ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ & ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ 40 ριεχόμενο του δικαιώματος στο περιβάλλον, είναι εμφανές ότι ο χωρικός σχεδιασμός αποτελεί χαρακτηριστική μορφή άσκησης του δικαιώματος αυ- τού, καθώς η υλοποίησή του αποτελεί θετική και ευθεία ενέργεια επίτευξης της περιβαλλοντικής προστασίας, που αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στην απο- τροπή δυσμενών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και βλαπτικών ενεργειών. Η δε πραγματοποίησή του λαμβάνει χώρα σε μεγάλο βαθμό μέσω της συμ- μετοχής της κοινωνίας των πολιτών και των εν γένει ενδιαφερομένων, απο- τελεί αντικείμενο προς γνωστοποίηση στους έχοντες έννομο συμφέρον και, φυσικά, ελέγχεται δικαστικά ως προς τη νομιμότητά του. Όσον αφορά δε στην αρχή της αειφορίας, επισημαίνεται, κατ’ αρχάς, ότι στην ελληνική έννομη τάξη η έννοια αυτή ταυτίζεται με την έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης. Με τον όρο βιώσιμη ανάπτυξη αποτυπώνεται η νέα, η σύγχρονη θεώρηση του αναπτυξιακού φαινομένου, όπως αυτή έχει εξελιχθεί στο πέ- ρασμα των χρόνων και έχει παγιωθεί κατά την τελευταία τριακονταετία, πε- ρίπου. Πρόκειται για αυτό το είδος της αναπτυξιακής διαδικασίας, που χαρα- κτηρίζεται από τη διέλευση, οπωσδήποτε και απαραιτήτως, μέσα από τρεις επιμέρους, παράλληλες και άνευ ιεράρχησης μεταξύ τους παραμέτρους, ήτοι την οικονομική μεγέθυνση και αύξηση, την κοινωνική ισότητα και ανά- πτυξη και την περιβαλλοντική προστασία και διαχείριση, ο συγκερασμός των οποίων αποτελεί τον υπέρτερο όλων και απώτερο στόχο της βιώσιμης ανά- πτυξης 101 . Συστατικά στοιχεία αυτής της μορφής της αναπτυξιακής διαδικα- σίας είναι η ορθολογική και βιώσιμη χρήση και διατήρηση των φυσικών πό- ρων, η ενσωμάτωση του περιβαλλοντικού προβληματισμού στις λοιπές ανα- πτυξιακές πολιτικές, πρακτικές και αποφάσεις, καθώς επίσης και η ισότητα και, μάλιστα, τόσο η ενδογενεακή, υπό την έννοια της διασφάλισης της δυνα- τότητας ικανοποίησης των αναγκών όλων των μελών της παρούσας γενεάς, όσο και η διαγενεακή, υπό την έννοια της ικανοποίησης των αναγκών της πα- ρούσας γενεάς χωρίς τη διακύβευση της δυνατότητας των μελλουσών γενε- ών ως προς την ικανότητα ικανοποίησης των δικών τους αναγκών 102 . Αυτές οι συνιστώσες της βιώσιμης ανάπτυξης, ήτοι οι τρεις πυλώνες της και τα υπόλοιπα στοιχεία της, είχαν ως αποτέλεσμα η βιώσιμη ανάπτυξη να έχει αναχθεί σήμερα σε μία υπέρτερης σημασίας έννοια. Ενώ, δηλαδή, η βι- ώσιμη ανάπτυξη θεωρείται παραδοσιακά μία από τις γενικές αρχές του διε- 101.  Τσάλτας Γ., 2003, Γιοχάνεσμπουργκ 2002: Το περιβάλλον μετά τη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Αειφόρο Ανάπτυξη , Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, Αθήνα, σελ. 38. 102.  Sands P., 2003, Principles of International Environmental Law , Cambridge University Press, Νέα Υόρκη, σελ. 252 επ., Birnie P., Boyle A., Redgwell C., 2009, International Law & the Environment , Oxford University Press, Νέα Υόρκη, σελ. 115 επ.