ΔΙΚΑΙΟ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΧΗΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ «Μαζί με τη ζωή του παιδιού έρχεται εκ νέου στη ζωή επίσης και ο κόσμος.» * Μετά τις παιδοκεντρικές ρυθμίσεις του Ν 1329/1983, με τον οποίο η πατρική εξουσία αντικαταστάθηκε από τη γονική μέριμνα και το συμ- φέρον του παιδιού ανήχθη σε πρωταρχική κατεύθυνση για κάθε από- φαση τόσο των γονέων όσο και του δικαστηρίου, η μέριμνα του νομο- θέτη για τους ανηλίκους αποτυπώθηκε περαιτέρω πολύ έντονα στον Ν 2447/1996 που μεταρρύθμισε ριζικά το δίκαιο της υιοθεσίας και ει- σήγαγε στον Αστικό μας Κώδικα τον πολύ πιο νέο, από πλευράς νομο- θετικής ρύθμισης τουλάχιστον, θεσμό της αναδοχής. Με τον πρόσφατο νόμο (4538/2018) επέρχονται τροποποιήσεις στους θεσμούς της υιοθεσίας (περιορισμένα) και της αναδοχής (ευρύτερα), οι οποίες αγγίζουν κυρίως τη διαδικασία και δευτερευόντως (επί ανα- δοχής) την ουσία τους. Ωστόσο, και η διαδικασία κάθε άλλο παρά ελάσ- σονος σημασίας είναι, αφού, όπως έχει δείξει η μέχρι σήμερα εμπει- ρία, ο σκοπός των θεσμών αυτών, που έγκειται στην προστασία και την εξυπηρέτηση του συμφέροντος των παιδιών που για οποιονδήποτε λόγο πρέπει να αποχωριστούν τη φυσική τους οικογένεια, δεν ματαιώ- νεται μόνο στις περιπτώσεις που το παιδί θα καταλήξει σε μία ακατάλ- ληλη θετή ή ανάδοχη οικογένεια, αλλά και σε εκείνες που λόγω χρονο- βόρων και μη ευέλικτων διαδικασιών δεν θα προλάβει καν να αποκτή- σει την οικογένεια που του λείπει ή θα την αποκτήσει πολύ αργά, ανα- γκαζόμενο να περάσει πολλά χρόνια της ζωής του σε ιδρύματα. Μένει να φανεί αν με τον νέο νόμο, σκοπός του οποίου είναι η αποϊδρυματο- ποίηση των ανηλίκων, ο παραπάνω κίνδυνος, που σήμερα δεν ελλοχεύ- ει απλώς αλλά επέρχεται συστηματικά, δηλαδή κατά κανόνα και όχι κατ’ εξαίρεση, θα εξαλειφθεί, ώστε κάθε παιδί να ενταχθεί εγκαίρως σε μία οικογένεια. *  M. Recalcati , Τα χέρια της μητέρας, Εκδόσεις Κέλευθος (2017), σελ. 36.