Η ΚΑΛΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΜΙΑΣ ΔΙΚΑΙΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

148 Μορφές εμφάνισης / συνέπειες κακής νομοθέτησης στην Ποινική Δικαιοσύνη  Παραπέρα, πολλές διατάξεις, ιδιαίτερα νεότερων νόμων, στερούνται όχι μόνο της αναγκαίας εκείνης δογματικής θεμελίωσης , που θα μπορούσε να τις νομιμοποιή- σει δικαιοπολιτικά, αλλά και της στοιχειώδους ακόμη σαφήνειας περιεχομένου , που είναι αναγκαία προκειμένου να μπορούν να γίνονται επαρκώς κατανοητές και να εφαρμόζονται στην πράξη. Σ’ αυτήν την κατηγορία ανήκει, π.χ., ο Ν. 4312/2014 30 , ο οποίος εισήγαγε ένα γενικό θεσμικό πλαίσιο που παρέχει κατά περίπτωση το ευερ- γέτημα της απαλλαγής από κάθε ποινή ή της σημαντικής μείωσης της ποινής, όταν ο δράστης ενός εγκλήματος σε βάρος της δημόσιας περιουσίας ή ενός συναφούς αδι- κήματος προβαίνει σε πλήρη ικανοποίηση του Δημοσίου, καταβάλλοντας το συνολι- κό ποσό της οριζόμενης στο κατηγορητήριο, στο κλητήριο θέσπισμα ή στο βούλευμα ζημίας ή αξίωσης του Δημοσίου. Πέραν της εξαιρετικά αμφισβητούμενης δικαιοπολι- τικής νομιμοποίησής του, ο συγκεκριμένος νόμος είναι τόσο ελλιπής ως προς το κα- νονιστικό του περιεχόμενο, ώστε δεν κατέστη δυνατή εδώ και 2,5 χρόνια, παρότι κα- ταβλήθηκε προσπάθεια, ούτε καν η έκδοση της αναγκαίας υπουργικής απόφασης, η οποία θα εξειδίκευε τους επιμέρους όρους για την εφαρμογή του 31 .  Σοβαρά ελλείμματα σαφήνειας και συνοχής διαπιστώνονται, όμως, και σε ό,τι αφο- ρά τη γενικότερη κατεύθυνση την οποία ακολουθεί το σύγχρονο ελληνικό ποινικό δί- καιο. Ειδικότερα, οι διάφοροι θεσμοί εναλλακτικής έκτισης των ποινών στέρησης της ελευθερίας, όπως ο θεσμός της αναστολής της ποινής, ο θεσμός της μετατροπής της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική και ο θεσμός της υφ’ όρο από- λυσης, έχουν διευρυνθεί την τελευταία δεκαετία, υπό την πίεση της υπερπλήρωσης των σωφρονιστικών καταστημάτων, σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι μεν ποινές φυλάκι- σης έχουν πλέον μεταλλαχθεί εν τοις πράγμασι σε ποινές που δεν οδηγούν σε στέ- ρηση της ελευθερίας , ενώ οι ποινές κάθειρξης , λαμβανομένων υπόψη και των δι- αρκώς διευρυνόμενων διατάξεων για τον ευεργετικό υπολογισμό τους, τείνουν να εδραιωθούν ως ποινές με πραγματική εκτίσιμη διάρκεια υποπολλαπλάσια αυτής που στον έναν αντιγραφικό τρόπο προσέγγισης που δεν υπηρετεί επαρκώς την εσωσυστηματι- κή της συνοχή, δεν εστιάζει την προσοχή στο τι ακριβώς τιμωρεί, και ιδίως δεν διαφυλάσσει επαρκώς θεμελιώδεις αρχές του ποινικού δικαίου που είναι κατοχυρωμένες και στο θεσμικό πλαίσιο της ίδιας της ΕΕ»), την ίδια (επιστ. επ.), Οικονομικό έγκλημα και διαφθορά στο δημό- σιο τομέα, τόμος ΙΙΙ [2015], σελ. 12-13, Παύλου , ό.π., ΠοινΔικ 2012, 924 (: «ενσωμάτωση των νομοθετικών κειμένων κατά βάση αυτούσιων, ακόμη και με τη διατήρηση της εκ των Βρυξε- λών προερχόμενης μεταφράσεως των ευρωπαϊκών κειμένων στα ελληνικά … ο Ποινικός μας Κώδικας γίνεται σταδιακά μία νομοτεχνική κουρελού γεμάτος ασυνέχειες, δογματικές εξαιρέ- σεις και ανακολουθίες»), Συμεωνίδου-Καστανίδου , ό.π., ΠοινΧρ 2015, 484: «Συνήθως ο νομο- θέτης απλώς αντιγράφει τις σχετικές διατάξεις, χωρίς καμιά επεξεργασία, με αποτέλεσμα να παρατίθενται όροι με συχνά αλληλοκαλυπτόμενο περιεχόμενο.» 30. Ν. 4312/2014 «Ρύθμιση δεσμευμένων ή κατασχεμένων χρηματικών απαιτήσεων και μετρητών και άλλες διατάξεις», ΦΕΚ Α’ 260/12.12.2014. 31. Βλ. διεξοδικότερα για τις ασάφειες και τις αξιολογικές αντινομίες του συγκεκριμένου νόμου, Θ. Παπακυριάκου , σε: Παύλου / Σάμιο [εκδ. επιμ.], Ειδικοί Ποινικοί Νόμοι [5 η ενημ.], Φορο- λογικά αδικήματα, IV, αρ. περιθ. 27 επ., 39, Μυλωνόπουλο , Ειδικό Μέρος [2016], σελ. 248 επ., Ν. Μπιτζιλέκη , Ποινική προστασία της δημόσιας περιουσίας από εσωτερικές προσβολές – «Διαχειριστικά εγκλήματα περί την υπηρεσία», ΠοινΧρ 2016, 89-90, Α. Παπαδαμάκη , Τα περι- ουσιακά εγκλήματα [2016], σελ. 202, Μ. Καϊάφα-Γκμπάντι (επιστ. επ.), ό.π., τόμος ΙΙΙ [2015], σελ. 126 επ. Βλ. επίσης την Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής στο σχέδιο νό- μου 4312/2014, σελ. 3 επ.