ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Η προσωρινή δικαστική προστασία στο διοικητικό δικονομικό δίκαιο 688 σπράξεως της οφειλής, επί συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων του αιτού- ντος, τα οποία αναφέρονται στην απόφαση. Άρα σύμφωνα με την ρύθμιση κανόνας παραμένει η ολική αναστολή και εξαίρε- ση ή έστω δυνατότητα η μερική αναστολή για συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία. Η νέα αυτή ρύθμιση του άρθρου 202 § 2 Κ∆∆ικ βεβαιώνει έτσι αισθητά την παλαιά διάταξη, η οποία απαγόρευε απόλυτα την ολική αναστολή κατά τρόπο συνταγματι- κά προβληματικό 28 . Πάντως, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων στην φορολογική δίκη, εξακολουθεί να χορηγείται, κατά κανόνα, παρά την νέα διατύπωση μερική ανα- στολή ως προς συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία 29 . (δ) Οι εξαιρέσεις Οι §§ 3 και 5 του άρθρου 202 προβλέπουν τέσσερις εξαιρέσεις από την υπο- χρέωση χορηγήσεως αναστολής, ακόμα και αν συντρέχουν οι λόγοι αναστολής της πρώτης και δεύτερης παραγράφου. Έτσι, σύμφωνα με την § 3 η αίτηση απορρίπτε- ται σε κάθε περίπτωση: (i) Εάν η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη 30 ή αβάσιμη, ακόμη και αν η βλά- βη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξεως εί- ναι ανεπανόρθωτη. (ii) Αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημοσίου συμφέροντος κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την απο- δοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος. (iii) Αν η δήλωση που προβλέπεται στην § 2 του άρθρου 203 έχει ουσιώδεις παρα- λείψεις ή ανακρίβειες 31 . (iv) Η τέταρτη περίπτωση προβλέπεται από την § 5. Η χορήγηση αναστολής απο- κλείεται κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη πράξη έχει εκτελεστεί. Η πρώτη εξαίρεση δηλώνει ότι ο Κ∆∆ικ υιοθετεί στο σημείο αυτό κλιμακωτό σύστημα προσωρινής δικαστικής προστασίας και όχι σύστημα συνολικής σταθμίσε- 28.  Εν τούτοις, η ∆ΕφΑθ 288/2011 (σκέψη 6.) είχε κρίνει την διάταξη σύμφωνη με το Σύνταγμα και την ΕΣ∆Α, επισημαίνοντας ότι η ολική αναστολή ήταν δυνατή επί προδήλως βασίμου κυρί- ου ενδίκου βοηθήματος. Πρβλ. ενδεικτικώς από την πλούσια νομολογία σχετικά με την παλαι- ότερη διάταξη ∆ΕφΑθ (συμβ.) 282, 195, 113, 106/2013 (ανάγκη προσδιορισμού περιουσιακών στοιχείων, επί των οποίων θα ληφθούν τα μέτρα), ∆ΕφΑθ (συμβ.) 13/2011 (μερική αναστολή έως το ποσό των 20.000 ευρώ). 29.  Βλ. ενδεικτικώς ∆ΕφΠειρ (συμβ.) 68/2017 (μερικώς δεκτή αίτηση αναστολής κατά το ποσό του κυρίου φόρου, πλην του ποσού των 5.000 ευρώ σε κάθε αναστελλόμενη απόφαση), ∆ικα- στής 14ου Τμήματος, ∆ΠρωτΑθ 298/2018 (εξαίρεση από το ανασταλτικό αποτέλεσμα ποσο- στού συγκεκριμένων ακινήτων), ∆ΕφΑθ (συμβ.) 29/2018 (εξαίρεση από το ανασταλτικό αποτέ- λεσμα συγκεκριμένων μετοχών, χρεογράφων και λογαριασμών). 30.  Βλ. ενδεικτικώς περιπτώσεις προδήλως απαράδεκτης προσφυγής σε: Τρ∆ΠρΑθ 1255/1999, 394/2000, 32/2000, 511/2000, Τρ∆ΠρΗρακλ 76, 81/2000, 24, 40, 41/2000, 20/2000, Μ∆ΠρΑθ 407/2000, 72, 113/2000. 31.  Η περίπτωση αυτή προστέθηκε με το άρθρο 12 § 2 ν. 4051/2012 – ισχύει από 29.2.2012. Βλ. μη ουσιώδη παράλειψη (δήλωση ποσοστού συμμετοχής σε ΑΕ) στην ∆ΕφΑθ (Συμβ.) 282/ 2013. 914