ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

στο πλαίσιο των απειλούμενων ποινών αλλά και να υπογραμμίσουν την επιβαλλόμενη στιβαρότητα στην αντιμετώπιση των εμπόρων. Έτσι, επε- τεύχθη αντιστοίχηση (σε αρκετή έκταση) με τη βασική κεντροευρωπαϊ- κή νομοθεσία στο πεδίο των απειλουμένων κυρώσεων. Η αποδοτικότη- τα του ισχύοντος νόμου βρίσκεται υπό κρίση και αξιολόγηση. Εντούτοις σημαντικά αποτελέσματα, πιστεύω, δεν πρέπει να περιμένουμε. Ενόσω η Πολιτεία δεν διαθέτει τους αναγκαίους πόρους για ανάπτυξη πλέγματος μέτρων και πολιτικών τα αποτελέσματα θα είναι μάλλον πενιχρά. Μπο- ρεί τα πινάκια των ποινικών δικαστηρίων να είναι σχεδόν πλήρη με υπο- θέσεις ναρκωτικών, μπορεί ο πληθυσμός των φυλακών να συγκροτείται από πρόσωπα καταδικασμένα με βάση το Ν 4139, μπορεί τέλος οι διω- κτικές αρχές να αναγγέλλουν σχεδόν καθημερινά «επιτυχίες» στη δίωξη, εξάρθρωση και σύλληψη, πλην όμως το πρόβλημα παραμένει, εξαπλώνε- ται, γιγαντώνεται. Αυτό καταδεικνύεται από τα επίσημα στοιχεία που ο Ο.Η.Ε. και οι αρμόδιες υπηρεσίες του σε ετήσια βάση δίνουν στη δημοσι- ότητα. Είναι αναπαυτική η αντίληψη που δημιουργείται μέσα από τις ανα- κοινώσεις των διωκτικών αρχών, από τους αριθμούς των καταδικασμέ- νων κ.λπ. Εντούτοις αυτό δεν λύνει το πρόβλημα. Απλώς δημιουργεί αί- σθημα εφησυχασμού στον πολίτη που πιστεύει (ή θέλει να πιστεύει) ότι ζει σε νομοκρατούμενη Πολιτεία, χωρίς όμως να μπορεί να παραβλέψει ή να παραγνωρίσει τα όσα συμβαίνουν σε κεντρικά σημεία της πρωτεύ- ουσας με την ανοχή προφανώς της Αστυνομίας. Η αντιμετώπιση του τεράστιου αυτού κοινωνικού προβλήματος, στην καρδιά του και σε επιμέρους κρίσιμες πτυχές του (π.χ. σωφρονισμός εξαρτημένων προσώπων) απαιτεί όχι συνεχείς και αδιέξοδες μεταρρυθμι- στικές πρωτοβουλίες είτε σε επίπεδο βασικού νόμου είτε σε επίπεδο σω- φρονισμού. Απαιτεί, αξιώνει πολιτική βούληση, επιτελική εργασία σε ευ- ρεία κλίμακα, οικονομικούς πόρους, διεθνή συνεργασία σε επίπεδο κρα- τών, συμφωνίες σε ανώτατο επίπεδο (όπως π.χ. για το περιβάλλον) και ιδιαίτερα ενεργό παρακολούθηση των συμπεφωνημένων. Η δέσμη αυτών των μέτρων θα συμβάλει, θεωρώ, σε επανάκτηση του ελέγχου και σε πε- ριστολή της διάδοσης. Η εκρίζωση του φαινομένου είναι με τα σημερινά δεδομένα και τις επικρατούσες συνθήκες μάλλον απίθανη, ίσως αποτελεί χίμαιρα. Το πολυεπίπεδο, πολυσύνθετο και πολυπαραγοντικό κοινωνικό πρόβλημα «ναρκωτικά» πάντως δεν λύνεται με μέτρα καταστολής, ακόμη και δραστικά, αφού η πρόκλησή του έχει βαθιές ιδεολογικές ρίζες. IV Με την ∆΄ έκδοση του έργου θέλουμε κατά κύριο λόγο να επιτύχουμε την επικαιροποίησή του, ιδιαίτερα σε νομολογιακό επίπεδο. Νομολογία