ΚΩΔΙΚΑΣ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ (ΚΕΔΕ - ΝΔ 356/1974)

VII Πρόλογος Η παγκόσμια οικονομική κρίση, που έπληξε και τα δημόσια οικονομικά της Χώρας μας την τελευταία δεκαετία, κατέδειξε αφενός τις εγγενείς αδυναμίες του μηχανισμού εί- σπραξης εν γένει των εσόδων του κράτους, αφετέρου αποτέλεσε την αφετηρία για την ενίσχυση του μηχανισμού αυτού με την τροποποίηση, μεταξύ άλλων, της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης με την εισαγωγή νέων μεθόδων και πρακτικών είσπραξης των δημοσίων εσόδων. Γενικότερα, νομοθετικές παρεμβάσεις υπήρξαν στα ζητήματα α) της ρύθμισης των οφει- λομένων προς το Δημόσιο χρεών, β) της διευκόλυνσης καταβολής των ληξιπρόθεσμων χρεών, γ) της κατάταξης του Δημοσίου στην περίπτωση πτώχευσης του οφειλέτη, αλλά και δ) στην εισαγωγή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών κινητών και ακινήτων και για χρέη προς το Δημόσιο. Το ΝΔ 356/1974 υπό τον τίτλο «Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων» (ΚΕΔΕ), τέθη- κε σε ισχύ από 1.7.1974 (ΦΕΚ Α΄ 90), αντικαθιστώντας τους Ν 4845/1930, Ν 4858/1930 και Ν 230/1931, όπως αυτοί είχαν κωδικοποιηθεί σε ενιαίο κείμενο με το ΠΔ της 24/27.8.1931, υπό τον τίτλο «Νόμος περί Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων» (ΝΕΔΕ). Σαράντα τέσσερα (44) χρόνια μετά την εφαρμογή του, το κείμενο του ΚΕΔΕ έχει τροπο- ποιηθεί συμπληρωθεί, αντικατασταθεί ή αναδιατυπωθεί, μέσω διαφόρων νόμων, τριά- ντα μία (31) φορές 1 . Μόνο, κατά την περίοδο των ετών 2010-2018, ο νομοθέτης παρενέ- βη με είκοσι (20) διαφορετικά νομοθετήματα. Από το σύνολο των νομοθετικών μεταβολών στον ΚΕΔΕ, αποδεικνύεται ότι ο ΚΕΔΕ αντέχει στο χρόνο, αφού παραμένει το βασικό νομοθέτημα της διοικητικής εκτέλεσης, προκειμένου το Δημόσιο αλλά και οι ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ, βασιζόμενα στις διατάξεις του, να κινούν τη διαδικασία της εκτέλεσης και να εισπράττουν «αναγκαστικώς» τα έσοδά τους. Έγκαιρα και αποτελεσματικά είναι το ζητούμενο. 1. Οι νόμοι με τους οποίους τροποποιήθηκαν διατάξεις του ΚΕΔΕ από το 1974 και μετά είναι οι εξής: Ν 4512/2018 ΦΕΚ Α΄ 5/17.1.2018, Ν 4484/2017 ΦΕΚ Α΄ 110/1.8.2017, Ν 4472/2017 ΦΕΚ Α΄ 74/19.5.2017, Ν 4370/2016 ΦΕΚ Α΄ 37/7.3.2016, Ν 4336/2015 ΦΕΚ Α΄ 94/14.8.2015, Ν 4321/2015 ΦΕΚ Α΄ 32/21.3.2015, Ν 4254/2014 ΦΕΚ Α΄ 85/7.4.2014, Ν 4224/2013 ΦΕΚ Α΄ 288/31.12.2013, Ν 4218/2013 ΦΕΚ Α΄ 268/10.12.2013, Ν 4172/2013 ΦΕΚ Α΄ 167/23.7.2013, Ν 4170/2013 ΦΕΚ Α΄ 163/12.7.2013, Ν 4152/2013 ΦΕΚ Α΄ 107/9.5.2013, Ν 4141/2013 ΦΕΚ Α΄ 81/5.4.2013, Ν 4110/2013 ΦΕΚ Α΄ 17/23.1.2013, Ν 4047/2012 ΦΕΚ Α΄ 31/23.2.2012, Ν 4038/2012 ΦΕΚ Α΄ 14/2.2.2012, Ν 4002/2011 ΦΕΚ Α΄ 180/22.8.2011, Ν 3943/2011 ΦΕΚ Α΄ 66/31.3.2011, Ν 3888/2010 ΦΕΚ Α΄ 175/30.9.2010, Ν 3842/2010 ΦΕΚ Α΄ 58/23.4.2010, Ν 3714/2008 ΦΕΚ 231/7.11.2008, Ν 3522/2006 ΦΕΚ Α΄ 276/22.12.2006, Ν 3483/2006 ΦΕΚ Α΄ 169/7.8.2006, Ν 3296/2004 ΦΕΚ Α΄ 253/14.12.2004, Ν 2948/2001 ΦΕΚ Α΄ 242/19.10.2001, Ν 2648/1998 ΦΕΚ Α΄ 238/22.10.1998, Ν 2579/1998 ΦΕΚ Α΄ 31/17.2.1998, Ν 2408/1996 ΦΕΚ Α΄ 104/4.6.1996, Ν 2166/1993 ΦΕΚ Α΄ 137/24.8.1993, Ν 1731/1987 ΦΕΚ Α΄ 161/9.9.1987, Ν 599/1977 ΦΕΚ Α΄ 160/9.6.1977.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=