ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

122 ΑΠ. ΜΑΝΘΟΣ Β. ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ λευσης συμμορφώθηκε υποχρεωτικά σε διαταγή ή εντολή της δημόσιας αρχής ή η εκπομπή ή το γεγονός που αποτελεί την άμεση αιτία της περιβαλλοντικής ζημιάς έχει προβλεφθεί ρη- τά στην έγκριση ή άδεια που του χορηγήθηκε από δημόσια αρχή (άρθρα 7 § 2 και 11 §§ 4 και 5 ΠΔ 148/2009). Εν όψει των παραπάνω, τα πολιτικά δικαστήρια που εκδικάζουν ιδιωτικές διαφορές προ- σβολής του ζωτικού χώρου μπορούν να ελέγξουν παρεμπιπτόντως το κύρος των επίμαχων διοικητικών πράξεων (αδειών διοικητικής αρχής κ.ά.), εκτός αν εκδόθηκε για το κύρος των πράξεων αυτών απόφαση του ΣτΕ που δεσμεύει τα πολιτικά δικαστήρια ή ο έλεγχος των πράξεων αυτών έχει ανατεθεί με διάταξη νόμου αποκλειστικώς σε διοικητικό δικαστήριο (βλ. και ΚΠολΔ 1 και 2) 34 . Αν κρίνουν τα πολιτικά δικαστήρια ότι νόμιμα χορηγήθηκε η σχε- τική άδεια και ότι περαιτέρω δεν αναιρείται η κοινοχρησία (π.χ. με την παραχώρηση ιδιαίτε- ρων ιδιωτικών δικαιωμάτων κατ’ ΑΚ 970 35 ), τότε θα απορρίψουν την αγωγή ως ουσία αβά- σιμη (αδυναμία θεμελίωσης του παράνομου χαρακτήρα της προσβολής) 36 . 4. Το αίτημα της αγωγής Όπως σε κάθε αγωγή με αντικείμενο την προσβολή της προσωπικότητας (ΑΚ 57 επ.), έτσι και εδώ ο ενάγων μπορεί να ζητήσει: (α) Άρση της προσβολής: Η εν λόγω αξίωση μπορεί να ικανοποιηθεί, εφόσον η προσβλητι- κή συμπεριφορά δεν επέφερε την ολική κατάργηση είτε της ωφέλειας (π.χ. ρύπανση λίμνης σε βαθμό που να μην είναι δυνατή η απορρύπανσή της) είτε της δυνατότητας χρήσεως στοι- χείου του ζωτικού χώρου (π.χ. ολική καταστροφή δασικής εκτάσεως) 37 . Δεν απαιτείται υπαι- τιότητα στο πρόσωπο του εναγομένου. 34. ΠΠρΑθ 3872/2006 ΤΝΠ ΔΣΑ: Η έρευνα των πολιτικών δικαστηρίων περιορίζεται στο εάν τα διοικητικά όρ- γανα ενήργησαν κατά τους διαγραφόμενους από τον νόμο όρους και τύπους μέσα στα πλαίσια της εξου- σίας τους, χωρίς να μπορούν να ελέγξουν και την ουσιαστική κρίση αυτών ως προς την ύπαρξη ή μη των πραγματικών προϋποθέσεων· ΕιρΜουζ 7/2002 ΑρχΝ 2005, 513. 35. Πρβλ. και ΣτΕ 646/2015 ΠερΔικ 2015, 147· ΣτΕ 2643/2010 ΠερΔικ 2011, 136· ΕφΠειρ 223/2015 ΔΕΕ 2015, 895 (εκμίσθωση θαλασσίων μέσων αναψυχής και καθισμάτων καθώς και λειτουργία τροχήλατου αναψυ- κτηρίου). Πρβλ. επίσης ΣτΕ 3164/2015 ΠερΔικ 2015, 641: Το επίδικο αιολικό πάρκο βρίσκεται εκτός κη- ρυγμένων αρχαιολογικών χώρων· ΣτΕ 55/2014 ΠερΔικ 2015, 272: Η παραχώρηση της χρήσης ιστορικού τόπου με άδεια του Υπουργού Πολιτισμού εναρμονίζεται με τη φυσιογνωμία και τη δομή του εν λόγω ιστορικού τόπου. 36. Πρβλ. και ΑΠ 388/2016 ΤΝΠ ΔΣΑ: Παραβίαση των όρων της διοικητικής σύμβασης με μεταλλικές αυ- θαίρετες κατασκευές σε αιγιαλό· ΑΠ 1256/2005 ΤΝΠ ΔΣΑ: Άδεια από Δήμο κατά παραβίαση του ΚΟΚ· ΕφΛαρ 189/2015 ΤΝΠ ΔΣΑ: Παραβίαση αφενός διατάξεων δασαρχείου και αφετέρου δημοτικής απόφα- σης σχετικά με τις προϋποθέσεις βοσκής χοίρων και αγριόχοιρων· ΕφΑθ 5560/2013 ΤΝΠ ΔΣΑ: Κατασκευή πυλώνων ΔΕΗ με βάση μη άρτια επιστημονικά Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ)· ΜΠρΒόλ 1503/2004 Αρμ 2005, 12: Το επίμαχο δημόσιο έργο εκτελέστηκε μετά από νόμιμη έγκριση των περιβαλ- λοντικών του όρων· ΜΠρΑθ 10691/1997 ΠερΔικ 3/1997, 379: Η προσβολή των αρχαιοτήτων δεν είναι πα- ράνομη, διότι με αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού έχουν τεθεί όροι για τη διάσωση των αρχαιολογι- κών ευρημάτων. Βλ. όμως και ΕιρΡόδ 84/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, η οποία δεν προχώρησε σε παρεμπίπτοντα έλεγχο των διοικητικών πράξεων του οικείου ΟΤΑ. 37. Καράκωστας , Το δίκαιο της προσωπικότητας, 151-152.