ΔΙΚΑΙΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

VII ΠΡΟΛΟΓ ΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Ο πρώτος νόμος που περιείχε στοιχεία φορολογίας εισοδήματος ήταν ο Ν ΧΚ (620)/1877, που επέβαλε φορολογία επί εισοδημάτων προερχομένων από ανώνυ- μες εταιρείες, ενώ ο Ν ΑΣΗ/1885 όρισε εισφορά (φόρο) σε μισθούς και συντάξεις. Ακολούθησαν οι Ν ΓΤΥΓ/1910 και ΓΛ/1911, με τους οποίους θεσπίσθηκε η φορολο- γία μεγάλων, κυρίως, εισοδημάτων και ο τεκμαρτός προσδιορισμός εισοδήματος με κριτήριο το μίσθωμα της κατοικίας. Η πρώτη, όμως, συστηματική νομοθετική αντιμετώπιση της φορολογίας εισοδή- ματος έγινε με το Ν 1640/1919 «περί φορολογίας των καθαρών προσόδων», η οποία ουσιαστικά εισήγαγε το πρώτο φορολογικό σύστημα της χώρας μας. Η φο- ρολογία εισοδήματος των φυσικών προσώπων ρυθμιζόταν σε δύο επίπεδα: σε αναλυτικό, δηλαδή στις επιμέρους πηγές εισοδήματος και σε συνθετικό επίπεδο, ήτοι στο συνολικό ετήσιο εισόδημα, αν αυτό υπερέβαινε το ύψος του οριζομένου ποσού. Με το ΝΔ 3323/1955 «περί φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων» και το ΝΔ 3843/1958 «περί φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων» θεσπίσθηκε νέο φορολογικό σύστημα στη χώρα μας, το οποίο, τροποποιούμενο με νεότερους νόμους, ισχύει, κατά βάση, μέχρι σήμερα. Ο Ν 2238/1994 (εφεξής ΚΦΕ), ο οποίος ίσχυσε μέχρι 31.12.2013, κωδικοποίησε σε ενιαίο κείμενο τις διατάξεις των ΝΔ 3323/1955 και 3843/1958 εφαρμόζοντας εν πολλοίς, το ίδιο σύστημα φορολογίας που καθιέρωσαν τα προϊσχύσαντα νομοθε- τικά διατάγματα, ενώ ο ισχύων, από 1.1.2014, Ν 4172/2013 (εφεξής ν.ΚΦΕ) συνεχί- ζει, με ορισμένες τροποποιήσεις, το ίδιο σύστημα. Αντικείμενο εξετάσεως του παρόντος αποτελούν ο ν.ΚΦΕ, ο οποίος αποτελεί τον ισχύοντα σήμερα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ενημερωμένος έως και τον Ν 4549/2018) και ο ΚΦΕ, ο οποίος ίσχυσε επί πολλά χρόνια και η ερμηνεία των διατάξεών του δημιούργησε πλούσια νομολογία, εφαρμόζεται ακόμη και σήμε- ρα επί εισοδήματος διαχειριστικών περιόδων μέχρι 31.12.2013, πολλές δε διατά- ξεις του είναι ταυτοσήμου περιεχομένου προς τις αντίστοιχες των ΝΔ 3323/1955 και 3843/1958. Ο ΚΦΕ και ο ν.ΚΦΕ, λόγω της ανομοιομορφίας της δομής τους, δεν προσφέρονται για παράλληλη συγκριτική εξέταση. Για το λόγο αυτό επελέγη η αυτόνομη παρου- σίαση εκάστου ΚΦΕ. Όμως, ουδείς εξ αυτών προσφέρεται για κατ’ άρθρον εξέταση. Τούτο, διότι οι νόμοι αυτοί δεν έχουν καλή δομή. Οι διατάξεις τους, ιδίως του ΚΦΕ,