Ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ

31 4. Βιογραφία Ηρακλείτου Αναγκαία η πρόταξη των ελάχιστων γνωστών βιογραφικών του στοιχείων. Ηράκλειτος σημαίνει ετυμολογικά ο οφείλων τη δόξα του στην Ήρα, (Ήρα - κλει- τός). Η προέλευση των περισσότερων στοιχείων περί του Ηρακλειτικού βίου ανή- κει στον Διογένη τον Λαέρτιο. 88 Δεν πρέπει, όμως, να διαφεύγει ότι όσον αφορά στη βιογραφία του Ηρακλείτου, λόγω απουσίας απόλυτα τεκμηριωμένων και δια- σταυρωμένων πηγών και πληροφοριών, τα όρια μεταξύ ιστορικού γεγονότος και μύθου είναι, ενίοτε, ρευστά και ασαφή. Γεννήθηκε στην Έφεσο, (παράλια πόλη της Μ. Ασίας 89 ), περί το 540 90 και πέθα- νε περί το 480 π.Χ. 91 Σημειώνεται ότι ο ίδιος ο Ηράκλειτος αναφέρει τον Πυθαγό- ρα, που γεννήθηκε περί το 580, τον Εκαταίο τον Μιλήσιο που ήταν σύγχρονος του και τον Ξενοφάνη που γεννήθηκε περί το 560. Υπήρξε και σύγχρονος του Παρμε- νίδου, ο οποίος γεννήθηκε, λίγο αργότερα, περί το 515. 92 Ήταν γιος του Βλύσωνα ή Βλόσωνα ή Βαύτωρος ή Ηράκωνος 93 Προέρχονταν μάλλον από αριστοκρατική οικογένεια, η οποία διατείνονταν ότι έλκυε την καταγωγή της από τον Άνδροκλο, γνήσιο γιο του βασιλέως της Αθήνας Κόδρου, 94 έχοντας κληρονομήσει μια μορφής τυπικά, τιμητικής υφής, προνόμια, (κυρίως εμφάνισης, ένδυσης και συμμετοχής σε τελετές 95 ). Ο Ηράκλειτος παραχώρησε τα σχετικά προνόμια στον αδελφό του. 96 88.  Βλ. Α. Κυριαζόπουλου «Προσωκρατικοί», σελ. 27 επόμ. και «Λεξικό» Σούδα 472, σελ. 131. 89.  Σημειώνεται ότι η Έφεσος θεωρείται από την παράδοση και ως χώρος του 4 ου Ευαγγελίου, βλ. σχετικά Ι. Ζηζιούλα «Ελληνισμός και Χριστιανισμός. Η συνάντηση δύο κόσμων», εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας 2003. 90.  Δηλ. 54 χρόνια μετά τη νομοθεσία του Σόλωνα, 6 χρόνια μετά τον θάνατο του Θαλή του Μι- λήσιου, ενώ ήταν 15 ετών όταν πέθανε ο Αναξιμένης, (ήταν δε σύγχρονος του Κλεισθένη). 91.  Βλ. σχετικά και G.S. Kirk, J.E. Raven, M. Schofield «Οι προσωκρατικοί...», σελ. 190 επόμ. για τη καταγραφή του χρονικογράφου Απολλόδωρου. 92.  Βλ. περί αυτών και Γ.Δ. Γεωργούδη «Ηράκλειτος», σελ. 19. 93.  Βλ. σχετικά «Λεξικό» Σούδα σελ. 131 και Σ. Καμαλάκη «Ηράκλειτος», σελ. 28. 94.  Βλ. σχετικά και περιγραφή Στράβωνος XIV 3 632-633, Α. Κυριαζόπουλου «Προσωκρατικοί», σελ. 38. 95.  Βλ. σχετικά και Ν. Δενδρινού «Κήρυγμα...», σελ. 46, ο οποίος αναφέρεται στις ειδικότερες τι- μητικές διαστάσεις του θέματος. 96.  Βλ. σχετικά και P. Gurd «A Presocratics...», σελ. 39, η οποία ομιλεί περί μεταβίβασης κληρονομι- κής κυρίαρχης θέσης. Βλ. ακόμη Αντισθένους Ιστορία της Ρόδου, Διαδοχές, FHG III και Θ. Κεσ- σίδη «Ηράκλειτος», σελ. 38.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=