ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

279 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Δικαιοπραξίες Άρθ. 159 Σε περίπτωση αμφιβολίας είναι επίσης άκυρη η δικαιοπραξία, αν δεν τηρή- θηκε ο τύπος που είχαν καθορίσει τα μέρη. Αλλά η εκπλήρωση της δικαιο- πραξίας με επίγνωση της έλλειψης του τύπου, θεραπεύει την έλλειψη αυτή. Βιβλιογραφία-Αρθρογραφία: – Καρακατσάνη Ι. : Νομική φύση του νόμιμου τύπου της δήλωσης βούλησης, 1980. – Λέκκα Γ.: Το «απρόβλητο» (inopposabilite) της δικαιοπραξίας λόγω μη τήρησης του νόμιμου τύπου. Συμβολή στην ερμηνεία της ΑΚ 159 παρ. 1, ΧρΙΔ 2010,414. – Λιόντα Α.: [Τύπος συμβάσεων του Δημοσίου - Ακυρότητα λόγω έλλειψης του τύπου], σχολ. στην ΕφΘεσ 2237/2013, Αρμ 2014,1503. – Πιτσιρίκου Ι.: Σύγχρονα μέσα επικοινωνίας (τηλεομοιότυπο, τηλετύπημα, ηλεκτρο- νικό έγγραφο) για την κατάρτιση τυπικών δικαιοπραξιών ως ζήτημα της σχέσεως εγ- γράφου τύπου και δικαιοπραξίας, 2002. – Σταθόπουλου Μ. : Μορφές ανισχύρου δι- καιοπραξιών. Διαφοροποίηση βάσει εννοιών ή βάσει έννομων συνεπειών, ΧρΙΔ 2013,321. Τύπος που απαιτεί ο νόμος: Συνέπειες μη τήρησης του τύπου. Η ακυρότητα της δικαιοπραξίας. Αυτό ισχύει εφό- σον δεν ορίζεται το αντίθετο, όπως π.χ. στις περιπτώσεις των ΑΚ 618, 424, 498 παρ. 2, 849 εδ. β΄. Φύση της ακυρότητας. Είναι απόλυτη (βλ. Μπαλή ΓενΑρχ παρ. 53, ΑΠ 724/93 ΕλλΔνη 36,102, ΑΠ 448/78 ΝοΒ 1979,218, ΕφΑθ 1840/92 ΝοΒ 41,510). Δεν απαιτείται η ακυρότητα να απαγγέλεται ρητά από το νόμο (βλ. Τούση ΓενΑρχ παρ. 85). Η ακυρό- τητα λαμβάνεται υπόψη αυτεπάγγελτα από το δικαστήριο (βλ. ΕφΑθ 316/94 ΕλλΔνη 36,711, ΕφΑθ 8341/91 ΕλλΔνη 33,875, ΕφΑθ 3259/88 ΕλλΔνη 1989,1581, ΜΠρΑθ 18/95 ΑρχΝ 46,141). Οι σχετικές με τον τύπο των δικαιοπραξιών διατάξεις του ΑΚ είναι δημόσιας τάξης (βλ. Σημαντήρα ΓενΑρχ αρ. 687, ΕφΑθ 3259/99 ΕλλΔνη 40,1581, ΕφΑθ 316/94 ΕλλΔνη 1995,711). Με έλλειψη τύπου εξομοιώνεται και η πλαστότη- τά του (βλ. ΠΠρΟρεστ 12/2001 Αρμ 2002,583). Σε ακυρότητα της κυρίας σύμβασης, άκυρη και η παρεπόμενη σύμβαση όπως π.χ. η σύμβαση πονικής ρήτρας (βλ. Ράμμο ΕρμΑΚ 159 αρ. 6, ΕφΑθ 525/2003 ΕλλΔνη 2004,250). Θεραπεία ακυρότητας. Κατ’ εξαίρεση σε ορισμένες περιπτώσεις με την εκπλήρω- ση της δικαιοπραξίας (βλ. Καράκωστα Αστ. Κώδ. τομ. Β αρ. 417, Γιαννόπουλο σελ. 456, Τούση ΓενΑρχ σελ. 480, ΑΠ 2004 Ισοκράτης, ΕφΑθ 1349/99 ΕλλΔνη 1999,1115). Όπως π.χ. στις περιπτώσεις των ΑΚ 498 παρ. 2, 849 εδ. β΄ (βλ. Μπαλή ό.π., Γαζή ΓενΑρχ τεύχ. Γ΄ σελ. 31 επ.). ΑΠ 724/93 ΕλλΔνη 36,102, ΕφΑθ 3144/94 ΕλλΔνη 36,663, ΕφΑθ 1840/92 ΝοΒ 41,510. Η ακυρότητα αίρεται ex nunc (βλ. Ράμμο ό.π. αρ. 10, Γιαννόπουλος σελ. 452 επ.). Δεν θεραπεύεται με την πάροδο του χρόνου, ούτε με πα- ραίτηση ή αναγνώριση (βλ. Μπαλή ό.π., Τούση ό.π., ΠρΑθ 1694/67 ΕΕΝ 36,77). Πρόταση ακυρότητας. Και από αυτόν που γνώριζε ότι απαιτείτο τύπος για τη σύνα- ψη της δικαιοπραξίας . Και αν ακόμη ο άλλος συμβαλλόμενος το αγνοούσε (βλ. Μπαλή ό.π., Γαζή ό.π., σελ. 72, Σημαντήρα ό.π., αρ. 687, Τούση ό.π., ΠρΑθ 1694/67 ΕΕΝ 36,77). Και από τον αντισυμβαλλόμενο (βλ. ΑΠ Ολ 862/84 ΝοΒ 33,89, ΕφΑθ 316/94 ό.π.). 1 2 3 4