ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ

Το σύμφωνο συμβίωσης υπό το πρίσμα του Ν 4356/2015 95 χήν δεν ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο, εκτός βέβαια αν προσβάλλει τη δη- μόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη (ΑΚ 178, Συντ. 5 παρ. 1) 219 . 4. Επώνυμο των συμβιούντων Ο νομοθέτης δεν προέβη σε κάποια μεταβολή ως προς τη νομική ρύθμιση του επωνύμου των συμβιούντων. Στο άρθρο 4 του Ν 4356/2015 (όπως και στο προϊσχύσαν άρθρο 5 του Ν 3719/2008) ορίζεται ότι το σύμφωνο συμβίωσης δεν μεταβάλλει το επώνυμο των μερών. Καθένας μπορεί, εφόσον συγκατατί- θεται ο άλλος, να χρησιμοποιεί στις κοινωνικές σχέσεις το επώνυμο του άλλου ή να το προσθέτει στο δικό του» 220 . 5. Προσωπικές και μη προσωπικές σχέσεις 221 Στον νέο Ν 4356/2015 γίνεται διάκριση σε προσωπικές και μη προσωπικές σχέσεις: α) Για τις προσωπικές σχέσεις το άρθρο 5 παρ. 1 του Ν 4356/2015 ορίζει ότι « εφαρμόζονται αναλόγως» οι διατάξεις για τις σχέσεις των συζύγων από τον γάμο, με την επιφύλαξη τυχόν αντίθετης ρύθμισης στον παρόντα ή άλλον νό- 219. Εξάλλου με τη σιωπηρή επίτρεψη του συμφώνου συμβίωσης και μεταξύ ομόφυλων προσώπων (άρθρο 1 παρ. 1 του Ν 4356/2015: «Η συμφωνία δύο ενήλικων προσώ- πων ανεξάρτητα από το φύλο τους...») εκλείπει μια από τις περιπτώσεις νομιμοποί- ησης του Εισαγγελέα για την άσκηση αγωγής αναγνώρισης ανυπαρξίας του συμφώ- νου συμβίωσης ως αντίθετου στη δημόσια τάξη και περιορίζεται, νομοθετικά ατυχώς, η πρακτική σημασία του ανυποστάτου ως μορφή παθολογίας του συμφώνου συμβί- ωσης. Απεναντίας, στον γάμο, η αγωγή αναγνώρισης της ανυπαρξίας γάμου ως αντί- θετου στη δημόσια τάξη αποτελεί ένα ιδιαίτερα «δραστικό» ένδικο βοήθημα [βλ. τις ΠΠρΡοδ 114/2009, ΧρΙΔ 2009, 617 = Αρμ 63, 1687 (με παρατ. Σταμ. Κουμάνη ), (ανυπό- στατος γάμος ομόφυλων γυναικών), ΠΠρΡοδ 115/2009, ΕφΑΔΠολΔ 2009, 690 = ΕΠολΔ 2010, σελ. 101 (όπου παρατ. Φ. Ευαγγελίδου-Τσικρικά, σελ. 105) (ανυπόστατος γάμος ομόφυλων ανδρών], αλλά περιορίζεται de facto η πρακτική του σημασία λόγω του ότι με τη νομοθετικά άστοχη εξομοίωση (από πλευράς έννομων συνεπειών) του συμφώνου συμβίωσης προς τον γάμο τα ομόφυλα ζευγάρια δεν έχουν κανένα λόγο να συνάψουν γάμο (ο οποίος θα ήταν ανυπόστατος, όπως εύστοχα νομολογήθηκε με τις ΠΠρΡοδ 114 και 115/2009, ό.π.) αλλά θα προσφεύγουν στη σύναψη ενός νομοθετικά ατυχώς καθό- λα υποστατού (!!!) συμφώνου συμβίωσης. 220. Και οι δύο διατάξεις ακολουθούν την ως προς τον γάμο ισχύουσα ρύθμιση των ΑΚ 1388 παρ. 1 («Με τον γάμο δεν μεταβάλλεται το επώνυμο των συζύγων στις έννομες σχέσεις τους») και ΑΚ 1388 παρ. 2 («στις κοινωνικές σχέσεις ο κάθε σύζυγος μπορεί, εφόσον σ’ αυτό συναινεί και ο άλλος, να χρησιμοποιεί το επώνυμο του τελευταίου ή να το προ- σθέτει στο δικό του»). 221. Βλ. και Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, Οι σχέσεις των μερών του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ τους και με τους τρίτους κατά τον Ν 4356/2015, ΕλλΔνη 57, 651, την ίδια, Σύμ- φωνο συμβίωσης, Η σύστασή του και οι σχέσεις των μερών κατά τη διάρκεια λειτουρ- γίας του, Αρμ 63, 1133 επ., Αγαλλοπούλου Πην., Οι περιουσιακές σχέσεις μεταξύ συμ- βιούντων και μεταξύ συμβιούντων και τρίτων μετά τον Ν 3719/2008, ΕφΑΔΠολΔ 2009, 6-12.