ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

ΠΑΡΟΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ 85 σωματείου και στην αποφυγή εκμεταλλεύσεως, από τα οικονομικώς ισχυρά σω- ματεία, των μικρών τοιούτων. Η προϋπόθεση της μονομερούς ανανεώσεως προη- γούμενης συμφωνίας των συμβαλλομένων μερών κατά την ίδια νομολογία δεν πα- ραβίαζε το νόμο 486 , αφού η διάταξη του νόμου αυτού αυτή δεν αφορούσε τους ερα- σιτέχνες. Σε αντίθετη περίπτωση, τονίζεται ότι, αν το δικαίωμα μονομερούς ανα- νεώσεως ήταν στη διακριτική ευχέρεια του ερασιτέχνη αθλητή για κατάρτιση της πρώτης συμβάσεως παροχής των επαγγελματικών αθλητικών του υπηρεσιών, θα αναιρείτο η θέληση του νομοθέτη. Σε περίπτωση «μονομερούς σύμβασης» η αμοι- βή πρέπει να καθορίζεται κατά τα άρθρα 371-373 ΑΚ με δίκαιη κρίση, και, αν δεν έγινε με δίκαιη κρίση ή βραδύνει, ο προσδιορισμός της γίνεται από το ∆ικαστή- ριο 487 . Ο νόμος δηλαδή αντιμετωπίζει τον αθλητισμό ως ένα ιδιόμορφο κόσμο που εδρεύει μέσα στον κόσμο της κοινωνίας, θεσπισμένο χάριν του δημοσίου κυρίως σκοπού και υπό την έννοια της πολιτικής παραδόσεως και των ηθικών αξιών τις οποίες υπηρετεί, σεβόμενος όμως και τα ατομικά δικαιώματα του αθλητή. Η βού- ληση του νομοθέτη είναι η εξασφάλιση: α) της προαγωγής του αθλητικού πνεύμα- τος, στοιχείο το οποίο μεταξύ άλλων αποτελεί και η ανταποδοτικότητα του αθλη- τή, με την έννοια ότι το αθλητικό σωματείο του παρέχει τη δυνατότητα με οικονο- μικά η άλλα μέσα να εκδηλώσει και πολύ περισσότερο να καλλιεργήσει το υπάρχον αθλητικό «ταλέντο» του, και αυτός οφείλει να προσφέρει σ’ αυτό τις αναπτυχθεί- σες αθλητικές του δυνάμεις, μέχρι βέβαια του σημείου εκείνου, που δεν δεσμεύε- ται υπέρμετρα το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής της εργασίας του και β) της στα- θερότητας των προγραμμάτων που καταρτίζουν τα σωματεία, βάσει των οικονο- μικών αλλά και κυρίως των αθλητικών τους δεδομένων, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι με την ενλόγω ρύθμιση δεν παραβιάζεται και η οικονομική και ειδικότε- ρα η συμβατική ελευθερία, που κατοχυρώνεται με το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγ- ματος, διότι αποβλέπει στην εξυπηρέτηση του γενικότερου συμφέροντος, δηλαδή στην εξασφάλιση σχετικής σταθερότητας στο δυναμικό κάθε σωματείου καλαθο- σφαιριστών και στην αποφυγή εκμετάλλευσης από τα οικονομικώς ισχυρά σωμα- τεία των μικρών τέτοιων 488 . 486.  Ν 1958/1991, άρθρο 24 παρ. 4. 487.  ΑΠ 377/2006 LxSp 6 (2007), 50, ΣτΕ 1908/1995 ΝΟΜΟΣ, ΣτΕ 1898/1995 Ελλ∆νη 37 (1996), 914, ΣτΕ 296/1994 Ελλ∆νη 35 (1994), 811 - I.S.L.R. Pandektis 1994-95, ΙΙ:3/4, 321, ΑΣΕΑ∆ 101/2003 (αδημ.), Καραλής, Σ. (1998). Η υποχρέωση παραμονής του αθλητή στο σωματείο του και η συμβατότης αυτής προς το ∆ίκαιο της Ε.Ε.. Στο D. Panagiotopoulos (Ed.), Sports & European Community Law–International Implications. Athens: Hellin Publications, σελ. 162-166. 488.  ΕφΘεσ 684/1998 Αρμ 52 (1998), 468, επικυρώσασα τη ΜΠρΘεσ 25302/1997 (αδημ.), ΣτΕ 1898/1995 Ελλ∆νη 37 (1996), 914, ΣτΕ 296/1994 Ελλ∆νη 35 (1994), 811 - I.S.L.R. Pandektis 1994-95, ΙΙ:3/4, 321, Σταθόπουλος, Μ. (1986). Ζητήματα δικονομικού και ου- σιαστικού δικαίου από αθλητικές διαφορές, ΝοΒ 1986, 525-531, Γεωργιάδης, Α. (1970). Σύμφωνον προαιρέσεως και δικαίωμα προαιρέσεως. Αθήνα, σελ. 111-110 και 210.