ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΓΟΡΑ

∆ΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΓΟΡΑ 80 εν λόγω σύμβαση και το στοιχείο της παροχής υπηρεσιών 324 , προσδίδοντάς της το χαρακτήρα μεικτής σύμβασης και δη μεικτομορφικής σύμβασης 325 . Εδώ πρέπει να τονίσουμε ωστόσο, πως η υποχρέωση του διαχειριστή για την εξασφάλιση της τε- χνικής αρτιότητας του δικτύου εντοπίζεται κυρίως ως νομοθετική επιταγή στο διαχειριστή προς εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού και έτσι μόνο ανακλαστικά επη- ρεάζει τη συμβατική του σχέση με τους αντισυμβαλλόμενους του αναφορικά με την παροχή πρόσβασης. Γι’ αυτό το λόγο κυρίαρχος παραμένει ο χαρακτήρας της παραχώρησης της χρήσης. 4. ∆ικαιούχος της αξίωσης πρόσβασης στο σύστημα μεταφοράς Το περιεχόμενο της αξίωσης φαίνεται να προδιαγράφει και τον δικαιούχο της. Πλην όμως αυτό δεν είναι ξεκάθαρο στα νομοθετικά κείμενα. Κατά την πρώτη ανά- γνωση φαίνεται ο Έλληνας νομοθέτης στον ορισμό του άρθρου 2 παρ. 3 στοιχ. κζ του νόμου 4001/2011 να συνδέει (συγχέει) την έννοια της πρόσβασης στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας με την (φυσική) σύνδεση στο δίκτυο μεταφοράς και κατόπιν τη χρήση αυτού, μη λαμβάνοντας υπόψη την περίπτωση χρήσης του δικτύου με- ταφοράς χωρίς φυσική σύνδεση σε αυτό, όπως στην περίπτωση του προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας. Από συστηματικής και τελολογικής απόψεως όμως είναι σαφές, όπως ήδη αναφέραμε, πως ο νόμος έχει ως σημείο αφετηρίας μία ευρύ- τερη έννοια πρόσβασης. Τούτο προκύπτει ξεκάθαρα από την διάταξη του άρθρου 94 παρ. 2γ του νόμου 4001/2011, όπου γίνεται λόγος για παροχή πρόσβασης στο σύστημα στους κατόχους άδειας παραγωγής, προμήθειας ή εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία σύμφωνα με την διατύπωσή της θεμελιώνει σχετική αξίωση των τριών αυτών κατηγοριών δικαιούχου. ∆ικαιούχοι λοιπόν πρόσβασης είναι και οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίοι δεν συνδέονται με το σύστημα κατά φυσικό τρόπο 326 . Αυτό σημαίνει, πως και στον ορισμό του άρθρου 2 παρ. 3 στοιχ. κζ του νόμου 4001/2011 η σύνδεση στο σύστημα πρέπει πράγματι να θεω- ρηθεί διακριτός τρόπος πρόσβασης από τη χρήση και συνεπώς χρήστης του συστή- ματος είναι τόσο αυτός που συνδέεται φυσικά με το σύστημα όσο και αυτός που δεν έχει τέτοια σύνδεση, αλλά χρησιμοποιεί το σύστημα, πάντα στο πλαίσιο της χονδρι- κής αγοράς ενέργειας . Πρέπει δηλαδή η έννοια του «χρήστη του συστήματος» να ερμηνευτεί διασταλτικά ανάλογα με το σκοπό της, υπό την προοπτική της αρχής 324.  Με την κοινοτική έννοια του όρου, όπως ορθά τονίζει ο Χριστοδούλου , Επιτομή Ηλεκ- τρονικού Αστικού ∆ικαίου, § 5, αρ. 132 σε διαφορετικό, αλλά ανάλογο πλαίσιο. Υπ’ αυ- τό το πρίσμα γίνεται λόγος για παροχή υπηρεσιών ως κάθε αυτόνομης παροχής στο πε- δίο των οικονομικών συναλλαγών, η οποία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως παροχή αγα- θών. Έτσι Wendehorst , Das Vertragsrecht der Dienstleistungen, AcP (206 )2006, σελ. 211. 325.  Με την έννοια που χρησιμοποιεί τον όρο ο Γεωργιάδης , Νέες μορφές συμβάσεων, Εισαγωγή, αρ. 31. 326.  Έτσι και στο γερμανικό δίκαιο, όπου επίσης δεν γίνεται ρητή αναφορά σε προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας. Βλ. Säcker/Boesche, σε: Säcker, Energierecht, Bd. I, § 20, παρ. 17.