ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 78 νης εργασίας, αλλά πρόκειται για ιδιόμορφη σύμβαση στην οποία κατά τις επιτα- γές του αθλητικού νόμου έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του καταστατικού του σω- ματείου ή του σχετικού ειδικού κανονισμού της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας. Με τη σύμβαση αυτή εγκύρως μπορεί να συμφωνηθούν 441 οικονομικές ή άλλες πα- ροχές προς τον αθλητή, οι οποίες όμως δεν μεταβάλουν το χαρακτήρα της και δεν την καθιστούν σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, καθόσον δεν αποτελούν οικονομι- κά ανταλλάγματα προς αυτόν, όπως αντίθετα ισχύει με την αμοιβή στη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, η οποία δίνεται ως οικονομικό αντάλλαγμα για την παρο- χή από τον αθλητή των αθλητικών του υπηρεσιών, αλλά συνιστούν κατά τις προ- αναφερόμενες διατάξεις, ενίσχυση του σωματείου προς τον αθλητή για την υπο- στήριξη της αθλητικής του δραστηριότητας και την επίτευξη της κατά το δυνατό καλύτερης απόδοσής του και περαιτέρω την δι’ αυτής καλλιέργεια της ανάπτυξη του οικείου αθλήματος, στην οποία αποβλέπουν αντιστοίχως και οι εκ της συμβά- σεως υποχρεώσεις του αθλητή (τήρηση προγράμματος προπόνησης συμμόρφωση με τις οδηγίες του προπονητή κ.λπ. ). Η ανωτέρω, δηλαδή, συνδέουσα του ερασιτέ- χνη αθλητή με το αθλητικό σωματείο έννομη σχέση δεν αποβλέπει σε υλικό όφε- λος, αλλά και αθλητική ενασχόληση από ελευθεριότητα του πρώτου και την καλ- λιέργεια του οικείου αθλήματος από το δεύτερο, η δε τυχόν συμφωνηθείσα οικο- νομική παροχή προς τον αθλητή αποκλειστικό σκοπό έχει να διευκολύνει την επί- τευξη αυτού του στόχου και σε καμία περίπτωση ο ερασιτέχνης αθλητής δεν μπο- ρεί να είναι εργαζόμενος - μισθωτός του σωματείου στο οποίο παρέχει τις αθλη- τικές υπηρεσίες, ανεξαρτήτως του ύψους των οικονομικών ανταλλαγμάτων που λαμβάνει. Το Γαλλικό Ακυρωτικό ∆ικαστήριο 442 , για το συζητούμενο θέμα, έκρινε ότι «η ύπαρξη μιας αμειβόμενης σχέσης εργασίας δεν εξαρτάται από την εκπεφρασμένη συμφωνία των συμβαλλομένων μερών ούτε από την ονομασία που δίνεται στη συμ- φωνία τους, αλλά από τους όρους υπό τους οποίους οι δραστηριότητες του εργα- ζομένου πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Ο όρος που χρησιμοποιείται από τα συμ- βαλλόμενα μέρη δεν έχει επιπτώσεις ως προς την ύπαρξη ή μη μιας σύμβασης εργασίας». 3.1.1 Συμβόλαιο παροχής αθλητικών υπηρεσιών Η αθλητική εργασία κατά το ∆ίκαιο της Ε.Ε. ρυθμίζεται εμμέσως πλην σαφώς από την Οδηγία 1999/70/ΕΚ, η οποία θεωρεί τους ποδοσφαιριστές «εργαζόμενους». Οι αθλητικές εργασιακές συμβάσεις είναι κατά κανόνα ορισμένου χρόνου, με το δι- καιολογητικό λόγο ότι: α) καθορίζονται έτσι από τους αθλητικούς κανονισμούς, β) υπάρχει περιοδική απασχόληση, βασιζόμενη στις αθλητικές περιόδους. Βασικός στόχος της πιο πάνω Οδηγίας είναι να περιορίσει την αδικαιολόγητη σύναψη συμ- βάσεων ορισμένου χρόνου, διότι κατά κανόνα οι εργασιακές σχέσεις πρέπει να είναι 441.  ΑΚ, άρθρο 361. 442.  Court of Cassation, Social Chamber, France, 23 January 1997.