ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

VIII νης» αποτελεί το πιο δημοφιλές επιλεγόμενο διαθεματικό σεμινάριο. Επιμορ- φωτικά σεμινάρια για το ιατρικό δίκαιο διοργανώνονται συνεχώς από διάφο- ρους φορείς. Είναι δηλαδή, πλέον, η ιατρική ευθύνη ένα ευρέως διδασκόμε- νο αντικείμενο. ∆εκαπέντε χρόνια μετά τη βασική μου μονογραφία για την ιατρική ευθύνη (2003), ήταν επιτακτική η ανάγκη μιας επικαιροποίησης, ενόψει όλης της εξέ- λιξης που περιγράφθηκε. Η επιλογή μου ήταν ένα βιβλίο εντελώς διαφορετι- κής λογικής και περιεχομένου από το έργο του 2003, το οποίο χαρακτηρίζε- ται από εκτεταμένη θεωρητική ανάλυση και ερευνητική στόχευση, αποσκο- πώντας ιδίως στη συγκρότηση ενός δογματικού πλαισίου για το ελληνικό δί- καιο της ιατρικής ευθύνης με εμβάθυνση σε επιλεγμένα θέματα. Αντίθετα, το παρόν βιβλίο κινείται σε δυο άξονες, αφενός της ανάδειξης της συνολικής εξέλιξης της ιατρικής ευθύνης σε νομοθετικό, νομολογιακό και θεωρητικό επίπεδο τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αφετέρου της κάλυψης των ζητημά- των που έχουν αναδειχθεί ως εμφανίζοντα ενδιαφέρον και ιδίως πρακτική σημασία. Βασική επιλογή ήταν η προσπάθεια να κρατηθεί η παρουσίαση σύ- ντομη και περιεκτική, χωρίς εκτεταμένες αναλύσεις και να δοθεί έμφαση στη σύνδεση με τη νομολογία. Όπως κι ο τίτλος του μαρτυρεί, το βιβλίο αποσκο- πεί ως ένα βαθμό στην κάλυψη διδακτικών αναγκών· πέρα όμως από αυτό, θα έλεγα κυρίως, επιχειρεί να αποδώσει με ευσύνοπτο, αλλά ολοκληρωμέ- νο και σύμφωνο με το δόγμα του αστικού δικαίου τρόπο, τον βασικό προβλη- ματισμό του ελληνικού δικαίου της αστικής ιατρικής ευθύνης. Με βάση όσα προαναφέρθηκαν εξηγείται και η επιλογή να γίνεται συγκεκριμένη παραπο- μπή μόνο σε δικαστικές αποφάσεις, και μάλιστα στις πιο πρόσφατες και ενδι- αφέρουσες, ενώ η θεωρητική εξέλιξη αναδεικνύεται από τους βιβλιογραφι- κούς πίνακες. Ευχαριστώ τη Νομική Βιβλιοθήκη, τον Αντώνη και τη Λίλα Καρατζά για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου και το έντονο και διαρκές ενδιαφέρον που έδειξαν για την πραγματοποίηση αυτής της έκδοσης. Αυτό το βιβλίο, όπως και όλα όσα γράφωμετά τον Σεπτέμβριο του 2013, σκιά- ζεται από το βαρύ πέπλο του πένθους για την άδικη απώλεια του αγαπημένου μας Στέφανου. Γι’ αυτό και δεν χρειάζεται η τυπική αφιέρωση στη μνήμη του· αυτή είναι πάντα μαζί μου και με παροτρύνει να συνεχίζω. Πειραιάς, Ιούλιος 2018