ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

1375 ΕΝΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Παρακαταθήκη Άρθ. 822 στάθμευσης αυτοκινήτου με αντάλλαγμα σε υπαίθριο ή κλειστό parking, όπου ο κά- τοχος του αυτοκινήτου, χωρίς να επιλέγει ο ίδιος τη θέση στάθμευσης αφήνει πάνω σ’ αυτό τα κλειδιά του δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον εκμεταλλευόμενο το parking για επιθυμητές μεταβολές θέσης του αυτοκινήτου (βλ. ΠΠρΘεσ 16390/2012 Αρμ 2013,2100, ΕφΑθ 1202/2007, ΕφΑθ 2009,937, ΕφΑθ 7082/2006 ΕλλΔνη 2007,1131). Η σύμβαση εναπόθεσης για ορισμένο χρόνο κινητών πραγμάτων σε χώρο του αντι- συμβαλλόμενου χωρίς αμοιβή αλλά με οφέλη και των δύο πλευρών φέρει τον χαρα- κτήρα παρακαταθήκης (βλ. ΕφΑθ 7297/2001 ΑρχΝ 2003,77). Υποχρέωση φύλαξης. Βασική υποχρέωση του θεματοφύλακα που πηγάζει από τη σύμβαση είναι η φύλαξη του πράγματος (βλ. ΕφΠειρ 1058/99 ό.π., ΑΠ 853/95 ό.π.). Ως φύλαξη θεωρείται η με επιμέλεια και ειδική προσωπική ή μέσω των εντεταλμένων ορ- γάνων επίβλεψη. Αυτή που απαιτείται κατά τη συναλλακτική αντίληψη για τη συντήρηση του πράγματος μέχρι την απόδοσή του (βλ. ΕφΑθ 7082/2006 ΕλλΔνη 2007,1131, ΕφΑθ 3263/88 ΕλλΔνη 32,1668). Δεν αποκλείεται ο ακριβέστερος προσδιορισμός του περιεχο- μένου και της έκτασής της με ειδικούς συμβατικούς όρους (βλ. ΕφΑθ 3263/88 ό.π.). Στην ομαλή παρακαταθήκη η υποχρέωση του θεματοφύλακα περιορίζεται μόνο στην ασφα- λή φύλαξη και συντήρηση του πράγματος (βλ. ΕφΑθ 6209/2003 ΕλλΔνη 2004,888). Αν συμφωνήθηκε ορισμένος τρόπος φύλαξης κατ’ αρχήν ο θεματοφύλακας δεν μπορεί να τον μεταβάλει εκτός αν επιβάλλεται από τις περιστάσεις (βλ. Ράμμο ΕρμΑΚ, άρθρο 822, αρ. 14). Αν δεν καθορίστηκε δικαιούται να τον μεταβάλει αρκεί η ασφαλής φύλαξη του πράγματος (βλ. Ράμμο ό.π.). Η επίβλεψη-φύλαξη του πράγματος δεν περιλαμβάνει πρά- ξεις διαχείρισης (βλ. Καράκωστα Αστ. Κώδ. Ειδ. Ενοχ. άρθρο 822 αρ. 19, Γεωργιάδη/ Σταθόπουλο ό.π. αρ. 17, ΕφΑθ 6209/2003 ό.π.). Ο θεματοφύλακας παραλαμβάνει τα χρεόγραφα προς φύλαξη και δεν έχει την εξουσία να τα διαθέτει αν αυτή η πράξη δεν του δόθηκε εγγράφως και ρητά (βλ. ΑΠ 1268/2002 ΕλλΔνη 2004,474). Απόδοση του πράγματος. Υποχρέωση του θεματοφύλακα να αποδώσει το πράγ- μα αυτούσιο όταν ζητηθεί (βλ. ΕφΛαρ 70/2001 Δικογρ 2001,90, ΠΠρΘεσ 3811/2001 ΕτρΑξΧρΔ 2001,537). Στον τόπο που έχει συμφωνηθεί (ΑΚ 829) (βλ. ΑΠ 853/95 ΕλλΔνη 38,1132, ΕφΛαρ 70/2001 ό.π.). Η απόδοση του πράγματος αποτελεί κύρια υποχρέωση (βλ. ΕφΘεσ 2504/97 Αρμ 1998,1473). Για την υποχρέωση απόδοσης δεν απαιτείται κυριότητα του παρακαταθέτη (βλ. ΑΠ 874/96 ΕλλΔνη 38,838, ΕφΛαρ 70/2001 ό.π.). Δεν δικαιούται ο θεματοφύλακας να αρνηθεί την απόδοσή του επικα- λούμενος κυριότητα τρίτου προσώπου. Αν αμφιβάλει για το πρόσωπο που δικαιού- ται σε απόδοση, μπορεί να το παρακαταθέσει κατ’ ΑΚ 434 με αποτέλεσμα την από- σβεση της οφειλής του (βλ. Γεωργιάδη/Σταθόπουλου ό.π. άρθρο 827 αρ. 5 επ.). Αν αποβιώσει ο παρακαταθέτης το πράγμα αποδίδεται στους κληρονόμους (βλ. ΕφΠατρ 347/88 ΑχΝομ 5,231). Αν αποβιώσει ο θεματοφύλακας ο κληρονόμος του ευθύνε- ται για τη φύλαξη και απόδοση (βλ. ΕφΠατρ 347/88 ό.π.). Τις αξιώσεις του παρακα- ταθέτη κατά του θεματοφύλακα μπορούν να ασκήσουν κατά τις ΑΚ 1710 και 1885 οι κληρονόμοι του ανάλογα με την κληρονομική του μερίδα ο καθένας (βλ. ΕφΑθ 3318/84 ΝοΒ 32,1040). Η υποχρέωση του θεματοφύλακα προς απόδοση του πράγμα- τος είναι αδιαίρετη παροχή. Αν υπάρχουν περισσότεροι παρακαταθέτες, καθένας μπο- 4 5