ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

Εισαγωγικές παρατηρήσεις 9 ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ τής να μπορεί να επιλέγει κάθεφορά το ένα ή το άλλο σχήμα 11 . Αναμένο- ντας την ψήφιση του νομοσχεδίου, που θα υλοποιεί το νέο σύστημα δι- ακατοχής, ο νέος νόμος έχει ήδη περιλάβει διατάξεις «αναμονής» για τουςσυλλογικούς λογαριασμούς τηρούμενους σε κεντρικόαποθετήριο ή διαμεσολαβητή, όπως συμβαίνει στα άρθρα που προμνημονεύθηκαν. 5. Ο νέος νόμος δεν έχει παρέμβει στοΝ3016/2002 για την εταιρική δια- κυβέρνηση, δεδομένου ότι πρόκειται για νομοθεσία, την οποία διαχειρί- ζεται η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς στο πλαίσιο των εποπτικών της αρμο- διοτήτων, και η οποία θα εξακολουθήσει να εφαρμόζεται. Θα πρέπει όμως να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης το αν θα πρέπει ο νόμος αυ- τός να μείνει ως έχει, ή αν θα πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε να ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του νέου Ν 4548/2018. Υπό τύπο παραδείγματος θα μπορούσε να εξετασθεί μήπως η άδεια κατάρτισης συναλλαγής με συν- δεδεμένο μέρος, που παρέχεται από το ∆Σ (άρθρο 100), θα πρέπει, στην περίπτωση των εισηγμένων, ναπαρέχεται από μη εκτελεστικά μέλη. 6. Ο νέος νόμος δεν περιέχει τις ενότητες που είχαν ήδη οριστικά απο- κοπεί από τον ΚΝ 2190/1920 και είχαν αποτελέσει αντικείμενο χωρι- στών νόμων, εφαρμοζομένων σε όλες τις εταιρικές μορφές. Τέτοια θέ- ματα είναι εκείνα της εταιρικής δημοσιότητας (σήμερα Ν 3419/2005, του οποίου επίσης αναμένεται η αναμόρφωση), των ετήσιων χρηματοοι- κονομικών καταστάσεων (Ν 4308/2014), της σύστασης εταιριών μέσω Υπηρεσιών Μιας Στάσης (Ν 4441/2016), και του τακτικού («υποχρεωτι- κού») ελέγχου των ετήσιων καταστάσεων (Ν4449/2017). Το ίδιοθασυμ- βεί με τα ζητήματα των εταιρικών μετασχηματισμών, το νέο δίκαιο των οποίων (όπως σημειώθηκε) προετοιμάζεται ήδη, μέχρι την εισαγωγή του δε θα ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 65-80 ΚΝ2190/1920. Όλοι οι παραπάνωνόμοι περιλαμβάνονται στην παρούσα νομοθετική συλλογή. 7. ∆εν περιλαμβάνονται επίσης στη θεματολογία του νόμου ζητήματα που έχουν διαμορφωθεί με νομολογιακή και επιστημονική «προαγω- γή του δικαίου» (“Rechtsfortbildung”), όπως είναι η υποχρέωση πίστης 11.  Βλ. άρθρο 38 § 5: «Ο συμμετέχων προσφέρει στον πελάτη του τουλάχιστον τη δυνα- τότητα επιλογής ανάμεσα στον συνολικό διαχωρισμό πελατών και τον διαχωρισμό ανά πελάτη και τους ενημερώνει σχετικά με το κόστος και τους κινδύνους που συν- δέονται με κάθε μία από τις δυνατότητες αυτές».