ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ (Ν 4512/2018)

88 Υποχρεωτική προδικασία διαμεσολάβησης υπό το Ν 4512/2018 κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της απόπειρας εξωδικαστικής επίλυσης της δι- αφοράς και (δ) συνεπάγεται δυσανάλογη οικονομική επιβάρυνση 8 . Τα παραπάνω κριτήρια είναι δεκτικά εφαρμογής και σε άλλες μεθόδους εξω- δικαστικής επίλυσης της διαφοράς συμπεριλαμβανομένης και της διαμεσολά- βησης 9 , όπως πρόσφατα επιβεβαίωσε το ΔΕΕ με αφορμή την υπόθεση Menini, Rampaneli 10 . Το ΕΔΔΑ δεν έχει αποφανθεί ως σήμερα ως προς τη συμβατότητα προδικασί- ας υποχρεωτικής διαμεσολάβησης προς τα άρθρα 6 § 1 και 13 ΕΣΔΑ, επιλήφθη- κε όμως υπόθεσης που αφορούσε διαδικασία υποχρεωτικής απόπειρας εξωδι- καστικής επίλυσης της διαφοράς στην απόφαση MOMČILOVIĆ κατά Κροατίας 11 , επιβεβαιώνοντας ότι επί της αρχής τουλάχιστον η τήρηση υποχρεωτικής προδι- κασίας εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς δεν έρχεται σε αντίθεση προς το άρθρο 6 § 1 ΕΣΔΑ. Και το ΕΔΔΑ αναγνώρισε στην απόφαση αυτή ότι η καθιέρω- ση υποχρεωτικής προδικασίας απόπειρας εξωδικαστικής επίλυσης της διαφο- ράς συνιστούσε περιορισμό του δικαιώματος δικαστικής ακρόασης 12 , τον αξιο- λόγησε όμως υπό τα δεδομένα της επίδικης περίπτωσης ως εύλογο και θεμιτό. 2.2 Προβληματισμοί ως προς τη συμβατότητα κατ’ ιδίαν ρυθμίσεων του Ν 4512/2018 προς το άρθρο 20 Συντ και 6 § 1 ΕΣΔΑ Επιχειρώντας μια αρχική στάθμιση της συμβατότητας της υποχρεωτικής προδι- κασίας διαμεσολάβησης προς τις επιταγές των άρθρων 6 § 1 ΕΣΔΑ και 20 Συντ. διαφαίνεται ότι η καθιέρωση υποχρεωτικού σταδίου απόπειρας επίλυσης της δι- αφοράς μέσω διαμεσολάβησης συνιστά κατ’ αρχήν περιορισμό στο δικαίωμα 8. Στο ιστορικό που αντιμετώπισε η εξεταζόμενη στο κυρίως κείμενο απόφαση, τα έξοδα της προδικασίας ήταν πρακτικά ανύπαρκτα, όπως σταθμίζεται ιδιαίτερα από το ΔΕΕ στη σκέψη 57. 9. ΔΕΕ, 14.7.2017, Livio Menini και Maria Antonia Rampanelli κατά Banco Popolare – Società Cooperativa, C-75/16, ECLI: ECLI:EU:C:2017:457, σκέψη 55. 10. ΔΕΕ, 14.7.2017, σκέψη 61: «ο ορισμός μιας διαδικασίας διαμεσολαβήσεως ως προϋπο- θέσεως του παραδεκτού ένδικης προσφυγής δύναται να αποδειχθεί συμβατός προς την αρχή της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας, αν η διαδικασία αυτή δεν καταλήγει σε δεσμευτική για τα εμπλεκόμενα μέρη απόφαση, δεν καθυστερεί ουσιωδώς την άσκηση ενδίκου βοηθήματος, αναστέλλει την απόσβεση των οικείων δικαιωμάτων και δεν προ- καλεί έξοδα, ή προκαλεί ελάχιστα έξοδα, στα ενδιαφερόμενα μέρη, εφόσον πάντως η ηλεκτρονική οδός δεν αποτελεί το μοναδικό μέσο προσβάσεως στην εν λόγω διαδικασία συμβιβασμού και είναι δυνατή η λήψη προσωρινών μέτρων σε εξαιρετικές περιπτώσεις κατά τις οποίες το επείγον της καταστάσεως τα επιβάλλει» . Περαιτέρω στη σκέψη 53 διευκρινίζεται ότι υποχρεωτική προδικασία διαμεσολάβησης που δεν πληροί τους παρα- πάνω όρους θα μπορούσε να θίξει την αρχή της αποτελεσματικής έννομης προστασίας. 11. ΕΔΔΑ, 26.6.2015, (no. 11239/11), MOMČILOVIĆ v. CROATIA. 12. ΕΔΔΑ, 26.6.2015, σκέψη 45.