ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΓΟΡΑ

§ 4. Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ∆ΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ 79 βείς και σύμφωνοι με το νόμο πρέπει να πούμε, πως ο έλληνας νομοθέτης έχει κα- τατμήσει την ευρεία αυτή αξίωση πρόσβασης σε δύο συμβάσεις: α) μία σύμβαση σύνδεσης με το δίκτυο, όπου δικαιούχοι είναι όσοι αποκτούν φυσική σύνδεση και β) μία σύμβαση χρήσης του δικτύου, όπου δικαιούχοι είναι όλοι οι συναλλασσόμε- νοι στην χονδρική αγορά και έχουν ανάγκη την χρήση του δικτύου για να αναπτύ- ξουν την συναλλακτική τους δραστηριότητα 318 . Όσον αφορά στη φύση της συμβατικής σχέσης στην οποία θεμελιώνεται η αξίωση πρόσβασης ενδιαφέρον παρουσιάζει η λιγότερο ρυθμισμένη εκ των δύο, δηλαδή η σύμβαση χρήσης του δικτύου για την εκτέλεση των συμβατικών σχέσεων που συνά- πτονται στην χονδρική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Κατ’ αρχάς πρέπει να αναφερ- θεί, πως ενώκαι στο παρόν πεδίο ανάλυσης είναι εμφανής ο διαμεσολαβητικός ρό- λος του διαχειριστή των δικτύων 319 , η μάλλον χαρακτηριστική οφειλόμενη παρο- χή θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τα ίδια τα δίκτυα ως μέσο μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας. Επειδή όμως όπως είπαμε, εξαιτίας της φύσεως του αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας, δεν έχει νόημα να προσδώσουμε σημασία για τη δογματική κατασκευή στην λειτουργία της μεταφοράς, προσφέρεται αντ’ αυτού το στοιχείο της χρήσεως του δικτύου για την εξυπηρέτηση των συναλλαγών ως το καθοριστικό στοιχείο για την τυπολογική κατάταξη της συγκεκριμένης συμβα- τικής σχέσης. Αυτό φαίνεται εύλογο και με κριτήριο το σκοπό του νομοθέτη, για τον οποίο το δίκτυο καλείται να εξυπηρετήσει την αγορά και τον ανταγωνισμό και συνεπώς πρέπει να τίθεται ως μέσο στη διάθεση των συναλλασσομένων 320 . Σύμ- φωνα με αυτή τη θεώρηση λοιπόν ο διαχειριστής του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρι- κής ενέργειας οφείλει κυρίως την παροχή της χρήσης του δικτύου , προκειμένου οι συναλλασσόμενοι να εξυπηρετήσουν τις συναλλαγές τους στη χονδρική αγορά 321 , αλλά και την εκτέλεση όλων των παρεπόμενων ενεργειών, ώστε η χρήση αυτή να είναι δυνατή. Εξ’ αυτού του λόγου μπορεί η εν λόγω σύμβαση να γίνει νοητή ως έχουσα μισθωτικό χαρακτήρα , ούσα η σύμβαση μισθώσεως ο βασικός τύπος σύμ- βασης παραχώρησης χρήσης πράγματος που γνωρίζει ο ΑΚ 322 . Ταυτόχρονα όμως είναι και από την έως τώρα ανάλυση σαφές, πως ο διαχειριστής δεν οφείλει να παράσχει μόνο την χρήση του δικτύου, αλλά πολύ περισσότερο εκπληρώνει την οφειλόμενη παροχή κατά προσήκοντα τρόπο μόνο αν φροντίζει, ώστε το δίκτυο να λειτουργεί κατά τεχνικά άρτιο τρόπο 323 . Υπ’ αυτό το πρίσμα προστίθεται στην 318.  Βλ. και Μαρίνος , Η πρόσβαση σε ενεργειακό δίκτυο, σελ. 162 με διαφορετική διατύπωση. 319.  Γενικά Χριστοδούλου , Επιτομή Ηλεκτρονικού Αστικού ∆ικαίου, § 5, αρ. 131. 320.  Για την ακολουθούμενη μεθοδολογία δογματικής ένταξης του συμβατικού τύπου βλ. Larenz/Canaris, Lehrbuch des Schuldrechts, II2, § 63 I, 3a, Σταθόπουλος , Γενικό Ενοχικό ∆ίκαιο, §14, αρ. 13επ. 321.  Βλ. και Μαρίνος , Η πρόσβαση σε ενεργειακό δίκτυο, σελ. 168επ. 322.  Βλ. γενικά Απ. Γεωργιάδης, Ενοχικό ∆ίκαιο, Ειδικό Μέρος, Ι, Μέρος ∆εύτερο («Συμβά- σεις παραχώρησης της χρήσης»).. 323.  Έτσι και ο Μαρίνος , Η πρόσβαση σε ενεργειακό δίκτυο, σελ. 168.