ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ (Ν 4512/2018)

8 Χαιρετισμός ση στον φυσικό δικαστή και την παροχή δικαστικής προστασίας (Συντ. 8 & 20, ΕΣΔΑ 6). Η νομοθετική επιλογή της υποχρεωτικότητας αποκλίνει ουσιωδώς από όλα σχε- δόν τα ευρωπαϊκά νομοθετικά πρότυπα, όπου η διαμεσολάβηση δεν είναι υπο- χρεωτική. Όπου υφίσταται υποχρεωτικότητα, αυτή αφορά αποκλειστικά στην ενημέρωση των μερών με ελάχιστο κόστος. Είναι προφανές ότι οι θεσμοί ΕΕΔ προϋποθέτουν την ενεργό στήριξη του συνό- λου της νομικής κοινότητας και της κοινωνίας». Ο νόμος 4512/2018 που, μεταξύ των άλλων, καθιερώνει την υποχρεωτική δια- μεσολάβηση, έρχεται σε μια στιγμή που όλοι οι παράγοντες της δικαιοσύνης αναζητούμε απαντήσεις σε ζητήματα εφαρμογής του νέου Κώδικα Πολιτικής Δι- κονομίας. Ζητήματα, πολλά από τα οποία δεν έχουν ακόμη βρει λύση, όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε και στη νομολογία. Με δεδομένα, λοιπόν, τα προβλήματα από την εφαρμογή του νέου Κώδικα Πο- λιτικής Δικονομίας, σε αυτή τη χρονική στιγμή και με ελάχιστη διαβούλευση, ει- σάγεται στην πολιτική δίκη ένας ακόμη νέος θεσμός, αυτός της –επί ποινή απα- ραδέκτου της συζήτησης– προσφυγής στη διαμεσολάβηση. Θεσμός που νομοθε- τείται στην πατρίδα μας σε μια μεγάλη κατηγορία υποθέσεων κατά παγκόσμια πρωτοτυπία θα μπορούσα να πω. Για τον δικηγορικό κόσμο, για την Ένωση Δικαστών, για την Επιστημονική Υπη- ρεσία της Βουλής, εγείρονται ζητήματα συνταγματικότητας της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης. Γιατί με τον τρόπο αυτό, ο πολίτης στερείται του φυσικού του δικαστή. Καθώς, αυτό συμβαίνει στην ουσία. Σήμερα, από τους εκλεχτούς εισηγητές μας, θα γίνει μια πρώτη προσπάθεια ανάλυσης και δικαιοπολιτικής αποτίμησης του θεσμού της υποχρεωτικής δια- μεσολάβησης. Για να μη μακρηγορώ, όμως, δίνω αμέσως τον λόγο στον κ. Νίκα , για να ξεκι- νήσει η συζήτηση. Σας ευχαριστώ και πάλι όλες και όλους για την παρουσία και την προσοχή σας.