ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΕΓΛΗΜΑΤΟΣ

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ 102 Μετά από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11 ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρ- κη και την Ουάσιγκτον, και αυτών που ακολούθησαν επί ευρωπαϊκού εδάφους, δηλαδή, στη Μαδρίτη την 11 η Μαρτίου 2004 με 200 νεκρούς και 1600 τραυμα- τίες 612 και στο Λονδίνο την 7 η Ιουλίου 2005 με 56 νεκρούς και 700 τραυματί- ες 613 , αλλά και σε άλλες χώρες (π.χ. στο Μπαλί το 2002 και το 2005, στην Κων- σταντινούπολη και την Καζαμπλάνκα το 2003 και στο Sharm-el-Sheikh της Αι- γύπτου το 2005) 614 , άρχισαν να θεσπίζονται μια σειρά νέων αντιτρομοκρατι- κών νόμων και ρυθμιστικών κειμένων, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και σε άλλες χώ- ρες διεθνώς 615 . Τα «έκτακτα» αυτά νομοθετήματα για την προάσπιση της δη- μόσιας ασφάλειας, περιείχαν διατάξεις που συνεπάγονταν σοβαρούς περιορι- σμούς στα αστικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες των πληθυσμών 616 . Επιγραμματικά, τα κοινά σημεία των επιμέρους εθνικών αντιτρομοκρατικών νομοθετημάτων μετά την 11 η Σεπτεμβρίου συγκλίνουν στα εξής: έλεγχος της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, διεύρυνση των εξου- σιών της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών με τη μεταξύ τους συνεργα- σία και την ανταλλαγή πληροφοριών, ανάπτυξη νέων μεθόδων και τεχνολογι- ών έρευνας και ανάκρισης, σύλληψη και κράτηση υπόπτων αλλοδαπών, έλεγ- χος της μετανάστευσης, κ.ά. 617 . Ακόμη και τα κράτη που δεν απάντησαν άμεσα στις εν λόγω τρομοκρατικές επιθέσεις με τη θέσπιση ειδικών αντιτρομοκρατι- κών νόμων, ακολούθησαν παρ’ όλα αυτά μία νομοθετική γραμμή που έχει ως 612.  Δημόπουλος 2006: 57, De Hert 2005: 68. 613.  Πιο αναλυτικά για το τρομοκρατικό χτύπημα της 7/7/2005 στο Μετρό του Λονδίνου, βλ. Phythian 2005. 614.  Tsoukala 2008: 1 (υποσημ. 1). 615.  Chan 2008: 225, Garrigos-Kerjan 2006: 190. Όπως στην Ουγγαρία με τον νόμο 83 του 2001 και στην Ιαπωνία με τον νόμο που ψηφίστηκε στις 29 Οκτωβρίου του 2001 (Albrecht 2004: 982). Παρόμοια νομοθετήματα βλέπουμε να εισάγονται σε Ινδία, Καναδά, Μεξικό, Αυστραλία, Νότια Κορέα και σε άλλες νοτιο-ανατολικές ασι- ατικές χώρες, Lyon 2003: 46. 616.  Tsoukala 2008: 1. Σε αυτό συντείνει πλήθος μελετητών, βλ. ενδεικτικά Paust 2004: 1335-1364, Jones & Howard-Hassmann 2005: 61-71. Σύμφωνα με έρευνες που διε- ξήχθηκαν μετά τα γεγονότα της 11 ης Σεπτεμβρίου, αυτό που ενδιέφερε περισσότε- ρο τους αμερικανούς πολίτες ήταν η προστασία τους από ένα νέο τρομοκρατικό χτύπημα και λιγότερο η διασφάλιση των ατομικών τους ελευθεριών και δικαιωμά- των, Wong 2006β: 110, White 2008: 152. Για τους περισσότερους από αυτούς, το να παραχωρήσουν μέρος της ελευθερίας και της ιδιωτικής τους ζωής, ήταν το τίμη- μα που έπρεπε να πληρώσουν προς χάριν της ασφάλειας, Lyon 2006α: 35. Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε να αναφέρουμε πως σύμφωνα με μία σειρά δημοσκοπήσεων της αμερικανικής εταιρίας έρευνας αγοράς Harris Poll, που διεξήχθη από το 2001 έως και το 2006, οι αμερικανοί πολίτες εμφανίζονται απ’ τη μια μεριά θερμοί υποστη- ρικτές των πολιτικών και των μέτρων ασφαλείας που πάρθηκαν, ενώ απ’ την άλλη εκφράζουν σημαντικές επιφυλάξεις για πιθανές καταχρήσεις εις βάρος τους από τις κυβερνητικές αρχές, Power 2006: 43. 617.  Albrecht 2004: 985-989, Türk & Piazza 2009: 116.