ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ

VIII ράδοσης της ετήσιας παραγωγής του κάθε μέλους προς τον συνεταιρισμό, αποτελούν ρυθ- μίσεις ξένες προς την έννοια του Μητρώου, ίσως και πρωτοφανείς σε συνεταιριστικό νόμο. Τον τρόπο της συνεργασίας του μέλους με τον συνεταιρισμό του, δηλαδή με την επιχείρη- σή του, θα τον ορίσει το καταστατικό του κάθε συνεταιρισμού, ανάλογα με τις ανάγκες των μελών, όπως και τη στελέχωση της εργασιακής του δομής. Αυτά δεν ενδιαφέρουν τον νο- μοθέτη, πολύ δε περισσότερο το Μητρώο. Και όλα αυτά ελεγχόμενα δια του Μητρώου από την Εποπτική Αρχή, δηλαδή από τη Διοίκηση, σε περίπτωση που ο Συνεταιρισμός τα πα- ραβιάζει, τον οδηγεί σε λύση και εκκαθάριση. Με απλά λόγια, ο Συνεταιρισμός τίθεται υπό Κρατική ομηρία. Προβλέπεται, επίσης ενδεικτικά, δήμευση της συνεταιριστικής περιουσίας με τη διάταξη του άρθρου 13 παρ. 1 του N 4492/2017, σύμφωνα με την οποία το προϊόν της εκκαθάρισης μετά το πέρας αυτής, εφόσον υπάρξει, περιέρχεται στην κρατική εταιρεία ΟΔΙΑΓΕ, προκει- μένου να αποφασίσει την απόδοσή της σε άλλο συνεταιρισμό. Με απλά λόγια, τα μέλη του συνεταιρισμού, που δημιουργούν τη συνεταιριστική περιουσία, δεν είναι σε θέση να τη δια- θέσουν και αναλαμβάνει τη διάθεση πάλι το κράτος. Η παροχή δυνατότητας στους αγροτικούς συνεταιρισμούς να ιδρύουν κεφαλαιουχικές εταιρείες, με κατάργηση όμως προγενεστέρων ρυθμίσεων, οι οποίες προέβλεπαν ότι η λει- τουργία των εταιρειών αυτών θα κινείται υποχρεωτικά, δια των καταστατικών τους ρυθμίσε- ων, εντός του πλαισίου των συνεταιριστικών αρχών, με τελικό σκοπό την εξυπηρέτηση του παραγωγού, μέλους του αγροτικού συνεταιρισμού, επιφέρει αυτονόητη θεσμική σύγχυση, αφού μια κεφαλαιουχική εταιρεία βρίσκεται εξ ορισμού στον αντίποδα του συνεταιρισμού. Η ενδεικτική αυτή απαρίθμηση των ρυθμίσεων του νέου συνεταιριστικού νόμου για τους πολύπαθους αγροτικούς συνεταιρισμούς, καταδεικνύει την προφανή αντίφαση που υπάρχει μεταξύ των διατάξεων του νόμου και των 7 διεθνών συνεταιριστικών αρχών. Η τραγικότητα της θέσης του νομοθέτη έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι στην αιτιολογική έκθε- ση του νόμου γίνεται αναφορά, με σύντομη βεβαίως ανάλυση, στις διεθνείς συνεταιριστικές αρχές, τις οποίες όμως αδυνατεί να εφαρμόσει στις διατάξεις του. Η χρησιμότητα του πονήματος αυτού, βρίσκεται ακριβώς στη δυνατότητα που παρέχεται για την κατανόηση αυτού του αντιφατικού νομοθετήματος. Ο συγγραφέας με επάρκεια ανα- λύει το πλαίσιο, μέσα στο οποίο πρέπει να λειτουργεί και να αναπτύσσεται ο συνεταιρισμός, ο οποίος αποτελεί τον οικονομικό θεσμό που έχει, ως επιχείρηση, περισσότερο μέλλον στον σύγχρονο κόσμο. Άποψή μας ήταν, και παραμένει, ότι η σύνταξη του καταστατικού ενός συνεταιρισμού με γνώμονα τις συνεταιριστικές αρχές και την εφαρμογή τους, στην πράξη, ουδεμία έχει χρεία νόμου για την ύπαρξη και την λειτουργία ενός συνεταιρισμού, παρά το γεγονός ότι, όπως υποστηρίζεται, η ύπαρξη και μόνο ενός θεσμού δεν αρκεί ποτέ από μόνη της, για να ολο- κληρωθεί η διαδικασία, χωρίς να προστεθεί η δύναμη του νόμου. Ανδριανή - Άννα Μητροπούλου , Δικηγόρος, πρώην Νομικός Σύμβουλος ΠΑΣΕΓΕΣ