ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Γενικοί ορισμοί Άρθ. 177 Π. ΚΑΙΣΑΡΗΣ / Π. ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ 1031 ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ νο της χρήσης παρανόμως αποκτηθεισών μαγνητοταινιών σε τηλεοπτικές εκπομπές, ΠοινΔικ 2005,220. – Δαλακούρας Θ. , Η ανακριτική διαδικασία στα εγκλήματα δια- φθοράς. Όρια επέμβασης στα δικαιώματα του ατόμου υπό το φως της ΕΣΔΑ, ΠοινΔικ 2016,1105 επ. – O ίδιος , Απαγορευμένα αποδεικτικά μέσα: δογματικές βάσεις για τη θεμελίωση των αποδεικτικών απαγορεύσεων στην ποινική δίκη, ΠοινΧρ ΜΣΤ/1996,321 επ. – Ίδιος , Δικονομικές πτυχές της δράσης του agent provocateur, σε Προβλήματα της συμμετοχής στο έγκλημα, Βιβλιοθήκη Υπεράσπισης, 1998, σελ. 299 επ. – Ίδιος , Η αποδεικτική απαγόρευση αξιοποιήσεως των αθέμιτων φωνοληψιών και απεικονίσεων κατ΄άρθρο 370δ παρ. 2 ΠΚ (άρθρ. 31 Ν 1941/1991), Υπερ 1992,25. – Δασκαλόπουλος Ι. , Περί της δικανικής πεποιθήσεως, ΠοινΧρ 1966,321. – Δημη- τράτος Ν. , Η εξέλιξη του θεσμού των αποδεικτικών απαγορεύσεων στο ελληνικό ποι- νικό δικονομικό δίκαιο, ΠοινΧρ 2001,5 επ. – Ίδιος , Νομικοί κανόνες αποδείξεως και ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων-ηθική απόδειξη. Μία δογματική ιστορική προ- σέγγιση, ΠΛογ 2005,1889. – Διακονής Κ., Η αλήθεια στο δικονομικό δίκαιο. Μια από- πειρα θεωρητικής συμβολής στην προσέγγιση ενός σχετικού όρου, ΠοινΔικ 2010,1034. – Διονυσοπούλου Α., Η αποδεικτική αξιοποίηση των τυχαίων ευρημάτων στην ποινική διαδικασία. 2009. – Ζαβολέας Π., Η απόδειξη σε προβληματικές περι- πτώσεις, Δικογρ 1996,10. – Ζημιανίτης Δ., Παράνομη βιντεοσκόπηση ή μαγνητοφώ- νηση και αξιοποίηση του προϊόντος υποκλοπής από τα ΜΜΕ, ΠοινΔικ 2010,1028. – Ζύγουρας Α., Η δικονομική αξιοποίησις υπό των ιδιωτών των παρανόμως αποκτηθέ- ντων υπ’ αυτών αποδεικτικών μέσων μετά την τελευταίαν νομοθετικήν μεταβολήν, ΠοινΧρ 2008,1013. – Ηλιοπούλου-Στράγγα Τζ., Χρήση παρανόμως κτηθέντων απο- δεικτικών μέσων και δικαίωμα υπεράσπισης του κατηγορουμένου, 2003, σελ. 81 επ. – Καλφέλης Γ., Παραβίαση της ιδιωτικότητας και κάμερες, ΠοινΧρ 2008,865. – Καμίνης Γ., Το απόρρητο της τηλεφωνικής επικοινωνίας: η συνταγματική προστασία και η εφαρμογή της από τον ποινικό νομοθέτη και τα δικαστήρια, ΝοΒ 1995,505. – Καρράς Α., Ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων και αναιρετικός έλεγχος, σε Η απόδει- ξη στην ποινική δίκη, Πρακτικά ΣΤ΄Πανελληνίου Συνεδρίου ΕΕΠΔ, 1998, σελ. 9 επ. – Ίδιος, Οι πρόσφατες επεμβάσεις στους ποινικούς κώδικες - παρατηρήσεις στον Ν 1941/1991, ΠοινΧρ 1991,369. – Κατζουράκης Δ., Η έννοια της δικανικής πεποίθησης και η σχέση της με την απόδειξη στην ποινική δίκη, Δ 1999,179. – Κιούπης Δ., Παρατηρήσεις στην ΑΠ 1317/2001, ΠΛογ 2001,1826. – Κοκκινάκης Κ., Περί της «Δικανικής Αλήθειας» στην Ποινική Δίκη, ΠοινΔικ 2004,1320. – Κουράκης Ν., Αποκάλυψη των «σκανδάλων» με αθέμιτα τεχνολογικά μέσα και προστασία της αξίας του ανθρώπου, ΔiΜΕΕ 2008,299. – Κωνσταντινίδης Α., Η απόδειξη στην ποινική δίκη. 2012. – Ίδιος, Η αρχή της ελεύθερης εκτίμησης των αποδεικτικών μέσων και αποδει- κτικές απαγορεύσεις σε: Θ. Δαλακούρας/Α. Κωνσταντινίδης, Εμβάθυνση στο Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο, 2014, σελ. 329. – Ίδιος, Η έννοια και λειτουργία του εγγράφου στο ουσιαστικό και δικονομικό ποινικό δίκαιο. 2000. – Ίδιος, Ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων-Ανέλεγκτη περί πραγμάτων κρίση και ο αναιρετικός έλεγχος της ποινικής αιτιολογίας, ΠΛογ 2009,191. – Κωστάρας Α., Πόσο «ηθική» είναι σήμερα η απόδειξη στην ποινική δίκη; τιμ. τομ. Ν. Ανδρουλάκη, 2003, σελ. 981 επ. – Ίδιος, Αγιάζει ο σκο-

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=