ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Άρθ. 177 ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ 1032 Π. ΚΑΙΣΑΡΗΣ / Π. ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ πός τα μέσα στην ποινική δίκη; ή η ποινική δικονομική αξιολόγηση των παράνομα αποκτημένων ή παράνομα χρησιμοποιούμενων αποδεικτικών στοιχείων, ΕΕΝ 1984,169. – Λάππα Ε., Άρση του τραπεζικού απορρήτου-μερικοί προβληματισμοί από πλευράς ουσιαστικού και δικονομικού ποινικού δικαίου, σε τιμ. τομ. Χ. Δέδε , σελ. 331 επ. – Λίβος Ν., Η δικονομική αξιολόγηση των τυχαίων ευρημάτων, ΠοινΧρ 1998,951. – Λυντέρης Χ., Η ποινική προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας, ΠοινΧρ 2007,560. – Μακρής Φ., Νομολογία στα εγκλήματα κατά της τιμής. Τεκμήριο του ψεύδους, απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και αναγκαίο μέσο προστασίας δικαιολογη- μένου συμφέροντος, ΠοινΔικ 2010,336. – Μανωλεδάκης Ι., Ασφάλεια και Ελευθερία, 2002, σελ. 175. – Ίδιος, Το απόρρητο του ιδιωτικού βίου και η έλλογη ποινική προ- στασία του, ΠοινΔικ 2005,723. – Μαργαρίτης Λ., Ποινική διαδικασία και αποδεικτικά μέσα αθεμίτως κτηθέντα ΕπισΕπΔΣΘ 1986, σελ. 93 επ. και σε Μελέτες για Εμβάθυνση στην Ποινική Δικονομία, τ. Α΄, 1992, σελ. 123 επ. – Ίδιος, Παρατηρήσεις στην ΑΠ 523/1999, Υπερ 2000,284. – Ίδιος, Οι δικονομικού περιεχομένου διατάξεις του Ν 2408/1996, Υπερ 1997,517 και σε Εμβάθυνση στην Ποινική Δικονομία, τ. Ι, 2006, σελ. 151 επ. – Ίδιος, Παρατηρήσεις στη ΣυμΕφΘεσ 189/1981 Αρμ 1981, σελ. 1043 επ. – Μαργαρίτης Λ./Σατλάνης Χ./Φαρσεδάκης Ι., Διάλογος με την πρόσφατη Ποινική Νομολογία, ΠοινΔικ 2016,1 επ. – Μπουρμάς Γ., Παρατηρήσεις στη ΔιατΕισΕφΠειρ (Μ. Ψαρουδάκη) 110/2009, ΠοινΔικ 2011,328. – Νάϊντος Χ., Αποδεικτικές απαγορεύσεις στην ποινική δίκη, 2010. – Νούσκαλης Γ., Ορισμένες σκέψεις σχετικά με την έκταση προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών και του ιδιωτικού βίου, μετά την τρο- ποποίηση των άρθρων 370Α ΠΚ και 7Α Ν 2472/1997 με το Ν 3090/2002, ΠοινΔικ 2003,8. – Ίδιος, Παρατηρήσεις στην ΑΠ 874/2004, ΠοινΔικ 2004,807. – Ίδιος, Παρατηρήσεις στη ΔιατΕισΕφΘεσ (Β. Θεοδώρου) 83-84/2003, ΠοινΔικ 2003,276. – Παπαγεωργίου-ΓονατάςΣ., ΟιΑποδεικτικέςΑπαγορεύσειςωςέκφρασηΣυνταγματικών Επιταγών, ΠΛογ 2003,17. – Ίδιος, Το πρόβλημα των παράνομα αποκτηθέντων έμμε- σων αποδεικτικών μέσων στην ποινική δίκη ΠοινΧρ 1989,545. – Παπαδαμάκης Α., Αποδεικτικές απαγορεύσεις και «δίκαιη» δίκη, ΠοινΔικ 2016,449. – Ο ίδιος, Η αιτιο- λογία των ποινικών αποφάσεων, ΠοινΔικ 2014,520 επ. – Παπασπύρου Σ., Τα έγγρα- φα ως αποδεικτικόν μέσον εν τη ποινική δίκη. 1980. – Παπαχαραλάμπους Χ., Χρήση παρανόμως αποκτηθείσας απόδειξης στην κυπριακή ποινική δικονομική τάξη, ΠοινΔικ2014,423. – Πατεράκης Σ., Η δυνατότητα αξιολόγησης στην πολιτική και ποι- νική δίκη αποδεικτικών μέσω που αποκτήθηκαν παράνομα ή κατά παράβαση συνταγ- ματικών διατάξεων, ΝοΒ 1983,1123. – Πατούρης Ν., Η απαγόρευση της χρησιμοποι- ήσεως αποδεικτικού υλικού παράνομα συγκεντρωμένου, ΠοινΧρ 1980,801. – Παύλου Σ./Φουντεδάκη Α./Δημήτραινας Γ., Αποδεικτικές απαγορεύσεις και υιοθεσία (γνωμ.), ΠοινΔικ 2002,915. – Ρεντούλης Π., Παρατηρήσεις στις ΑΠ 1092/2009 και ΑΠ 981/2009, ΕφΑΔ 2009,1375. – Σατλάνης Χ., Η μαγνητοταινία ως αποδεικτικό μέσο στην ποινική δίκη. 1996. – Ίδιος, Σκέψεις προς αποσαφήνιση του επιτρεπτού ή μη της αξιοποίησης της μαγνητοταινίας ή της βιντεοταινίας ως αποδεικτικού μέσου, ΠοινΔικ 2012,626. – Σπινέλλης Δ., Αποδεικτικές απαγορεύσεις στην ποινική δίκη, ΠοινΧρ 1986,865. – Σταμάτης Κ., Η έννοια των αθέμιτων αποδεικτικών μέσων στο διαδικα-