ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΕ 817 Ωστόσο, η αρχική ρύθμιση 1572 ήταν ασαφής ως προς το πεδίο εφαρμογής της. Η στενή σχέση της ΚΕΠ με την τελωνειακή ένωση οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι αντικείμενό της ήταν τα εμπορεύματα και όχι οι υπηρεσίες ή ευρύτερα η εξωτερική διάσταση της εσω- τερικής αγοράς. Παράλληλα, γεννιόταν το ερώτημα εάν η ΚΕΠ επέτρεπε μόνο την απορ- ρύθμιση ή και τη ρύθμιση του διεθνούς εμπορίου; Τέλος, το θέμα της νομικής φύσης της ΚΕΠ ως αποκλειστικής ή συντρέχουσας αρμοδιότητας της Ένωσης απασχολούσε τους ερ- μηνευτές. Το Δικαστήριο τονίζοντας ενωρίς την αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης στον εν λόγω τομέα, 1573 ανέδειξε τη σημασία σαφούς προσδιορισμού του πεδίου εφαρμογής της κοινής εμπορικής πολιτικής, κατά μείζονα λόγο που η Συνθήκη περιοριζόταν σε μια εν- δεικτική απαρίθμηση των τομέων οι οποίες υπόκεινται σε ενιαίες αρχές. Η ερμηνεία του βασίστηκε στην τελολογική μέθοδο, καίτοι συστηματικά δεν προέκυπτε ξεκάθαρα ένα τέ- τοιο συμπέρασμα. 1574 α) Η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα στο άρθρο 133.1 τόνιζε ενδεικτικά τις πτυχές της ΚΕΠ αφήνοντας να φανεί η ανάγκη λειτουργικής εξέλιξης. Κατά το Συμβούλιο, στην έννοια της ΚΕΠ εμπίπτει κάθε μέτρο που μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος ή τα ρεύματα συναλλαγών. Το Δικαστήριο επέλεξε τη γραμμή της σταδιακής διεύρυνσης της έννοιας της ΚΕΠ, θεωρώντας ότι η ταύτισή της με τους δασμούς και τους ποσοτικούς περιορισμούς θα οδηγούσε σε μια διαρκή υποβάθμισή της. Πράγματι, ρητά τάχθηκε υπέρ «μιας εμπορικής πολιτικής που έχει στόχο τη ρύθμιση της παγκόσμιας αγοράς για συγκεκριμένα προϊόντα παρά για την απλή απελευθέρωση του εμπορίου». 1575 Με τη Γνώμη αυτή το Δικαστήριο θεώρησε ότι η ΚΕΠ περιλαμβάνει τόσο την απελευθέρωση όσο και την ρύθμιση της δι- εθνούς αγοράς για ορισμένα προϊόντα. Στο πλαίσιο αυτό ενέταξε στο πεδίο εφαρμογής της κοινής εμπορικής πολιτικής, το καθεστώς χρηματοδότησης τοπικών ενισχύσεων των εξαγωγών, 1576 όπως και τις συμφωνίες βασικών προϊόντων που αποβλέπουν στη ρύθμι- ση περισσότερο του παγκόσμιου εμπορίου παρά σε μια απλή απελευθέρωση των συναλ- λαγών. 1577 Ακολούθησε η ένταξη του συστήματος γενικών δασμολογικών προτιμήσεων προς όφελος των ολιγότερο αναπτυγμένων χωρών. 1578 1572. Άρθρο 133 ΕΚ. 1573. ΔΕΚ, 11.11. 1975, Γνώμη 1/75, Συλλογή 1355. Κατά το Δικαστήριο, η αρμοδιότητα της Ένωσης είναι αποκλειστική, λόγω της ανάγκης προάσπισης του κοινού συμφέροντος, της αποφυγής στρεβλώσεων του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων και της αρχής της πίστης που διέπει τις σχέσεις της Ένω- σης με τα κράτη μέλη. Βλ. επίσης, ΔΕΚ, 4.10.1979, Γνώμη 1/78, Φυσικό καουτσούκ, Συλλογή 2871. 1574. Βλ. επίσης την απόφαση 41/76, Donckenvolcke. 1575. ΔΕΚ, Γνωμοδότηση 1/78. 1576. ΔΕΚ, Γνώμη 1/75, Συλλογή, 1355. 1577. ΔΕΚ, Γνώμη 1/78, Συλλογή, 2871. 1578. ΔΕΚ, 26.3.1987, Επιτροπή κατά Συμβουλίου, 45/86, Συλλογή, 1493.