ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ – ΑΞΙΟΓΡΑΦΑ

442 Μέρος E΄. Εμπορικά Αξιόγραφα εις διαταγή ν.δ. 3077/1954), ενώ με τη μεταγενέστερη της πρώτης μεταβιβάζεται το δικαίωμα ενεχύρου (άρθρ. 33 § 2 εδ. 2 ν.δ. 3077/1954). Αμφισβητείται, αν το αποθετήριο και το ενεχυρόγραφο είναι αιτιώδη ή αναιτιώδη αξιό- γραφα. 4. Θαλάσσια φορτωτική 6 Η θαλάσσια φορτωτική είναι αξιόγραφο, ορισμένου κατά νόμο περιεχομένου, το οποίο εκ- δίδει ο εκναυλωτής ή ο πλοίαρχος (ως αντιπρόσωπος του εκ ναυλωτή) και στο οποίο ενσω- ματώνεται απαίτηση για την παράδοση ορισμένων εμπορευμάτων που φορτώθηκαν για θα- λάσσια μεταφορά (άρθρα 125, 168 επ. ΚΙΝΔ). Στη θαλάσσια φορτωτική πρέπει να υπάρχει επίσης βεβαίωση για τη φόρτωση των εμπορευμάτων. Η φορτωτική εκδίδεται είτε ονομα- στική είτε εις διαταγή, εφόσον υπάρχει η ρήτρα «εις διαταγήν». Και η φορτωτική, όπως το αποθετήριο και το ενεχυρόγραφο, είναι ενοχικό και συγχρόνως εμπράγματο αξιόγραφο. 7 Η μεταβίβαση της φορτωτικής, είτε ονομαστικής 8 είτε εις διαταγή, 9 δεν επιφέρει μεταβίβα- ση της ενσωματωμένης μόνο απαίτησης αλλά και της νομής των μεταφερόμενων πραγμά- των (άρθρα 172 ΚΙΝΔ, ΑΚ 978), εφόσον δε υπάρχει και συμφωνία για μετάθεση της κυριό- τητας (ΑΚ 1034), και της κυριότητας. 10 Αντίστοιχα ισχύουν και για την κτήση άλλων εμπράγ- ματων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με ορθότερη γνώμη η φορτωτική είναι αναιτιώδες αξιόγραφο. 11 Στη ναυτιλιακή πρακτική έχει διαμορφωθεί και χρησιμοποιείται ευρύτατα ο θεσμός της διαταγής παραδόσεως εμπορευμάτων ( διατακτικής ). 12 Η διαταγή παραδόσεως εκδίδεται από θαλάσσιο με- ταφορέα ή εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του (πλοίαρχο, ναυτικό πράκτορα) μετά από αίτηση του κομιστή της φορτωτικής και επιστροφής της στον εκδότη της διαταγής παραδόσεως. Με την έκδοση της διαταγής παραδόσεως επιτυγχάνεται η παράδοση μέρους μόνο από το σύνολο των 6. Βλ. Λουκόπουλο, Θαλάσσια φορτωτική και βασική υποκείμενη σχέσις, τιμ. τόμ. Κ. Ρόκα 1985, 15, Παγουλάτο, Η φορτωτική, 1970, Κιάντου - Παμπούκη, Η θαλάσσια φορτωτική ως αξιόγραφο, ΕπισκΕΔ 2005,283, Μάρκου , Το δίκαιο της θαλάσσιας φορτωτικής, 2004, Κοροτζής, Το δίκαιο της θαλάσσιας φορτωτικής, 1996. 7. Βλ. ΕΠ 1046/1981, ΕΕμπΔ 1982, 416, ΕΠ 835/2010, ΕφΑΔΠολΔ 2010,1223=ΕΝΔ 2011,181, ΕΠ 944/2007, ΔΕΕ 2008,979. 8. Βλ. Σπηλιόπουλου, Η μεταβίβαση της ονομαστικής φορτωτικής, Θ. ξδ', 97, ΕΘ 553/2008, Αρμ 2010,367, ΕΠ 944/2007, ΔΕΕ 2008,979, ΕΠ 407/2007, ΔΕΕ 2008,213=ΕΕμπΔ 2008,127, ΜΠΠ 2617/2008, ΠειρΝομ 2008,203, ΜΠΚαβ 440/2011, ΕπισκΕΔ 2011,572. Βλ. και ΕΠ 37/2015 ΠειρΝομ 2015,359. 9. Βλ. Λουκόπουλου, Εκχώρησις απαιτήσεως προς αποζημίωσιν δι' απώλειαν ή αβαρίαν των πραγμά- των δι’ οπισθογραφήσεως της φορτωτικής, ΕΕμπΔ 1984, 1, ΑΠ 1078/2008, ΔΕΕ 2008,1276, ΕΕμπΔ 2008,868, ΑΠ 1077/2008, ΕφΑΔΠολΔ 2008,963 παρατ. Κατηφόρη, ΕΠ 914/2009, ΕΕμπΔ 2009,120, ΕΠ 407/2007, ΔΕΕ 2008,213, ΕΕμπΔ 2008,127, ΜΠΚαβ 440/2011, ΕπισκΕΔ 2011,572, ΕΝΔ 2011,189. 10. Βλ. Σαμαρτζή, Η εμπράγματος λειτουργία της θαλασσίας φορτωτικής κατά το γερμανικόν δίκαιον, ΕΕμπΔ 1959, 133, τον ίδιο, Αι κατά νόμον απαραίτητοι προϋποθέσεις διά την εμπράγματον λειτουργί- αν της θαλασσίας φορτωτικής, ΑΝ 1960, 590, 607, Τσιριντάνη, Η εμπράγματος δύναμις της θαλασσίας φορτωτικής, Μελ. εμπορ. δικ. 1949, 304. Βλ. και ΕΠ 37/2015 ΠειρΝομ 2015,359. 11. Βλ. Λουκόπουλου, Ο αιτιώδης ή ο αφηρημένος χαρακτήρ της θαλασσίας φορτωτικής, τιμ. τόμ. Τσιριντάνη, 1980, 45 επ., ΕΠ 944/2007, ΔΕΕ 2008,979. Πρβλ. ΕΠ 209/2016 ΝΟΜΟΣ. 12. Βλ. Στεργιάκη, Διαταγή παραδόσεως (delivery orders), 1959.