ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΟΛΟΓΙΑ & ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

287 Το περιεχόμενο του γενικού θεμελιώδους δικαιώματος 1 και 3 του άρθρου 5 του Συντάγματος π.χ. την επαγγελματική ελευθερία ή ελευ- θερία της εργασίας, νομολογώντας ότι αυτή περιλαμβάνεται στην «προσωπική ελευθερία» «ως αναγκαίο στοιχείο της προσωπικότητας του ατόμου». Η νεότερη νομολογία του Συμβουλίου συνάγει την οικονομική ελευθερία αποκλειστικά από τη διάταξη του άρθρου 5 § 1 του Συντάγματος. Την άποψη αυτή υιοθέτησε ήδη η απόφαση 3863/1978 της Ολομέλειας αυτού 129 . Τη συνταγματική αυτή θεμελίω- ση της οικονομικής ελευθερίας δέχεται και η πρόσφατη νομολογία της Ολομέλει- ας αυτού 130 . Το Συμβούλιο συνήγαγε και τις ελευθερίες του εμπορίου και της επι- λογής προσωπικού από τις διατάξεις του άρθρου 5 του Συντάματος «περί προ- σωπικής ελευθερίας». Πρέπει να επισημάνω ότι η σύγχυση μεταξύ της «προσω- πικής» και της οικονομικής ελευθερίας παρατηρείται και στη νεότερη νομολογία του Συμβουλίου 131 , η οποία συνάγει και τις δύο αυτές ελευθερίες από τη διάταξη του άρθρου 5 § 1 του Συντ. Η διάταξη αυτή του Συντάγματος κατοχυρώνει μόνο την ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας και τα άλλα γενικά θεμελιώδη δι- καιώματα, ενώ «η προσωπική ελευθερία» προστατεύεται από την ειδική διάταξη της τρίτης παραγράφου του άρθρου αυτού του Συντάγματος. Είναι ανεπίτρεπτη η θερία επιλογής και ασκήσεως επαγγέλματος, ως αναγκαίου στοιχείου της προσωπικότητος του ατόμου ...». - Αποφ. 630 (Τμ. Γ΄), 2315 (Τμ. Δ΄) και 3749 (τμ. Γ΄) του 1979, ΤοΣ 6, αντίστοι- χα σ. 153 επ., 372 επ. και 189 επ. - Απόφ. 4036/1979 (Ολομ.), ΤοΣ 6, σ. 156 επ.: «Επειδή, εν τη εvvoία της προσωπικής ελευθερίας και της αρχής της ελευθέρας αναπτύξεως της προ- σωπικότητος του ατόμου περιλαμβάνεται και η επαγγελματική ελευθερία, ήτοι η ελευθερία επιλογής και ασκήσεως επαγγέλματος, ως αναγκαίου στοιχείου διαμορφώσεως της ως είρη- ται προσωπικότητος». - Η απόφ. 54/1979 της Ολομ. (ΤοΣ 5, σ. 302 επ.) αναφέρει τας «κατο- χυρούσας την επαγγελματικήν ελευθερίαν διατάξεις του άρθρο 5 του Συντ.», ενώ η απόφ. 2040/1977 της Ολομ. (σε ΤοΣ 3, σ. 457 επ.) επικαλείται τη διάταξη της § 1 του άρθρου 5 και το άρθρο 22 του Συντ. που κατοχυρώνει το δικαίωμα εργασίας. 129. Βλ. αντίστοιχα τις αποφ. 2711/1976 και 2315/1979 σε Παραρά, op. cit., τ. Ι, σ. 138, και προηγούμενη σημ. ΤοΣ 5 (1979), σ. 122 επ. Η απόφ. αυτή έκρινε τη συμφωνία του µέ- τρου της αναθεωρήσεως ή λύσεως ορισµένων συµβάσεων (Ν 207/1975) µε «την διασφα- λίζουσαν την οικονομικήν δραστηριότητα του ατόµου διάταξιν του άρθρου 5 § 1 του Συ- ντάγµατος». Η απόφαση εννοεί προφανώς τη διάταξη του άρθρου 5 § 1 του Συντάγµα- τος, η οποία κατοχυρώνει το δικαίωµα συµµετοχής στην οικονοµική ζωή της Χώρας. - Η απόφ. 2125/1977 Ολομ. (ΤοΣ 3, σ. 633) αναφέρει γενικά «το συνταγματικώς κατοχυρούμε- νον δικαίωμα της οικονομικής ελευθερίας». Στη διάταξη του άρθρου 5 § 1 του Συντ. θεμελί- ωσε αποκλειστικά την επαγγελματική ελευθερία και η απόφ. 41/1980 του Δ΄ Τμήματος, ΤοΣ 7 (1981), σ. 282 επ. Η ερμηνεία της διάταξης της § 1 του άρθρου 5 του Συντ. από την απόφ. αυτή παρέχει όμως την εντύπωση ότι συνάγει την ελευθερία από τη διάταξη της § 3 αυτού: «Η εκ της διατάξεως ταύτης απορρέουσα κατοχύρωσις της προσωπικής ελευθερίας, περι- λαμβανούσης και την ελευθερίαν της εργασίας, ήτοι της ελευθέρας επιλογής και ασκήσεως επαγγέλματος…». 130. Απόφ. 1210 και 2204/1910, οι οποίες περιλαμβάνουν στην οικονομική ελευθερία και την επαγγελματική ελευθερία. Έτσι και η απόφ. 3536/1909 του Δ΄ Τμήμ., θεωρώντας την επαγ- γελματική ελευθερία ως ειδικότερη εκδήλωση της οικονομικής ελευθερίας. 131. Βλ. αντίστοιχα τις απόφ. 2711/1976 και 2315/1979 σε Παραρά , op. cit., τ. Ι, σ. 138 και σημ. 108.