ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ

Λίγα Λόγια Σε συνεχώς μεταβαλλόμενες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες η συστημα- τική μελέτη του δικαιώματος της προσωπικότητας αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Η δογματική θεμελίωση του ζητήματος παράγει το αντέρεισμα για τον σεβα- σμό και την προστασία της. Ο εργαζόμενος με σχέση εξαρτημένης εργασίας πληθυσμός αποτελεί ένα σημαντικό υποσύνολο των κοινωνιών. Είναι λοιπόν προφανής η πρακτική ανάγκη της διερεύνησης του ζητήματος. Η έρευνα ξεκί- νησε στις αρχές του 2015 με την ανάθεση του θέματος «Η προστασία της προ- σωπικότητας του εργαζομένου» από το ΔΣ της ΕΔΕΚΑ στο 15ο Πανελλήνιο Συ- νέδριο, που διεξήχθη τον Μάιο του 2015 στο Ηράκλειο Κρήτης. Εκεί τέθηκαν οι βάσεις για την περαιτέρω έρευνα, εμπνευστής της οποίας υπήρξε ο Καθηγη- τής Εργατικού Δικαίου κ. Κώστας Παπαδημητρίου, με τον οποίον είχα την ευ- καιρία και τη χαρά να απολαμβάνω συνεχείς ανταλλαγές απόψεων μέχρι και τώρα, στο πλαίσιο του διδακτικού έργου στους φοιτητές, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ώστε η εργα- σία να συγκεντρώνει όλα τα γνωρίσματα μιας υφηγεσίας. Από την θέση αυτή οφείλω να εκφράσω τις ευγνώμονες ευχαριστίες μου για την ευκαιρία που μου έδωσε να εντρυφήσω στις μύχιες εσοχές του Εργατικού Δικαίου. Το ξεκίνη- μα της προσπάθειας χαιρέτισαν οι Ομότιμοι Καθηγητές του Εργατικού Δικαίου κ.κ. Ιωάννης Κουκιάδης και Γεώργιος Λεβέντης και ο Καθηγητής Εργατικού Δι- καίου ΑΠΘ κ. Δημήτριος Ζερδελής. Για την ευγένεια με την οποία περιέβαλαν την προσπάθεια αυτή τους ευχαριστώ θερμά. Οι παραινέσεις, προσφιλής συ- νήθεια του επίσης ομότιμου Καθηγητή Εργατικού Δικαίου κ. Δημητρίου Τραυ- λού – Τζανετάτου, αποτέλεσαν την κινητήριο δύναμη για τη συγγραφή της με- λέτης. Η συγγραφή ενός πονήματος είναι μια μοναχική διαδικασία, αλλά με μια ιδιότυπη κοινωνικότητα. Για την προθυμία του στην ανταλλαγή απόψεων οφείλω να ευχαριστήσω τον ομότιμο Καθηγητή του Αστικού Δικαίου κ. Πανα- γιώτη Παπανικολάου, ο οποίος με ενδιαφέρον έχει παρακολουθήσει την ταπει- νή διαδρομή μου στις ατραπούς της νομικής επιστήμης και μου έχει μεταδώσει ακτίνες από τη σύνεσή του. Για την οξύνοια και σπιρτάδα που διακρίνει τον επιστημονικό λόγο και αποτελούν μήτρα γένεσης νομικής σκέψης καθώς και την άοκνη διάθεση για συζήτηση οφείλω να εκφράσω τις ειλικρινείς μου ευχα- ριστίες στον Καθηγητή Εμπορικού Δικαίου κ. Γεώργιο Τριανταφυλλάκη. Ιδιαί- τερη, τέλος, μνεία οφείλω στον συμφοιτητή μου κ. Ιωάννη Πίκουλα για τις εύ- στοχες παρατηρήσεις του. Το ανεξίτηλο εικαστικό στίγμα είναι του επιστήθιου φίλου μου, αρχιτέκτονα, ζωγράφου κ. Γιάννη Χαλαμπαλάκη, ανιδιοτελή προ- σφορά του στην τριακονταετή φιλία μας. Είναι κρίμα που δεν πρόλαβε ο πατέρας μου Νικόλαος Λαδάς να δει το βιβλίο αυτό, εδώ κοντά μαζί μας. Είναι ελάχιστο καθήκον να το αφιερώσω στη μνήμη του, χωρίς να ξεχάσω την πρόωρα χαμένη Φωτεινή Δερμιτζάκη με την οποία