ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

64 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ∆ΕΥΤΕΡΟ Το Συμβούλιο της Επικρατείας Ι. Ιστορικά στοιχεία Το Συμβούλιο της Επικρατείας (στη συνέχεια ΣτΕ) ιδρύθηκε αρχικά στην Ελλά- δα το 1835 κατ’ απομίμηση του γαλλικού θεσμού του Conseil d’État 1 . Είχε τόσο γνω- μοδοτική αρμοδιότητα επί σχεδίων διαταγμάτων, όσο και δικαστική δικαιοδοσία. Καταργήθηκε με το άρθρο 102 του Συντάγματος του 1844 ως θεσμός φιλομοναρχι- κός, αντίληψη μάλλον εσφαλμένη 2 . Οι γνωμοδοτικές του αρμοδιότητες κατελύθη- σαν, ενώ οι δικαστικές μεταβιβάστηκαν στα πολιτικά Εφετεία και τον Άρειο Πάγο 3 . Το ΣτΕ ανασυστάθηκε με ασθενέστατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία 4 με τα άρ- θρα 83-86 του Συντάγματος του 1864. Είχε αρμοδιότητα μόνο νομοπαρασκευαστι- κή, περιοριζόμενη στην «παρασκευή και βάσανο των νομοσχεδίων», και δη μόνο αυ- τών που ενεκρίνοντο κατ’ αρχήν από τη Βουλή. Η αντιμετώπιση του νέου θεσμού δεν υπήρξε ευνοϊκή. Η κατάργηση του Συμ- βουλίου της Επικρατείας ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα με νόμο της 26.11.1865 5 . Την εκ νέου ανασύσταση του ΣτΕ προέβλεψαν τα άρθρα 82-86 του Συντάγματος του 1911. Την πραγματοποίηση της ανασυστάσεως αυτής εμπόδισαν αφενός μεν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, αφετέρου δε η έκρηξη του πρώτου Παγκοσμίου πολέμου. Τα άρθρα 102-105 και 114 του Συντάγματος του 1927 προέβλεψαν εκ νέου τη σύσταση και λειτουργία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η νομοθετική ρύθμιση ακολούθησε με τον ν. 3713/1928 «Περί Συμβουλίου της Επικρατείας» της κυβερ- νήσεως Ελ. Βενιζέλου. Στις 17 Μαΐου 1929 έγινε η επίσημη έναρξη των δημοσίων συνεδριάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πρώτος Πρόεδρός του υπήρξε ο Κ. Ρακτιβάν 6 . 1.  Βλ. ενδεικτικώς από την πλουσιότατη βιβλιογραφία, Αγγελίδη, Το επί Όθωνος Συμβούλιον Επι- κρατείας, 1976, ο ίδιος, τ.τ. ΣτΕ 1979, σ. 49 επ., Αρναούτογλου, Ε∆∆ 1982.6 επ., Βεγλερή, τ.τ. ΣτΕ 1979, σ. 13 επ., Γαβαλά, Ε∆∆ 1974. 12 επ., ∆αρζέντα, Κράτος δικαίου και αίτηση ακυρώσε- ως, 1998, Μηλιαράκη, Περί του ΣτΕ, 1985, Μπουρόπουλο, τ.τ. ΣτΕ 1985, σ. 7 επ., Παπαχατζή, Ο θεσμός του Συμβουλίου Επικρατείας εν Ελλάδι ως θεμέλιον μορφής της «δικαιοκρατουμένης» Πολιτείας, Μελέται, σ. 33 επ., Στασινόπουλο, Ε∆∆ 1957.14 επ., Ταβουλάρη, Ε∆∆ 1979.5 επ., Τσού- τσο, ∆ιοίκησις και ∆ίκαιον, 1979, σ. 321, 330, 334, ΕΕΑΝ 1959.1 επ. 2.  Πρβλ. Στασινόπουλο, ∆ίκαιο των διοικητικών διαφορών, σ. 135. 3.  Στασινόπουλος , όπ.π., σ. 135. 4.  136 ψήφοι υπέρ της ανασυστάσεως, 123 κατά και 10 λευκές. 5.  «Περί καταργήσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας και ακυρώσεως των άρθρων 83, 84, 85 και 86 του Συντάγματος». Βλ. Στασινόπουλο , όπ.π., σ. 138. 6.  Για τις ομιλίες του Ρακτιβάν και του Ελ. Βενιζέλου , βλ. λεπτομέρειες σε: Στασινόπουλο, όπ.π., σ. 140, υποσημ. 1. 85