O ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

παραβάσεων και όχι πραγματικών περιστατικών και γεγονότων. Η νομο- τυπική μορφή των διατάξεων των άρθ. 559 και 560 ΚΠολΔ, δεν συγκρο- τείται από πραγματικά γεγονότα και περιστατικά, αλλά από νομικά σφάλ- ματα που τυποποιούνται στο πραγματικό των κ.δ., που στοιχειοθετούν τους λόγους αναίρεσης και καταλογίζονται στο δικαστήριο που εξέδω- σε την προσβαλόμενη απόφαση. Η έννομη συνέπεια αυτών των νομικών σφαλμάτων είναι πάντοτε η ίδια και οδηγεί στην αναίρεση της απόφασης που προσβάλεται. Κατανοούμε, λοιπόν, από τα ήδη προεκταθέντα, ότι το αντικείμενο δίκης επί του ΑΠ είναι η αποδοτέα στην αναιρεσιβαλόμε- νη απόφαση νομική πλημμέλεια που τυποποιείται ως ένας εκ των είκο- σι αναιρετικών λόγων του άρθ. 559 ΚΠολΔ και ιστορική βάση αποτελεί το νομικό σφάλμα της απόφασης και όχι γεγονότα που συνέτρεξαν στην εμπειρική πραγματικότητα. Ο ΑΠ λοιπόν δεν έχει ανάγκη να ερευνήσει, όπως τα δικαστήρια της ουσίας, το σύνολο του ισχύοντος δικαίου, για να διαπιστώσει αν υπάρχει διάταξη καλύπτουσα κατά το πραγματικό και την έννομη συνέπεια κάποιον προβαλλόμενο αναιρετικό λόγο, αλλά ερευνά μόνο τους λόγους των άρθ. 559 και 560 ΚΠολΔ 12 . Φυσικά, αφού το πραγ- ματικό των διατάξεων αναφορικά με τους λόγους αναίρεσης συγκροτεί- ται από νομικά σφάλματα, είναι επόμενο και ενδεχόμενο ο ΑΠ τελικά να ανατρέξει σε ένα ευρύ φάσμα κανόνων δικαίου, η παράβαση των οποίων μπορεί να αποτελέσει αναιρετική πλημμέλεια και να θεμελιώσει το πραγ- ματικό κάποιου συγκεκριμένου αναιρετικού λόγου. Η ειδοποιός διαφορά, όμως, έγκειται στο ότι αυτήν την ενέργεια ο ΑΠ δεν θα την κάνει αυτε- παγγέλτως, αλλά ύστερα από πρόταση συγκεκριμένης παραβάσεως ως λόγου αναιρέσεως εκ μέρους του αναιρεσείοντα. 3. Η διάταξη του άρθ. 561 § 1 ΚΠολΔ ως οριοθέτηση του Αναιρετικού Ελέγχου Η διάταξη του άρθ. 561 §1 ΚΠολΔ λειτουργεί ως γενικό προσδιοριστικό όριο του αναιρετικού ελέγχου. Σύμφωνα με αυτή, η εκτίμηση από το δι- καστήριο της ουσίας πραγματικών γεγονότων και ιδιαίτερα του περιεχο- μένου εγγράφων δεν υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου, εκτός αν παραβιάσθηκαν κανόνες δικαίου, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί ή αν υπάρχει λόγος αναίρεσης κατά το άρθρο 559 αριθ. 19 και 20. Η διάταξη αυτή διευκρινίζει ότι στις περιπτώσεις που στοι- χειοθετείται αναιρετική πλημμέλεια για ευθεία ή εκ πλαγίου παράβαση 12. Κονδύλης Δ. , ό.π., σελ. 984. Εισαγωγή 23