ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 86 Το ΑΣΕΑ∆ 489 , ερμηνεύοντας τις διατάξεις του Αθλητικού Νόμου 490 , έχει κάνει δε- κτό ότι η χρονική διάρκεια του συμβολαίου που προβλέπεται στο νόμο, δηλαδή από ένα έως τρία χρόνια, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να δεσμεύει αθλητή που έχει υπερβεί το εικοστό πρώτο έτος της ηλικίας του. ∆ιότι, αν ήθελε ο νομοθέ- της το αντίθετο, θα παρέλειπε εντελώς τη διάταξη περί μη δέσμευσης των αθλη- τών που έχουν υπερβεί το 21 ο έτος της ηλικίας τους, ώστε να καταλήγει χωρίς καμιά αμφισβήτηση στο αποτέλεσμα της τριετούς πρώτης δέσμευσης ανεξάρτη- τα από την ηλικία αυτών. Συναφώς κρίθηκε 491 , με συνδυασμένη ερμηνεία των πα- ραπάνω διατάξεων, ότι οι ΑΑΕ ή τα σωματεία που διατηρούν ΤΑΑ δικαιούνται να προτείνουν σε ερασιτέχνη αθλητή τους την υπογραφή συμβολαίου ως επαγγελμα- τία ή αμειβόμενου όταν αυτός συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του και για το χρονικό διάστημα ενός έως τριών ετών, χωρίς να εκτείνεται η διάρκεια πέραν του 21ου έτους της ηλικίας του. Μετά την ισχύ του Ν 3479/2006 492 , στην αιτιολογική έκθεση του οποίου, αναφέρε- ται ότι «αίρονται προς τον σκοπό της εναρμόνισης προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών αθλητικών ομοσπονδιών, οι περιορισμοί του άρθρου 90 του Ν 2725/1999, ως προς την ελεύθερη διακίνηση κατηγοριών ερασιτεχνών αθλη- τών και καταργείται, για τους ίδιους λόγους, η μονομερής ανανέωση των συμβο- λαίων εκ μέρους των αθλητικών οργανώσεων» , γίνεται πλέον δεκτό 493 ότι σκο- πός του νομοθέτη είναι η απαγόρευση, με ποινή απόλυτης ακυρότητας, όλων ανε- ξαιρέτως των μονομερών ανανεώσεων συμβολαίων αθλητών, που επιχειρούνται υπό το κράτος του νέου νόμου 494 , ανεξαρτήτως αν το δικαίωμα της μονομερούς ανανέωσης απορρέει από σύμβαση, που καταρτίστηκε πριν από την ισχύ αυτού του νόμου. Και τούτο, διότι η κατάργηση του δικαιώματος της μονομερούς ανανέωσης συμβολαίου, εκ μέρους της αθλητικής οργανώσεως, συνδέεται με την υποχρέωση της Ελληνικής ∆ημοκρατίας έναντι της Ε.Ε. και των διεθνών αθλητικών ομοσπον- διών, να εξασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση των αθλητών. Συνεπώς, η κατάργη- ση αυτή, αποτελεί μέτρο, του οποίου η άμεση εκτέλεση επιβάλλεται χάριν του δη- μοσίου συμφέροντος, συνισταμένου ειδικότερα στην υποχρέωση εναρμόνισης της ελληνικής νομοθεσίας προς το δίκαιο της Ε.Ε. και των διεθνών αθλητικών ομο- σπονδιών. 489.  ΑΣΕΑ∆ 104/2000 (αδημ.), ΑΣΕΑ∆ 7/2000 (αδημ.), ΑΣΕΑ∆ 131/1999 (αδημ.). 490.  Ν 2725/1999, άρθ. 90 παρ. 5, όπως ίσχυε πριν από τις διαδοχικές τροποποιήσεις του που επήλθαν αρχικά από το άρθρο 31 Ν 3262/2004 και κατόπιν από το άρθρο 24 Ν 3479/2006, πρβλ. Εισηγητική έκθεση Ν 2725/1999, σε Παναγιωτόπουλος, ∆. (2009). Αθλητικός Κώδικας Ι & ΙΙ. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 927. 491.  ΑΣΕΑ∆ 104/2000 (αδημ.), ΑΣΕΑ∆ 131/1999 (αδημ.). 492.  Βλ. Ν 3479/2006, άρθρο 24. 493.  ΑΣΕΑ∆ 112/2007 (αδημ.). 494.  ∆ηλαδή από 19.7.2006, ημερομηνία ισχύος του νέου νόμου ως άνω.