ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 82 εγγυήσεις. Κατά συνέπεια, η μη τυχόν αναφορά της ως άνω ανίσχυρης, ως αντισυ- νταγματικής, ρήτρας στα μεταξύ αθλητικών σωματείων και αμειβομένων αθλη- τών συμβόλαια, δεν καθιστά τα τελευταία άκυρα και μη παράγοντα έννομες συ- νέπειες 470 Αντίθετα κατ’ άλλη θέση της θεωρίας 471 και της νομολογίας 472 κρίθη- κε συνταγματικώς επιτρεπτή η παραπάνω ρήτρα διαιτησίας σε αθλητικά συμβό- λαια, με το σκεπτικό ότι δεν θίγει τον πυρήνα του δικαιώματος του φυσικού δικα- στή, ενόψει του ότι τα αθλητικά σωματεία και οι αθλητές με τη θέλησή τους υπή- χθησαν στις ενλόγω ρυθμίσεις προκρίνοντας να ενταχθούν στον επαγγελματικό αθλητισμό για να λαμβάνουν μέρος στις διοργανώσεις των αγώνων πρωταθλήμα- τος κ.λπ ., να δικαιούνται των παρεχομένων από τη Γ.Γ.Α. ετησίων επιχορηγήσεων κ.λπ ., λαμβανομένου υπόψη και του σκοπού της καθιέρωσης της διαιτητικής απο- κλειστικώς επίλυσης των παραπάνω διαφορών, ο οποίος συνίσταται στην ταχεία εκκαθάριση των σχετικών αμφισβητήσεων 473 . Επίσης, ένα ζήτημα που απασχόλησε για πολλά χρόνια τους επαγγελματίες αθλη- τές, ήταν το κατά πόσον θα μπορούσαν να αξιώσουν τις καθυστερούμενες αποδο- χές τους αμέσως από την υπερημερία κι όχι μετά την πάροδο τουλάχιστον δύο μη- νών από το χρόνο που έπρεπε να τους καταβληθούν, όπως προέβλεπε ο οικείος αθλητικός Κανονισμός. Στο θέμα αυτό, το οποίο είχε απασχολήσει και τους ερευ- νητές 474 , το ΣτΕ έκρινε 475 ότι είναι άκυρες ως εκτός νομοθετικής εξουσιοδότη- σης οι διατάξεις του Κανονισμού Καλαθοσφαίρισης που προβλέπουν ότι: α) η ισχύς του συμβολαίου μπορεί να διακοπεί από τον καλαθοσφαιριστή λόγω μη καταβο- λής από την ΚΑΕ ή το ΤΑΚ σωματείου των τακτικών αποδοχών του για δύο τουλά- χιστον συνεχόμενους μήνες, διότι εισάγει απόκλιση, ως προς την έναρξη της υπε- ρημερίας του εργοδότη 476 και β) οι ΚΑΕ και τα ΤΑΚ, κατά την εξόφληση των πάσης φύσεως μηνιαίων αποδοχών των καλαθοσφαιριστών τους, παρακρατούν ή συμψη- φίζουν τις κατά την διάρκεια του μήνα τυχόν ανταπαιτήσεις τους κατ’ αυτών λόγω 470.  ΕφΑθ 2085/2002 LxSp 6 (2007), 81, που επικύρωσε την ΜΠρΑθ 630/2001 (αδημ.). 471.  Χρονοπούλου, Κ. (2007). Η επίλυση των οικονομικών διαφορών από τις επιτροπές επί- λυσης οικονομικών διαφορών και τα όργανα που προβλέπει το καταστατικό της ΕΠΟ, ΕπιθΑθλ∆ικ 2, 241-268. 472.  ΕφΑθ 1556/1994 ∆ΕΝ 50 (1994), 1083 – Ελλ∆νη 35 (1994), 1108, η οποία έκρινε έφε- ση κατά της ΜΠρΑθ 421/1994 Αρμ 48 (1994), 461, ΑΠ 377/2006 LxSp 6 (2007), 50, ΕφΑθ 5939/2003 Ελλ∆νη 45 (2004), 190, ΜΠρΠειρ 4356/1997 (αδημ.), ΜΠρΑθ 2289/1987 ΕπιθΑθλ∆ικ 1993, 249, ΜΠρΛαρ 15/2006 (αδημ.), ΜΠρΛαρ 14/2006 (αδημ.), ΑΣΕΑ∆ 45/2003 (αδημ.), ΑΣΕΑ∆ 54/2002 (αδημ.). 473.  ΕφΑθ 8827/1997 Ελλ∆νη 42 (2001), 461. 474.  Μπαρούτας, Κ. (2008). Στοιχεία εργασιακών σχέσεων μεταξύ επαγγελματιών – αμει- βομένων ποδοσφαιριστών και ΠΑΕ–ΤΑΠ. Σε ∆. Παναγιωτόπουλος (επιμ.), Αθλητικός Νόμος: Lex Sportiva – ∆ιαφορές – Αδικήματα – ∆ίκη. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 135-153. 475.  ΣτΕ 1276/2008 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ. 476.  ΑΚ, άρθρο 341 εδ. α΄.