ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

369 Μέρος Γ - Εισαγωγή ΕΙΣΑΓΩΓΗ §1. Η επικαιρότητα της προβληματικής της μεθόδου αναγνώρισης: ένας νέος δρόμος; Μία από τις πλέον σημαντικές σύγχρονες δογματικές συζητήσεις για τη ρύθμιση των διεθνών ιδι- ωτικών σχέσεων αφορά στη μέθοδο αναγνώρισης. Η μέθοδος αυτή είναι συμπληρωτική προς εκείνη του κανόνα σύγκρουσης. Στηρίζεται στην απλή παραδοχή ότι όταν μία έννομη σχέση έχει συγκροτηθεί 915 στο πλαίσιο μίας συγκεκριμένης εννόμου τάξεως (έννομη τάξη συγκροτήσεως), τότε δεν τίθεται θέμα ανεύρεσης του εφαρμοστέου δικαίου αλλά προσδιορισμού των προϋποθέ- σεων αναγνώρισης της σε μία άλλη έννομη τάξη (την έννομη τάξη της υποδοχής). Οι διαφωνίες εντός της επιστήμης του ιδ.δ.δ. ως προς τη μέθοδο 916 (ή ως προς τις τεχνικές 917 ) της αναγνώρισης βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο του διεθνούς δογματικού ενδιαφέροντος 918 , χω- ρίς πλέον να αμφισβητείται η θετικότητα της μεθόδου που βρίσκει εφαρμογή σε κείμενα διεθνών συμβάσεων, στο ενωσιακό δίκαιο και εφαρμόζεται από τη νομολογία τόσο του ΔΕΕ, όσο και των εθνικών δικαστηρίων 919 . Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η μέθοδος αναγνώρισης αποτελεί ένα 915. Έχει δημιουργηθεί, με την έννοια ότι είναι αδιαμφισβήτητα υποστατή νομικά σε δεδομένη έννο- μη τάξη. 916. Αντιλαμβανόμαστε ως μέθοδο το σύνολο των οργανωμένων και αιτιολογημένων βημάτων της σκέψης για την κατάκτηση της γνώσης ή την απόδειξη της αλήθειας. Η μέθοδος, κατά την άπο- ψη αυτή, είναι το οργανωμένο κατά λογικό τρόπο σύνολο αρχών, κανόνων, βημάτων, που συνι- στούν το μέσο για την επίτευξη του αποτελέσματος. Κατά Μπαμπινιώτη ( Λεξικό της Νέας Ελληνι- κής γλώσσας , β΄ έκδ., 2002), μέθοδος είναι ο συστηματικός και προγραμματισμένος τρόπος προ- σέγγισης, εξέτασης, ανάλυσης και ερμηνείας προβλημάτων ή φαινομένων βάσει συγκεκριμένων κανόνων. 917. Όρος που αποδίδει, ατελώς πιθανά, γαλλικό όρο «procédé». 918. Βλ. την αναφερόμενη βιβλιογραφία. Ας παρατηρηθεί ότι και η προβληματική του δικαίου κατα- γωγής δεν είναι εντελώς ξένη προς την προβληματική της μεθόδου αναγνώρισης, βλ. επ’ αυτής της πτυχής, P. Lagarde, La reconnaissance… , βλ. ειδικότερα βιβλιογραφία ενότητας, Radicati di Brozolo, “L’influence sur les conflits de lois des principes de droit communautaire en matière de liberté de circulation”, Rev.crit.dip 1993.401, G. Panopoulos, Une méthode de délimitation du champ d’application du droit privé communautaire – Étude de droit international privé , (Avant- propos: Ev. Koutoupa-Rengakos, préf. H. Muir Watt), Bibliothèque de droit économique interna- tional et européen n° 1, Centre de droit économique international et européen Thessalonique, Bruylant Bruxelles, 2009, ΧΧ+641. 919. Σήμερα, αδιαμφισβήτητα αποτελεί θετικό δίκαιο σε κοινοτικά κείμενα (Κανονισμός Βρυξέλλες II bis, άρθρο 46), διεθνή (άρθρο 9 της Συμβάσεως της Χάγης του 1978 για την τέλεση και ανα- γνώριση εγκυρότητας γάμων (sur la célébration et la reconnaissance de la validité de mariages), άρθρο 11 της Συμβάσεως της Χάγης του 1985 (για το εμπίστευμα και την αναγνώρισή του (sur la trust et sa reconnaissance), άρθρο 1 της Συμβάσεως της Χάγης του 1956 για την αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας των εταιρειών (sur la reconnaissance de la personnalité juridique de sociétés), Σύμβαση της Χάγης 1993 για την προστασία των τέκνων και τη συνεργασία σε ζητήματα υιοθεσίας (sur la protection des enfants et la coopération en matière d’adoption), art. 1 du Projet de la CIEC [Διεθνής Επιτροπή Προσωπικής Κατάστασης] Σχέδιο για την αναγνώριση ονομάτων (sur la reconnaissance des noms) και εθνικά (βλ. ομοσπονδιακός ελβετικός νόμος ιδ.δ.δ., art. 45, 73 etc). Προς την κατεύθυνση αυτή ερμηνεύεται εξάλλου η γνωστή νομολογία του ΔΕΚ (ήδη ΔΕΕ) στις υποθέσεις Centros, Ubersereing, Inspire Art , επί των οποίων βλ. T. Bal- larino, “Les règles de conflit sur les sociétés commerciales à l’épreuve du droit communautaire 514