ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

2. ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Έστω και εάν έχει στοιχειοθετηθεί η δημοσίευση δυσφημιστικής ανα- φοράς ή ισχυρισμού για τον ενάγοντα, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι θα επιτύχει σε αγωγή για το αστικό αδίκημα της δυσφήμισης. Είναι δυνα- τόν ο εναγόμενος να προωθήσει και να αποδείξει μια από τις αναγνω- ρισμένες υπερασπίσεις, όπως καθιερώνονται από το κοινοδίκαιο και από τον περί Αστικών Αδικημάτων Νόμο, Κεφ. 148 (υπό το πρίσμα, όπως θα διαπιστώσουμε, του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμ- βασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Οι βασικές υπερασπίσεις σε αγωγή για δυσφήμιση είναι οι ακόλουθες: 1. Η υπεράσπιση της αλήθειας (justification), ότι δηλαδή το δυσφημι- στικό δημοσίευμα ήταν αληθές ή ανταποκρινόταν κατ’ ουσίαν στα πραγ- ματικά γεγονότα της υπόθεσης. 2. Η υπεράσπιση του έντιμου σχολίου για θέμα δημοσίου ενδιαφέρον- τος (fair comment), ότι δηλαδή το δημοσίευμα σε σχέση με το οποίο ηγέρθη η αγωγή ήταν έντιμο σχόλιο αναφορικά με θέμα δημοσίου εν- διαφέροντος. 3. Η υπεράσπιση του προνομίου (privilege), ότι δηλαδή συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προσδίδουν στο δημοσίευμα προστασία από αγωγή για δυσφήμιση, σαν αποτέλεσμα λόγων δημοσίου συμφέροντος. Με τη σειρά της, η υπεράσπιση αυτή έχει δύο παρακλάδια, το απόλυτο προ- νόμιο (absolute privilege), όταν δηλαδή η δημοσίευση του δυσφημιστι- κού δημοσιεύματος είναι απόλυτα προνομιούχα και ουδέποτε μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο δικαστικής διαδικασίας, και το προνόμιο υπό επιφύλαξη ή υπό αίρεση (qualified privilege), όταν δηλαδή η δημο- σίευση δυσφημιστικού δημοσιεύματος είναι υπό επιφύλαξη ή υπό αί- ρεση προνομιούχα, πιο συγκεκριμένα όταν εμπίπτει σε ειδική νομική κα- τηγορία που το κοινοδίκαιο ή ο Νόμος θεωρεί ότι θα πρέπει να έχει προστασία, όχι απόλυτη αλλά υπό τη βασική προϋπόθεση ότι έγινε με καλή πίστη και όχι κακόβουλα. 73