ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ Π. ΚΑΙΣΑΡΗΣ / Α. ΑΛΑΠΑΝΤΑΣ 1045 Γενικοί ορισμοί Άρθ. 178 προσβολή της ανθρώπινης αξίας καθώς και ότι η χρήση της συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας [βλ. ΑΠ 453/2016 ΠοινΧρ 2017,734]· δ) Σύμφωνα με τις αντιλήψεις του κοινωνικού συνόλου και τις ιεραρχήσεις της έννομης τάξης, το προστατευόμενο από το άρ. 370Α ΠΚ, σε συνδυασμό με τα άρ. 2 παρ. 1, 9 παρ. 1β, 19 του Συντ. και 8 της ΕΣΔΑ, έννομο αγαθό της ελεύθερης επικοινωνίας είναι υπέρτερο από τα αγαθά της περιουσίας και της υπόληψης, οπότε, σε περίπτωση που απειλούνται τα τελευταία του δράστη της πράξης του άρ. 370Α ΠΚ, δεν μπορεί αυτός, για την απαλλαγή του, να επι- καλεσθεί την εφαρμογή του άρ. 25 ΠΚ [ΑΠ 453/2016 ΠοινΧρ 2017,734]· ε) Αποτελεί νόμιμο αποδεικτικό μέσο η καταγραφή της φωνής και της εικόνας αστυνομικού σε ψη- φιακούς δίσκους στο πλαίσιο των υπηρεσιακών καθηκόντων του ως αστυνομικού [βλ. ΑΠ 171/2017 ΠοινΧρ 2018,443, για ενέργειες αστυνομικού αναφορικώς με την καταστολή του φαινομένου της παράνομης διακινήσεως κλεψίτυπων ψηφιακών δί- σκων]· στ) Δεν αποτελεί απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο η αποκάλυψη των εξωτερι- κών στοιχείων της επικοινωνίας που γίνεται μέσω τηλεφώνου ή διαδικτύου, όπως είναι ο αριθμός της τηλεφωνικής ή διαδικτυακής συνδέσεως ή των στοιχείων ταυτό- τητος του κατόχου, [βλ. ΑΠ 1801/2016 ΠοινΧρ 2018,16, ΑΠ 711/2011 ΠοινΔικ 2012,518]· ζ) Η χρήση αποδεικτικού μέσου που λήφθηκε ύστερα από βασανιστήρια αποκλείεται κατ’ απόλυτο τρόπο ως μέσου αναζήτησης της αλήθειας, αφού τα βασα- νιστήρια αναιρούν την ίδια την έννοια του κράτους δικαίου [βλ. ΑΠ 611/2006 ΠοινΧρ 2007,895]. Άρθρο 178 Αποδεικτικά μέσα Κυριότερα αποδεικτικά μέσα στην ποινική διαδικασία είναι: α) οι ενδείξεις· β) η αυτοψία· γ) η πραγματογνωμοσύνη· δ) η ομολογία του κατηγορουμέ- νου· ε) οι μάρτυρες και στ) τα έγγραφα. Βιβλιογραφία-Αρθρογραφία: – Αλεξιάδης Σ., Ανακριτική, έκδ. στ΄. 2006. – Ανδρουλάκης Ν., «Το έγγραφο» των άρθρων 13γ, 216 επ. ΠΚ, το έγγραφο των άρ- θρων 178στ, 364 ΚΠΔ και η φωτοτυπία, ΠοινΧρ 1986,785. – Ίδιος , Επί του προβλήμα- τος της προανακριτικής αιτιολογίας, ΝοΒ 1974,1345. – Ίδιος , Παρατηρήσεις στην ΑΠ 286/1972, ΠοινΧρ 1972,520. – Αργυρόπουλος Χ. , «Απολογητέον»-Η απολογία και η ομολογία του κατηγορουμένου: Μια διάκριση χωρίς δικαιολογία, τιμτομ Δ. Σπινέλλη, τ. Α΄, 2001, σελ. 75 επ. – Γάφος Η. , Αι ταινίαι μαγνητοφώνου ως αποδεικτικόν μέσον, ΠοινΧρ 1958,293. – Γκουρμπάτσης Α , Ενδείξεις, η σημασία του όρου στον ΚΠΔ και η αξία τους για την εξιχνίαση για την εξιχνίαση των εμπρησμών, ΑρχΝ 2001,161 επ. – Δαλακούρας Θ. , Η αρχή του προσήκοντος βαθμού υπόνοιας ή δύναμης των ενδεί- ξεων, ΠΛογ τ.Γ΄,1793 επ. – Δέδες Χ , Δικαστικά τεκμήρια και ενδείξεις εις το δικονομι- κό δίκαιο, Δ 1993,695 επ. – Ίδιος , Η έννοια του όρου μέσα αποδείξεως ΝοΒ 1988,865