ΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

TΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ 120 αρχές της δεκαετίας του 2010, η εφαρμογή της τεκμαρτής μεθόδου τείνει να πε- ριοριστεί. Αντίθετα, η «γενική» εφαρμογή της τεκμαρτής μεθόδου καθίσταται αναγκαία, όταν είναι ανέφικτος ο λογιστικός προσδιορισμός των κερδών μιας επιχειρηματι- κής δραστηριότητας. Για τον λόγο αυτό, αποτελεί ένα μέσο εξεύρεσης της φορο- λογητέας ύλης στην περίπτωση που τα εισοδήματα από επιχειρηματική δραστη- ριότητα δεν ανταποκρίνονται ή είναι εμφανώς δυσανάλογα με τα πραγματικά 417 . Οι παραπάνω μέθοδοι εξωλογιστικού προσδιορισμού διακρίνονται σαφώς μεταξύ τους, καθώς αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση διαφορετικών αναγκαιοτήτων που διέπουν το φορολογικό σύστημα και γι’ αυτό δεν εκλείπουν από κανένα φορολο- γικό δίκαιο 418 . ΙII. Ο προσδιορισμός του καθαρού κέρδους με την τεκμαρτή μέθοδο από επιχειρηματική δραστηριότητα Ο τεκμαρτός προσδιορισμός των καθαρών κερδών αποτελούσε μέχρι πρότινος μια ευρέως διαδεδομένη μέθοδο 419 . Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των νομοθετι- κών ρυθμίσεων αποτελούσε η εξεύρεση των καθαρών κερδών με τον πολλαπλα- σιασμό των ακαθάριστων εσόδων με τους συντελεστές καθαρού κέρδους που προβλέπονταν, ανάλογα με την επαγγελματική δραστηριότητα των φορολογου- μένων. Έχει κανείς να παρατηρήσει αναφορικά με τη μέθοδο αυτή ότι, ενώ ο νο- μοθέτης αναγνώριζε το ύψος των πραγματικών ακαθαρίστων εσόδων των επιχει- ρήσεων για τον προσδιορισμό των καθαρών κερδών, δεν λάμβανε υπόψιν του τις πραγματικές δαπάνες που είχαν διενεργηθεί για την εκπλήρωση του σκοπού της 417. Μπάρμπας Ν., Φορολογία Εισοδήματος, Γ ΄ Έκδοση, ό.π., σελ. 11. 418. Jean Lamarque - Olivier Nergin –Ludovic Ayrault, Droit fiscal general, ό.π., σελ. 947. Για παρά- δειγμα στο γαλλικό φορολογικό σύστημα εφαρμόζεται η τεκμαρτή μέθοδος προσδιορισμού των οικονομικών αποτελεσμάτων σε επιχειρήσεις με μικρό κύκλο εργασιών (le regime micro- enterprise)ή σε άλλες περιπτώσεις μη υποβολής δήλωσης από τον φορολογούμενο εφαρμό- ζεται ένας εξωλογιστικός προσδιορισμός της βάσης επιβολής του φόρου (la rectification des bases imposable), σύμφωνα με τον κώδικα φορολογικής δικονομίας (le livre des procedures fiscales). Έτσι για παράδειγμα, μια από τις μεθόδους επαναπροσδιορισμού αποτελεί η λε- γομένη «κατ ΄αντιμωλία διαδικασία επαναπροσδιορισμού της φορολογητέας ύλης» (les procedures de rectification contadictroire). Η μέθοδος αυτή επιτρέπει χωρίς περιορισμούς στη φορολογική διοίκηση, στα πλαίσια της ελεγκτικής διαδικασίας, να καθορίσει τη βάση της επιβολής του φόρου σύμφωνα με την εκτίμηση των φορολογικών αρχών. Πρόκειται για μια μέθοδο εκτίμησης της φορολογητέας ύλης με βάση εξωτερικές ενδείξεις που συνάπτο- νται με τον τρόπο ζωής του φορολογουμένου. Έτσι, το άρθρο 168 του Γενικού Κώδικα των Φόρων επιτρέπει στις φορολογικές αρχές επαναπροσδιορισμού του φορολογητέου εισοδή- ματος του φορολογουμένου με την τεκμαρτή μέθοδο, όταν τα εισοδήματα του φορολογου- μένου βρίσκονται σε προφανή δυσαρμονία με τον τρόπο ζωής του. 419. Φορτσάκης Θ., Φορολογικό Δίκαιο, ό.π., σελ. 198.