ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ (Ν 4512/2018)

16 Υποχρεωτική διαμεσολάβηση – Ο θεσμός αντιμέτωπος με τα δικαιοκρατικά όριά του Παρ’ όλη όμως την εμφανή αυτή νομοθετική εύνοια και ενθάρρυνση, η δια- μεσολάβηση -θεσμός χωρίς προηγούμενο στην εγχώρια δικαιοδοτική παράδο- ση 5 - δεν γνώρισε κοινωνική αποδοχή και απέμεινε χωρίς ουσιαστική ανταπόκρι- ση. Ενώπιον της πραγματικότητας αυτής, ο νομοθέτης με τον νέο Ν 4512/2018 (άρθρ. 178-206 6 ) επιδιώκει ήδη την επιτακτική προώθηση του θεσμού και την θέσπισή του πλέον ως υποχρεωτικού για ορισμένες κατηγορίες διαφορών. Με το νομοθέτημα αυτό αφ’ ενός αναρρυθμίζεται πληρέστερα η εκούσια διαμεσολά- βηση, με λεπτομερείς διατάξεις για την προσφυγή σε αυτή, την διαδικασία διε- ξαγωγής της, την εκτελεστότητα του πρακτικού διαμεσολάβησης, αλλά και για το εν γένει θεσμικό πλαίσιο 7 αυτής (: ρύθμιση της Κεντρικής Επιτροπής Διαμε- σολάβησης και των αρμοδιοτήτων της, ρύθμιση των προσόντων των διαμεσο- λαβητών, του καθεστώτος των Φορέων κατάρτισης και διαπίστευσης διαμεσο- λαβητών, θέσπιση βασικών κανόνων δεοντολογίας της παροχής διαμεσολαβη- τικών υπηρεσιών και πειθαρχικών διατάξεων, κλπ.)· αφ’ ετέρου, ο νομοθέτης αποπειράται πλέον να επιβάλει τον θεσμό στην ελληνική κοινωνία, καθιστώντας τον υποχρεωτικό για συγκεκριμένες, περιοριστικά καθορισμένες στο άρθρ. 182 § 1, κατηγορίες διαφορών 8 . Η προκείμενη μελέτη, επιχειρώντας την προσπέλαση των νέων ρυθμίσεων, ανα- φέρεται πρώτα σε ορισμένα βασικά δικαιοσυγκριτικά δεδομένα, κρίσιμα για την κατανόηση και την δικαιοπολιτική αποτίμηση του θεσμού στην χώρα μας (υπό ΙΙ)· έπειτα προχωρεί σε μία αδρή δογματική ένταξη της διαμεσολάβησης στην ελληνική έννομη τάξη (υπό ΙΙΙ)· μελετά, περαιτέρω, τις εκφάνσεις της υποχρε- ωτικότητας του θεσμού σύμφωνα με τις νέες διατάξεις (υπό ΙV)· και κατόπιν ει- σέρχεται στην αποτίμηση της συμβατότητας των κρισιμότερων πτυχών του με το άρθρ. 6 ΕΣΔΑ (υπό V)· τέλος, ολοκληρώνεται με ορισμένες καταληκτικές πα- ρατηρήσεις (υπό VI). κριση κατά την διαμόρφωση της νομοθετικής πολιτικής στο προκείμενο πεδίο. Βλ. επί- σης και παρακ. υπό VI. 5. Ειδικότερα παρακ. υπό ΙΙ 3. 6. Στο εξής μνεία διατάξεων χωρίς άλλη ένδειξη αφορά σε διατάξεις του Ν 4512/2018. 7. Πριν από τον Ν 4512/2018 το θεσμικό πλαίσιο της διαμεσολάβησης διεπόταν -πέραν του Ν 3898/2010- και από την ΥΑ 109088/2011 (ΦΕΚ Β΄ 2824/14.12.2011) «Διαδικασία ανα- γνώρισης και διαπίστευσης διαμεσολαβητών – Θέσπιση Κώδικα Δεοντολογίας – Κυρώ- σεις». 8. Ειδικότερα παρακ. υπό IV 1.