ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΟΛΟΓΙΑ & ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

275 Το περιεχόμενο του γενικού θεμελιώδους δικαιώματος μολογία του γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου, τα ετερό- φυλα ζευγάρια έχουν τη δυνατότητα τέλεσης γάμου και ο κοινός νομοθέτης δεν οφείλει να καθιερώνει γι’ αυτά εναλλακτικές μορφές συμβίωσης, οι οποίες αντα- γωνίζονται το γάμο και, συνεπώς, τον υπονομεύουν. Αντίθετα, το σύμφωνο συμ- βίωσης των ομόφυλων ζευγαριών είναι κατ’ αρχήν σύμφωνο με τη διάταξη του άρθρου 21 § 1 του Συντάγματος και ως τέτοιο καλύπτεται από την ελευθερία ανά- πτυξης της προσωπικότητας, αφού αυτά δεν μπορούν να τελούν γάμο και για το λόγο αυτό δεν θέτουν σε κίνδυνο τη συγματική εγγύησής του. - Η κατ’ αρχήν εξο- μοίωση των συμφώνων συμβίωσης με το γάμο είναι πρόδηλα αντίθετη με τη διά- ταξη του άρθρου 21 § 1 του Συντάγματος για τους λόγους, οι οποίοι εκτέθηκαν για την αντίστοιχη ρύθμιση του γερμανικού νόμου. Πρέπει μόνο να προσθέσω ότι και η διάταξη του ελληνικού Συντάγματος έχει την ίδια έννοια με τη διάταξη του άρθρου 6 § 1 του Θεμελιώδους Νόμου, καίτοι δεν περιλαμβάνει, όπως εκεί- νη, το επίθετο «ιδιαίτερη» (προστασία), δηλαδή επιτάσσει την ευμενέστερη (προ- νομιακή) μεταχείριση του γάμου απέναντι σε όλες τις μορφές εξώγαμης συμβίω- σης, που ο κοινός νομοθέτης μπορεί να καθιερώνει· και ότι η κατ’ αρχήν ίση μετα- χείριση του συμφώνου συμβίωσης των ετερόφυλων προσώπων με το γάμο επι- τείνει την αντισυνταγματικότητά του. Άλλωστε, η εδώ εφαρμογή της γενικής αρ- χής της ισότητας αποκλείεται, όπως προαναφέρθηκε, από την ειδική διάταξη του Συντάγματος, η οποία προστατεύει το γάμο. Και υπό την αντίθετη εκδοχή η αρχή αυτή δεν καλύπτει την ίση μεταχείριση του γάμου και των συμφώνων συμβίω- σης, γιατί δεν πρόκειται για όμοιους θεσμούς και αποβλέπουν σε διαφορετικούς σκοπούς: Τα σύμφωνα συμβίωσης επιδιώκουν τη νομιμοποίηση της συμβίωσης των μερών τους και έτσι την καλύτερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, ενώ ο γάμος αποβλέπει, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 21 § 1 του Συντάγματος, στην ίδρυση οικογένειας που αποτελεί το «θεμέλιο της συντήρησης και προαγω- γής του Έθνους». Η εν προκειμένω φιλική προς το άρθρο 21 § 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερμηνεία των διατάξεων των άρθρων 4 § 1 και 5 § 2 του Συντάγματος, την οποία έκανε η απόφαση του Ομο- σπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου για την αντίστοιχη διάταξη του γερμα- νικού Συντάγματος, είναι προφανώς αλυσιτελής, γιατί η ευμενέστερη μεταχείρι- ση του γάμου απέναντι στο σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών δεν οφείλεται στο γενετήσιο προσανατολισμού των συζύγων και των μερών του συμ- φώνου συμβίωσης αλλά στη συνταγματική αποστολή του γάμου. εε) Τ ο δ ι κ α ί ω μ α α π ό κ τ η σ η ς φ υ σ ι κ ώ ν α π ο γ ό ν ω ν 96 . – Από την ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας συνάγεται αναμφίβολα το δικαίωμα 96. Βλ. Κριάρη - Κατράνη , Βιοιατρικές εξελίξεις και Συνταγματικό Δίκαιο, 1994, σ. 68 επ.· Παπαδάκη , op. cit., σ. 75 επ.· Häfelin - Haller , op. cit., σ. 383, αριθ. περιθ. 1177β· Müller , Ġ rundrechte in der Schweiz, σ. 51 επ.· Ruttner - Bruhe , Fοrtρfluanzungsmedizin, Gentechnologie und Verfassung, Juristenzeitung, 1987, σ. 529 επ.· C. Starck , Gutachten Α zum 56. Deutschen Juristentag, «Die künstliche Beftuchtung beim Menschen - Zuläissigkeit und Zivilrechtliche Folgen», 1. Teilgutachten: Verfassungsrechtliche Probleme, 1986, σ. 17 επ.