ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ 46 tastes and habits”) και (δ) της δασμολογικής κατάταξης των προϊόντων (“products’ tariff classification”). Σημαντικό είναι ωστόσο να τονιστεί ότι, όπως παρατηρήθηκε από το Εφετειακό Σώμα του ΠΟΕ στην υπόθεση EC - Asbestos (2001), τα παραπάνω κριτήρια δεν είναι ούτε αποφασιστικά ούτε εξαντλητικά, αλλά απλώς μεθοδολογικά εργαλεία που βοηθούν στην δια- κρίβωση της ανταγωνιστικής σχέσης. Αυτό σημαίνει ότι άλλα σχετικά οικο- νομικά κριτήρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αυτόν τον σκοπό (π.χ. cross price elasticity, διαφορές τιμών). Σε σχέση με το αν το πλεονέκτημα παρέχεται «άμεσα και άνευ όρων» σε όλα τα ομοειδή προϊόντα, το Εφετει- ακό Σώμα στην υπόθεση EC – Seal Products (2015) εξήγησε ότι αυτό συνε- πάγεται πως κάθε πλεονέκτημα που χορηγείται από ένα μέλους του ΠΟΕ για τα εισαγόμενα προϊόντα πρέπει να διατίθεται χωρίς καθυστέρηση και χωρίς όρους στα ομοειδή προϊόντα από όλα τα μέλη του ΠΟΕ, εφόσον το Άρθρο Ι:1 της GATT 1994 απαγορεύει την επιβολή όρων που έχουν κατα- στροφικές συνέπειες για τις ανταγωνιστικές ευκαιρίες ομοειδών προϊό- ντων. (β) Εξαιρέσεις εφαρμογής Η Γενική Συμφωνία μνημονεύει περιοριστικά τις περιπτώσεις στις οποί- ες δεν εφαρμόζεται η ΡΜΕΚ (Άρθρο Ι:2 της GATT 1994 ) και οι οποίες ρυθ- μίζονται κατά τρόπο αυστηρό. Ορισμένες εξαιρέσεις προβλέπονται ρητώς από τη Γενική Συμφωνία, ενώ για τις υπόλοιπες χρειάζεται απόφαση των ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ. Ρητώς προβλέπονται: (α) τα λεγόμενα ιστορικά προτιμησιακά καθε- στώτα (Commonwealth, Union Française), όπως ίσχυαν μέχρι το 1939, και (β) οι προτιμήσεις ανάμεσα στα εδάφη που μνημονεύονται στο Παράρτημα Α, όπως λ.χ. τα εξαρτημένα εδάφη της Μ. Βρετανίας. Η σημασία όμως της δεύτερης εξαίρεσης έχει ουσιαστικά μηδενιστεί λόγω της ανεξαρτητοποίη- σης όλων σχεδόν των αποικιών. Ρητή μνημόνευση αποτελεί εξάλλου και η εξαίρεση γενικού χαρακτήρα του Άρθρου XXIV, που αναφέρεται στη δημι- ουργία τελωνειακών ενώσεων και ζωνών ελεύθερων συναλλαγών. Αντίθετα, ιδιαίτερη σημασία έχει αποκτήσει η κατηγορία των εξαιρέσε- ων που δεν προβλέπονται από τη Γενική Συμφωνία και για τις οποίες χρει- άζεται απόφαση των ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ σύμφωνα με τη διαδικασία του waiver. Βάσει της GATT 1947, η διαδικασία αυτή, για την οποία απαι- τείτο πλειοψηφία των 2/3 των ψήφων που να περιλαμβάνει το 50% του- λάχιστον των ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ, χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα. Τα ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ της GATT 1947 που ζήτησαν την εξαίρεση επικαλέ- στηκαν διάφορους λόγους. Σε ορισμένες περιπτώσεις αφορούσε την οικο-