ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΘΥΜΑ

144 TO ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΘΥΜΑ εγκληματικότητας, απόψεις και θέσεις ερειδόμενες στο βάθρο της περιβαλλο- ντικής φιλοσοφίας, της περιβαλλοντικής ηθικής και της κοινωνιολογίας. Αντιστοίχως, και η πράσινη θυματολογία, η οποία, εγγίζει και το πεδίο, της νεότε- ρης χρονικά, «παραδοσιακής θυματολογίας», μια που η τελευταία πιο οργανωμένα ως γνωστικός κλάδος της Εγκληματολογίας, δομήθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, φαίνεται, μόλις κατά το εντελώς πρόσφατο παρελθόν να κεντρίζει το ενδιαφέρον των εγκληματολόγων. 312 Χαρακτηριστικό είναι ενδεικτικά το γεγο- νός, ότι η πράσινη θυματολογία δεν αποτελεί διεθνώς, ακόμη, αυτοτελή θεματική της θυματολογίας, σε αντίθεση με άλλες ειδικότερες θεματικές, αναφορικά με τη θυματοποίηση, οι οποίες έχουν απασχολήσει εκτεταμένα τους εγκληματολό- γους, όπως συνέβη με τη θυματοποίηση των μη κυρίαρχων πληθυσμιακά ομάδων ή των ανηλίκων ή τη θυματοποίηση στο πλαίσιο της εμπορίας ανθρώπων ή της ενδοοικογενειακής βίας, ή των εγκλημάτων μίσους κ.λπ 3 13 . Και αυτό παρά το γε- γονός, ότι τα περιβαλλοντικά προβλήματα επηρεάζουν την καθημερινή ζωή μίας μεγάλης μερίδας του παγκόσμιου πληθυσμού. Τις όποιες τοποθετήσεις με τη μορφή προβληματισμού και τις διατυπωμένες συγγραφικά επ’ αυτών θέσεις, τις συναντάμε, λοιπόν, στο πλαίσιο μίας ολιγάριθ- μης αρθρογραφίας για τα ζητήματα περιβαλλοντικής θυματοποίησης, αναπτυσ- σόμενης είτε εντός του γνωστικού πεδίου της πράσινης εγκληματολογίας, είτε εντός αυτού της «περιβαλλοντικής δικαιοσύνης» 314 . Είναι αναγκαία, ωστόσο, η υπόμνηση, ότι η επίκληση, κατά τη διάρθρωση της παρούσας εργασίας, των θέ- σεων τόσο της πράσινης θυματολογίας, βλ. τις ενότητες 5.2 και 5.3 όσο και της περιβαλλοντικής δικαιοσύνης, βλ. τις ενότητες 5.5 και 5.6, με όσες αποχρώσεις και προσεγγίσεις αυτές περιλαμβάνουν, δεν γίνεται εκ μέρους μας ανταγωνιστικά ή διχοτομικά, τουναντίον πραγματώνεται με πλήρη επίγνωση ως προς την επαλ- ληλία, την επικάλυψη και ως ένα βαθμό την αμοιβαία συμπλήρωση του ενός γνω- στικού αντικειμένου ως προς το άλλο αλλά και υπό την ξεκάθαρη οπτική της διακριτότητας των ερωτημάτων, ως προς τα οποία τα δύο αυτά γνωστικά πεδία απαντούν. Αυτό που υποστηρίζουμε, λοιπόν, είναι, ότι τόσο μέσω της πράσινης θυμα- τολογίας, όσο και μέσω της προσέγγισης της περιβαλλοντικής δικαιοσύ- νης τίθενται συγκεκριμένα ερωτήματα, αναφορικά με τη θυματοποίηση στα 312. Ibid, σελ. 81. 313. Πρβλ. Περαιτέρω, την παρατιθέμενη επί του ζητήματος της κυρίαρχης θεματολογίας εντός του γνωστικού κλάδου της θυματολογίας επιχειρηματολογία στην Εισαγωγή. 314. Κατά ακριβή μετάφραση στην ελληνική γλώσσα του όρου “Environmental Justice”. Για μία σύ- ντομη ανασκόπηση της σχετικής με την περιβαλλοντική δικαιοσύνη συγγραφικής δραστηριότη- τας, βλ. L.A. Zilney, D. McGurrin, “Environmental Justice and the Role of Criminology: An Analytical Review of 33 Years of Environmental Justice Research”, στο: Criminal Justice Review, Vol. 31, No. 1, March 2006, σελ. 47-62, 47-48.