ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ & ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

33 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ∆ΕΥΤΕΡΟ ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ Η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί σήμερα ένα από τα σημαντικότε- ρα μελήματα της σύγχρονης διεθνούς κοινότητας, ενώ και σε εθνικό επίπε- δο η περιβαλλοντική προστασία κατέχει ιδιαίτερα αξιόλογη θέση στην ελ- ληνική έννομη τάξη. ∆εν υφίσταται βέβαια, μέχρι σήμερα, ένας γενικώς και κοινώς αποδεκτός ορισμός για το περιβάλλον, που να αναδεικνύει τη νομι- κή, τουλάχιστον, έννοια του όρου. Κατά τον ιδιαίτερα πλήρη ορισμό, ωστόσο, που διατυπώθηκε στο Ν 1650/1986, ως περιβάλλον νοείται το σύνολο των φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων και στοιχείων, που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση και επηρεάζουν την οικολογική ισορροπία, την ποιότητα της ζωής, την υγεία των κατοίκων, την ιστορική και πολιτιστική παράδοση και τις αισθητικές αξίες 86 . Από τον εξαιρετικά χαρακτηριστικό αυτό ορισμό καθίσταται εμφανής η συ- μπερίληψη στην έννοια του περιβάλλοντος τόσο της φύσης, όσο και του αν- θρωπογενούς χώρου και, κατ’ ακολουθίαν, η συνύπαρξη, η διασύνδεση και η αλληλεξάρτηση του φυσικού με το ανθρωπογενές περιβάλλον, του φυσικού με τον ανθρωπογενή χώρο. Ακριβώς για αυτό το λόγο, μάλιστα, ο σχεδιασμός του ανθρωπογενούς χώρου, ο χωρικός σχεδιασμός, οφείλει να προγραμματί- ζεται και να υλοποιείται επί τη βάσει φιλοπεριβαλλοντικών και περιβαλλο- ντοκεντρικών κριτηρίων και να αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στην περιβαλλο- ντική προστασία και στην επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης. Στην παραδοχή και αναγνώριση αυτή προέβη, κατ’ αρχάς, ο συνταγματικός νομοθέτης, ο οποίος απέδωσε στο χωρικό σχεδιασμό συνταγματική και, συ- νεπώς, υπερνομοθετική ισχύ. Η θέσπιση, βέβαια, των οικείων συνταγματι- κών διατάξεων και η κατ’ αυτόν τον τρόπο άμεση συνταγματική κατοχύρω- ση του χωρικού σχεδιασμού, κάθε άλλο παρά αυτονόητη υπήρξε για σωρεία ετών. Στην πραγματικότητα, η θέσπιση προβλέψεων στο Ελληνικό Σύνταγμα για το χωρικό σχεδιασμό και, ιδίως, για την αρρήκτως συνδεόμενη με αυτόν βιώσιμη ανάπτυξη, ακολούθησε μία εξελικτική διαδρομή, προκειμένου να φτάσει από την παντελή απουσία ρύθμισης του ζητήματος στη θέσπιση ορι- σμένων από τις πιο ολοκληρωμένες, περιβαλλοντοκεντρικές και φιλοπερι- 86.  Ν 1650/1986 «Για την προστασία του περιβάλλοντος» (ΦΕΚ Α’ 160/1986), άρθρο 2 παρ. 1.