ΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΣΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ 119 ουργεί αναπόδραστα προβλήματα στην κανονιστική εμβέλεια του φορολογικού νόμου. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα στην πρόσφατη νομοθετική μεταρρύθ- μιση αποτελούν οι διατάξεις των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων που ταυτίζουν τον όρο «οντότητα», ο οποίος έλκει την προέλευση του από τη φιλοσοφία, με την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας. Στη φορολογία εισοδήματος, υποκείμενος στον φόρο είναι κάθε φορολογούμενος ανεξάρτητα από τον νομικό χαρακτηρισμό. Επίσης, πρέπει να επισημανθεί ότι το παρόν τμήμα της μελέτης θα επικεντρωθεί, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο εδάφιο ε΄ της παρ. 1 του άρθρου 5 του ΚΦΕ, στο εισόδημα από επιχειρηματική δραστη- ριότητα ανεξάρτητα από τους νεωτερισμούς στην ορολογία του φορολογικού δι- καίου. ΙΙ. Η διάκριση της γενικής και ειδικής εφαρμογής της τεκμαρτής μεθόδου στο εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα Τα τεκμήρια αποτελούν ένα αδιαμφισβήτητο μεθοδολογικό εργαλείο στη διάθε- ση της φορολογικής ελεγκτικής διοίκησης για τον προσδιορισμό των οικονομικών αποτελεσμάτων των επιχειρήσεων και των λοιπών νομικών οντοτήτων που υπό- κεινται στις διατάξεις του ΚΦΕ, είτε για λόγους απλοποίησης της διαδικασίας βε- βαίωσης του φόρου είτε σε περιπτώσεις αμφισβήτησης των δεδομένων των τη- ρούμενων λογιστικών αρχείων και στοιχείων από την φορολογική ελεγκτική διοί- κηση. Παρά τις επικρίσεις, λόγω της γενικότητας των κριτηρίων με τα οποία κα- θορίζεται η βάση επιβολής του φόρου, η εφαρμογή της τεκμαρτής μεθόδου κρίνε- ται αναγκαία, όταν είναι δύσκολος ο προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης που πρέπει να φορολογηθεί. Τα τεκμήρια λοιπόν, συμπληρώνουν τα νομικά κενά της φορολογικής νομοθεσίας, όταν υφίσταται αντικειμενική δυσχέρεια για την εξεύρε- ση της βάσης επιβολής του φόρου. Η εφαρμογή της τεκμαρτής μεθόδου στις επιχειρήσεις μπορεί να τυποποιηθεί σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) τη «γενική», που αναφέρεται σε παρατυπίες ή παραλεί- ψεις μεγάλης έκτασης -οι οποίες μάλιστα θέτουν σε αμφισβήτηση το εισόδημα από κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα- στην τήρηση της φορολογικής νομοθεσί- ας, και β) την «ειδική», που εφαρμόζεται σε ορισμένες κατηγορίες επιχειρήσεων, όπως για παράδειγμα στις επιχειρήσεις με μικρό κύκλο εργασιών, των οποίων τα οικονομικά αποτελέσματα προσδιορίζονται κατ’ ανάγκη με την τεκμαρτή μέθο- δο 416 . Στο ελληνικό φορολογικό σύστημα, η «ειδική» εφαρμογή της τεκμαρτής μεθόδου βρίσκει πεδίο εφαρμογής σε μικροεπιχειρήσεις, κυρίως για λόγους απλοποίησης της εξεύρεσης των οικονομικών τους αποτελεσμάτων και για τη διευκόλυνσή τους από την επαύξηση του διοικητικού κόστους λειτουργίας, που συνεπάγεται η εφαρ- μογή της λογιστικού προσδιορισμού των οικονομικών μεγεθών. Ωστόσο, από τις 416. Μπάρμπας Ν., Φορολογία Εισοδήματος, Γ ΄ Έκδοση, ό.π., σελ. 11.