ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

writer was actuated by malice. If he was an honest man expressing his genuine opinion on a subject of public interest, then nomatter that his words conveyed derogatory imputations; no matter that his opinion was wrong or exaggerated or prejudiced; and no matter that it was badly expressed so that other people read all sorts of innuendoes into it; nevertheless he has a good defense of fair comment. His honesty is the cardinal test. He must honestly express his real view”. Κάποτε όμως ορισμένοι Δικαστές είναι έτοιμοι να εντοπίσουν συμπέ- ρασμα κακοβουλίας όχι μόνο με βάση την υποκειμενική αντίληψη του εναγόμενου αλλά και από το όλο πλαίσιο και πνεύμα του δυσφημιστικού δημοσιεύματος. Στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Αικατερίνης Καραμεσίνη 142 οι εναγόμενοι δημοσίευσαν σειρά άρθρων για την ενάγουσα, η οποία ήταν μουσικοσυνθέτης, χαρακτηρίζοντας κάποιο έργο της ως «της πλά- κας». Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρχε δυσφήμιση και ότι εν πάση περιπτώσει το επίδικο δημοσίευμα ήταν κακόβουλο, πρώτιστα σαν αποτέλεσμα του ύφους και ακραίων χαρακτηρισμών του εναγομέ- νου δημοσιογράφου. Μεταξύ άλλων, το Δικαστήριο ανέφερε τα ακό- λουθα: «Βάλλεται επίσης η κρίση του Δικαστηρίου ως προς το εύρημα του περί κακοβουλίας το οποίο ήταν στους ώμους της εφεσίβλητης να αποδείξει. Η ύπαρξη κακοβουλίας μπορεί να διαγνωσθεί εξ αντικειμέ- νου από μια σειρά παραγόντων που αναδύονται μέσα από την ίδια τη δημοσίευση. Στο σύγγραμμα του Gatley on Libel and Slander , 8η έκδ., σσ. 550-564, αναφέρεται ότι η κακοβουλία μπορεί να διαφανεί από τη γε- νική συμπεριφορά ενός εναγομένου ακόμη και πριν από τη δίκη, τη συμ- περιφορά και τη στάση του απέναντι στον ενάγοντα κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης και μέχρι το τέλος της διαδικασίας. Η επιμονή ότι το δυσφημιστικό κείμενο είναι αληθές, ακόμη και μετά την παρουσίαση μαρτυρίας που δείχνει το αντίθετο, αποτελεί ένδειξη κα- κοβουλίας. Η χρήση των συγκεκριμένων λέξεων επίσης μπορεί να εί- ναι τέτοια που να οδηγεί σε συμπέρασμα κακοβουλίας. Η μη αναζήτη- ση των απόψεων του υποκείμενου στο δυσφημιστικό δημοσίευμα, ως μέτρο ελέγχου της αλήθειας και της ακρίβειας του περιεχομένου του δημοσιεύματος, είναι επίσης στοιχείο που σύμφωνα και με την υπόθε- ση Reynolds v. Times Newspapers [1999] 4 All E.R. 609, απογυμνώνουν τους ισχυρισμούς ενός εναγομένου περί καλής πίστης. Η ενασχόληση επίσης 90 ΠΟΛΥΒΙΟΣ Γ. ΠΟΛΥΒΙΟΥ 142 (2011) 1Α Α.Α.Δ 715.