Η ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

Η ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ 92 Το ∆ικαστήριο, αφού έλαβε υπ’ όψη ότι εκ των διατάξεων του άρθρου 43 παρ. 2 και 4 του Συντ. επιτρέπεται, κατά διασταύρωση της νομοθετικής και εκτε- λεστικής λειτουργίας, η θέσπιση κανόνων δικαίου διά διοικητικών πράξεων, έκρινε ότι δεν επιτρέπεται να οργανώνεται η αρμοδιότητα των τακτικών διοι- κητικών δικαστηρίων σε άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας διά την εκδίκαση κα- τηγοριών υποθέσεων, οι οποίες μετεφέρθησαν εις αυτά, αφαιρούμενες από την ακυρωτική αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, εφ’ όσον η εκ μέρους τους άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας στις συγκεκριμένες κατηγορίες υποθέσεων συνεπάγεται την υπεισέλευση της δικαστικής λειτουργίας στην εκτέλεση επί θεμάτων διά τα οποία η εκτελεστική λειτουργία είναι συνταγ- ματικώς αρμοδία. Επομένως, η εκ μέρους των διοικητικών δικαστηρίων ου- σίας άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας επί κανονιστικών πράξεων συνεπάγεται την υπεισέλευση της δικαστικής λειτουργίας στο πεδίο της εκτελεστικής τοι- αύτης επί θεμάτων διά τα οποία η τελευταία είναι αποκλειστικώς αρμοδία 66 . ii) Έννομο συμφέρον Εκ των προϋποθέσεων του παραδεκτού της αιτήσεως ακυρώσεως ιδιαίτε- ρο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος και τούτο διότι, αφού η κανονιστική πράξη είναι ουσιαστικός νόμος, είναι συχνά αρκετά δύσκολο διά τον αιτούντα ή και τον παρεμβαίνοντα να αποδείξει ότι από την έκδοση αυτής υφίσταται άμεση βλάβη. Όπως είναι γνωστό, το έννομο συμφέρον διά την άσκηση της αιτήσεως ακυ- ρώσεως δεν μπορεί να θεμελιωθεί στο κοινό ενδιαφέρον εκάστου διά την τή- ρηση του νόμου κατά την έκδοση των διοικητικών πράξεων, διότι τοιουτο- τρόπως η αίτηση ακυρώσεως ήθελε μετατραπεί εις λαϊκή αγωγή. Απαιτεί- ται λοιπόν αυξημένο, άμεσο και προσωπικό ενδιαφέρον του αιτούντος, ήτοι η ύπαρξη ενός ιδιαιτέρου δεσμού προσωπικού χαρακτήρος προς την προσβαλ- λομένη πράξη 67 . Αντιθέτως, όταν η προβαλλομένη βλάβη δεν απορρέει ευθέως εκ της προ- σβαλλομένης πράξεως, αλλ’ ενδεχομένως θα προέλθει από άλλη πράξη, στη- ριζομένη επ’ αυτής, τότε δεν μπορεί να θεωρηθεί άμεση και να θεμελιώσει έννομο συμφέρον 68 . 66.  ΣτΕ 3919/2010, Ολ, 617-622/2013, Ολ. 67.  ΣτΕ 602/1987, 151/1993. Το έννομο συμφέρον προσβολής της κανονιστικής πρά- ξεως πρέπει να είναι άμεσο, ενεστώς και προσωπικό. Το προσωπικό δεν απαιτείται να είναι και αποκλειστικό. Ο κύκλος των δυναμένων να προσβάλουν μία κανονιστι- κή πράξη συνήθως είναι ευρύς, χωρίς αυτό να καθιστά την αίτηση ακυρώσεως λαϊ- κή αγωγή, ΣτΕ 1253/2006, 7μ. 68.  ΣτΕ 4277/1980.