ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΓΟΡΑ

∆ΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΓΟΡΑ 76 σημαντικό εργαλείο εξασφάλισης ελεύθερου ανταγωνισμού και συνεπώς δημιουρ- γίας συνθηκών αγοράς σε πεδίο λειτουργίας φυσικού μονοπωλίου 301 . Σε συνέχεια των ανωτέρω είναι ιδιαίτερα η οπτική των αγορών και η διαδικασία της απελευθέρωσής τους στο παράδειγμα της ενεργειακής αγοράς και της αξί- ωσης πρόσβασης στα δίκτυα, αυτή η οποία αναδεικνύει τον ιδιαίτερο ρόλο του θεσμού της αναγκαστικής σύμβασης στην προαγωγή της επιχειρηματικής δράσης μέσω της προστασίας της συμβατικής ελευθερίας, αντίθετα με την παραδοσιακή αντίληψη, που θέλει την αναγκαστική σύμβαση εργαλείο περιορισμού της ελευθε- ρίας σύναψης συμβάσεων 302 . Ι. Το περιεχόμενο της αξίωσης πρόσβασης στο δίκτυο Όπως είδαμε η αξίωση πρόσβασης στο δίκτυο διαμορφώνεται από το νομοθέτη πρωτίστως ως αξίωση εκ του νόμου. Αυτό εξηγείται μέσα από τη ratio περιστολής όσο το δυνατό περισσότερο των περιθωρίων αυθαίρετης δράσης του διαχειριστή των δικτύων. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η αξίωση πρόσβασης εκ του νόμου 301.  Βλ. σχετικά Mohr , Sicherung der Vertragsfreiheit durch Wettbewerbs- und Regulierungs- recht, σελ. 611επ. Βλ. ακόμη για τους συγκεκριμένους σκοπούς της αξίωσης πρόσβα- σης σε δίκτυο Μαρίνος , Η πρόσβαση σε ενεργειακό δίκτυο, σελ. 159επ. Ο τελευταίος ωστόσο διαφωνεί με την συγκεκριμένη δογματική παραδοχή, καθώς ερμηνεύει την ανα- γκαστική σύμβαση ως εργαλείο εξυπηρέτησης αποκλειστικά λόγων δημοσίου συμφέρο- ντος (Η πρόσβαση σε ενεργειακό δίκτυο, σελ. 158). Ωστόσο τα παραδείγματα αναγκαστι- κής σύμβασης για εγγραφή σε σωματείο ή το (πρόσφατα νομοθετικά θεσπισθέν) παρά- δειγμα αναγκαστικής σύμβασης για σύναψη τραπεζικής σύμβασης γύρου μόνο πολύ απο- μακρυσμένα εξυπηρετούν σκοπούς κοινής ωφέλειας ή το δημόσιο συμφέρον. Άλλο ερώ- τημα είναι βεβαίως, το εάν και κατά πόσο το δίκαιο Ανταγωνισμού είναι ανοικτό στην προστασία σκοπών άλλων από την αυτοδιάθεση των συναλλασσομένων, όπως η δημό- σια ωφέλεια. Ο Μαρίνος φαίνεται να βλέπει μία αντίθεση ανάμεσα στη δημόσια ωφέ- λεια και τους σκοπούς του δικαίου του ανταγωνισμού (βλ. Η πρόσβαση σε ενεργειακό δίκτυο, σελ. 160). Το ίδιο όμως υποστηρίζει εμφατικά και ο Busche (Privatautonomie und Kontrahierungszwang) αναφορικά με την αναγκαστική σύμβαση (διαφωνώντας ωστόσο αναφορικά με την μονοσημαντότητα του δικαίου του ανταγωνισμού). Η πορεία από την αναγκαστική σύμβαση, στο δίκαιο του ανταγωνισμού και από εκεί στο ρυθμιστι- κό δίκαιο δύναται ωστόσο να ερμηνευτεί και ανεξάρτητα από τους σκοπούς των επί μέ- ρους πεδίων του δικαίου – και έτσι η δογματική της αναγκαστικής σύμβασης να ξεφύ- γει από τη μία ή την άλλη μονοσήμαντη ερμηνεία – αν επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στην διαφορετική σκοπιά αφενός της σύμβασης με επίκεντρο την έννομη σχέση και αφετέρου της νομοθετικής ρύθμισης με επίκεντρο ένα πλέγμα εννόμων σχέσεων ή την κοινωνική ολότητα. Μέσα από αυτή την προοπτική η αναγκαστική σύμβαση λαμβάνει τη θέση της ως θεσμός ιδιωτικού δικαίου για την προστασία της συμβατικής ελευθερίας, ενώ το δίκαιο ανταγωνισμού ως εργαλείο διαμόρφωσης της δομής των αγορών. 302.  Έτσι χαρακτηριστικά Busche , Privatautonomie und Kontrahierungszwang, σελ. 604. Βλ. και Mohr , Sicherung der Vertragsfreiheit durch Wettbewerbs- und Regulierungsrecht, σελ. 612.