ΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

113 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ Τα τεκμήρια στη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων και των κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα ΤΜΗΜΑ Α Το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες υπό το πρίσμα της τεκμαρτής μεθόδου Ι. Η έννοια της παροχής σε είδος υπό το πρίσμα του φορολογικού δικαίου Προκειμένου ο θεσπιζόμενος κανόνας δικαίου να ανταποκρίνεται στη σύγχρονη κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα, στο άρθρο 12 παρ. 1 του Ν 4172/2013 ορί- ζεται ότι ακαθάριστο εισόδημα από μισθωτή εργασία αποτελεί «πάσης είδους ει- σόδημα σε χρήμα ή σε είδος που καταβάλλεται στα πλαίσια της υφιστάμενης ερ- γασιακής σχέσης 403 ». Συνακόλουθα, στο φορολογικό δίκαιο λογίζονται ως εισόδη- μα οι κάθε είδους παροχές σε είδος που λαμβάνει ο εργαζόμενος, είτε έχουν έκτα- κτο χαρακτήρα, είτε έχουν χαρακτήρα τακτικής παροχής 404 . Επιπλέον, όπως πα- γίως έχει νομολογηθεί, εισόδημα αποτελεί κάθε είδους παροχή η οποία δίνεται σε αντάλλαγμα υπηρεσιών που παρέχονται από τον εργαζόμενο με την προϋπόθεση ότι υφίσταται σχέση εξαρτημένης εργασίας 405 . Καθίσταται σαφές, λοιπόν, ότι δεν εγείρονται αμφισβητήσεις σχετικά με την υπο- βολή στον φόρο του μισθού που καταβάλλεται σε χρήμα. Αντιθέτως, ανακύπτουν ζητήματα εξεύρεσης της φορολογητέας ύλης, όταν μέρος ή το σύνολο του μισθού καταβάλλεται σε είδος. Πέραν πάσης αμφιβολίας, οι πρόσθετες παροχές σε είδος, όπως για παράδειγμα η χρήση των αυτοκινήτων για την κάλυψη των προσω- πικών ή οικογενειακών αναγκών των εργαζομένων, επαυξάνουν τη φοροδοτική τους ικανότητα. Ως εκ τούτου, ο νομοθέτης επιχειρεί με μια αντικειμενικά καθορι- ζομένη μέθοδο να καθορίσει τη χρηματική αξία των πρόσθετων παροχών σε εί- δος. Είναι κατανοητό ότι οι νομοθετικές διατάξεις με τις οποίες καθορίζεται η χρη- 403. Άρθρο 12 παρ 1 του Ν 4172/2013. 404. Φινοκαλιώτη Κ., Φορολογικό Δίκαιο, Δ ΄ έκδοση, ό.π., σελ. 297. 405. ΣτΕ 3078/1994, Λογιστής 1995, σελ. 1029.