ΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ 3 μής. Η ένδειξη δεν απουσιάζει επειδή δεν υπάρχουν μάρτυρες. Αυτή είναι υπαρκτή. Η πραγματική ένδειξη δεν μπορεί να είναι λαθεμένη, ψευδής ή ολο- σχερώς απούσα. Μόνον η ερμηνεία της μπορεί να είναι εσφαλμένη» 10 . – Η Ανακριτική 11 είναι ένας σύνθετος επιστημονικός κλάδος. Γνωστικό αντι- κείμενό της είναι η ανάκριση του εγκληματία σε κάθε στάδιο της ποινικής διαδικασίας, δηλ. στην προδικασία, στην κύρια διαδικασία όπου ο δράστης- κατηγορούμενος και πάλιν εξετάζεται και στην εκτέλεση της ποινής. Η μεθο- δολογία την οποία μετέρχεται η Ανακριτική δημιουργεί και τα περισσότερα προβλήματα, καθώς για την εξακρίβωση της ταυτότητας του δράστη και την κατάφαση της ενοχής του, ο ανακρίνων είναι υποχρεωμένος να χρησι- μοποιήσει πληθώρα φιλοσοφικών (λ.χ. επαγωγική μέθοδος συναγωγής της ανακριτικής απόφανσης), τεχνικών (λ.χ. δακτυλοσκοπικών, περιγραφικών, ανθρωπομετρικών, φωτογραφικών, γραφολογικών, ανάλυσης DNA κ.ά.) και δικονομικών μεθόδων εξέτασης του κατηγορουμένου, με τη συνδρομή των ενδείξεων ή αποδεικτικών μέσων διαπίστωσης της τέλεσης της αξιόποινης πράξης. Αναπόφευκτα λοιπόν, η επιστήμη της Ανακριτικής, αν και είναι νομι- κός κλάδος με θεσμική αναφορά το Σύνταγμα, το Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο και το Αστυνομικό Δίκαιο κατά βάση, οφείλει να προστρέξει στην επικουρία των επιστημών που καλλιεργούν και συστηματικά φιλοξενούν τις ανωτέρω μεθόδους ανακριτικής έρευνας, λ.χ. στην Ιατροδικαστική, τη Δικαστική Ψυχι- ατρική, την Εγκληματολογική Χημεία κ.λπ . Το γεγονός τούτο, δεν καταργεί την αυτοτέλεια της Ανακριτικής, αφού οι προ- κρινόμενες μέθοδοι καθίστανται ανακριτικές μέθοδοι εξέτασης του κατηγο- ρουμένου και έρευνας του φερόμενου ως τελεσθέντος ή και του διαπραχθέ- ντος εγκλήματος. Έτσι η Ανακριτική αποκτά μείζονα νομική σπουδαιότητα, εφόσον χωρίς αυτήν η εγκληματικότητα θα βασιλεύει. Κατά τη γνώμη μας η Ανακριτική αποτελεί επιστήμη και πρακτική πρώτου μεγέθους στον αγώνα κατά του εγκλήματος. Ως εκ τούτου, είναι οργανικά και αναπόσπαστα συνδε- δεμένη και γι’ αυτό ενταγμένη, στον τομέα των Ποινικών και Εγκληματολογι- κών Επιστημών. 10. Βλ. σχετ., P. Kirk, Crime Investigation, New York: Interscience, 1953, σελ. 4. 11. Βλ. το έργο του καθηγητή Στέργιου Αλεξιάδη, Ανακριτική, 6η έκδοση, Σάκκουλας Αθήνα- Θεσσαλονίκη 2006.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=