ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ 1. Εισαγωγή Στα άρθρα 16 και 17 ο νομοθέτης ορίζει τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις που υπο- χρεούνται να συντάσσουν οι οντότητες και θέτει τις γενικές αρχές που διέπουν τη σύ- νταξή και κατάρτισή τους. Ο τελικός προορισμός των λογιστικών αρχείων που τηρεί η οντότητα, σύμφωνα με αυτά που είδαμε στα προηγούμενα κεφάλαια, είναι η παροχή στοιχείων της χρηματο- οικονομικής κατάστασής της. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της σύνταξης των χρηματοοι- κονομικών καταστάσεων. Ο αριθμός των καταστάσεων που συντάσσονται, ο τρόπος σύνταξής τους και το εύρος των πληροφοριών που απαιτούνται, προσδιορίζεται από το μέγεθος της οντότητας. Οι χρηματοοικονομικές καταστάσεις των μεγάλων οντοτήτων του άρθρου 2, περιλαμ- βάνουν: α) Τον Ισολογισμό ή Κατάσταση Χρηματοοικονομικής Θέσης σε μορφή πίνακα (υπό- δειγμα Β.1.1 ή Β.1.2. β) Την Κατάσταση Αποτελεσμάτων (Πίνακας - υπόδειγμα Β.2.1 ή Β.2.2). γ) Την Κατάσταση Μεταβολών Καθαρής Θέσης (Πίνακας - υπόδειγμα Β.3). δ) Την Κατάσταση Χρηματοροών (Πίνακας - υπόδειγμα Β.4). ε) Το Προσάρτημα (Σημειώσεις). Όπως παρατηρούμε με εξαίρεση το προσάρτημα οι υπόλοιπες καταστάσεις παρουσιά- ζονται σε μορφή πίνακα, όπως άλλωστε συνέβαινε και με το ΕΓΛΣ. Προκειμένου να επι- τευχθεί η ομοιόμορφη και άρα κατανοητή από τους ενδιαφερόμενους παρουσίαση των οικονομικών καταστάσεων, ο νόμος περιλαμβάνει στο παράρτημα Β υποδείγματα των καταστάσεων αυτών (βλ. στο τέλος του βιβλίου). Οι χρηματοοικονομικές καταστάσεις των μεσαίων οντοτήτων του άρθρου 2, περιλαμ- βάνουν: α) Τον Ισολογισμό ή Κατάσταση Χρηματοοικονομικής Θέσης (Πίνακας). β) Την Κατάσταση Αποτελεσμάτων (Πίνακας). γ) Την Κατάσταση Μεταβολών Καθαρής Θέσης (Πίνακας). δ) Το Προσάρτημα (Σημειώσεις).