ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Το δίκαιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) 43 (α) πολυμερής - αν δηλαδή ένα μέλος του ΠΟΕ κάνει μιαν ευνοϊκότερη παραχώρηση προς ένα άλλο μέλος, η παραχώρηση αυτή ισχύει για όλα τα μέλη. Με τον τρόπο αυτό επέρχεται εξίσωση στα δικαιώματα και υποχρε- ώσεις που έχουν τα μέλη μεταξύ τους και επικρατεί ένα ενιαίο καθεστώς στις εμπορικές συναλλαγές, (β) γενική - δεν αφορά δηλαδή μόνο τους τελωνειακούς δασμούς, αλλά και άλλες παραχωρήσεις και κάθε «πλεονέκτημα, ευεργέτημα, προνόμιο ή ατέλεια» (advantage), (γ) η ΡΜΕΚ συμφωνείται στα πλαίσια της GATT άνευ όρων, (δ) υπόκειται σε αμοιβαιότητα μεταξύ όλων των μελών του ΠΟΕ, αν και ο όρος της αμοιβαιότητας δεν αναφέρεται ρητώς στη GATT, και θεωρητικά θα ήταν δυνατόν να μην εφαρμοστεί ως προς τη ΡΜΕΚ. Έχει όμως υποστη- ριχθεί παλαιότερα στη θεωρία και ότι η αμοιβαιότητα εξυπακούεται στο σύστημα του ΠΟΕ, που προϋποθέτει ότι, όταν τα συμβαλλόμενα μέρη προ- βαίνουν σε (πολυμερείς) δασμολογικές διαπραγματεύσεις, το κάνουν υπό τον όρο της αμοιβαιότητας. Tο Άρθρο I της GATT ορίζει ότι κάθε πλεονέκτημα, ευεργέτημα, προνό- μιο ή ατέλεια που αναγνωρίζεται από ένα μέλος του ΠΟΕ σε προϊόν προ- ερχόμενο από ή προοριζόμενο για οποιαδήποτε άλλη χώρα, θα πρέπει κα- ταρχήν να επεκτείνεται άνευ όρων σε κάθε ομοειδές προϊόν προερχόμενο από ή προοριζόμενο για οποιοδήποτε άλλο μέλος του ΠΟΕ. Η, δε, υποχρέ- ωση παροχής μεταχείρισης ΡΜΕΚ αφορά σε κάθε εμπορικό πλεονέκτημα που χορηγείται από ένα μέλος του ΠΟΕ σε σχέση με τελωνειακούς δασμούς εμπορευμάτων, αλλά και λοιπές επιβαρύνσεις επί των εισαγωγών και εξα- γωγών και άλλων τελωνειακών θεμάτων, εσωτερικούς φόρους, και εσω- τερικούς κανονισμούς που αφορούν την πώληση, τη διανομή και τη χρήση των προϊόντων. Επιπλέον, στο πεδίο εφαρμογής της ΡΜΕΚ εμπίπτουν μέ- τρα τα οποία συνιστούν όχι μόνο de jure διακριτική μεταχείριση βασισμένη στη χώρα προέλευσης ή προορισμού ενός προϊόντος (με άλλα λόγια, όταν η διάταξη της εθνικής νομοθεσίας που προβλέπει το επίδικο μέτρο προβαί- νει ρητά σε τέτοια διάκριση), αλλά και de facto διακριτική μεταχείριση η οποία προκύπτει όταν μέτρα τα οποία καταρχάς δεν φαίνεται να κάνουν διακρίσεις σε βάρος συγκεκριμένων μελών του ΠΟΕ, εντούτοις και εν τοις πράγμασι, συνεπάγονται τέτοια διακριτική μεταχείριση (π.χ. όταν ένα μέ- τρο προβλέπει λιγότερο ευνοϊκούς όρους εισαγωγής ή εξαγωγής για προϊ- όντα με όρους που μπορούν να πληρωθούν μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις κρατών. Για παράδειγμα, στην υπόθεση EEC - Beef (1981) οι κανονισμοί της τότε ΕΟΚ απαιτούσαν πιστοποιητικά γνησιότητας ως προϋπόθεση για