ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ & ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ 44 περιορισμού του Συμβουλίου της Επικρατείας, που, ελλείψει ισχυρού νομο- θετικού πλαισίου τα προηγούμενα χρόνια, είχε υποκαταστήσει απροκάλυπτα το νομοθέτη, αλλά και την επιστημονική προετοιμασία και πρόγνωση 111 και είχε προβεί στη διαμόρφωση μίας νομολογιακής πραγματικότητας, η οποία θεωρήθηκε ιδιαίτερα φιλοπεριβαλλοντική και υπέρ του δέοντος περιβαλ- λοντοκεντρική. Είναι, συνεπώς, εμφανές ότι η συνταγματική αναγνώριση της βιώσιμης ανά- πτυξης αποτελεί την αφετηρία για την απόδοση στην έννοια αυτή του πραγ- ματικού της νοήματος και, κατ’ ακολουθίαν, για τον περιορισμό του υπερβο- λικά περιβαλλοντικού περιεχομένου, που της αποδιδόταν προηγουμένως και την εξισορρόπηση των τριών διαστάσεών της. Μία εξισορρόπηση, που είναι απαραίτητη για την εν τοις πράγμασι και επί της ουσίας επίτευξη της βιώσι- μης ανάπτυξης, η οποία έχει αναχθεί σε συνταγματικό σκοπό, στην επίτευξη του οποίου απέβλεψε ο συντακτικός νομοθέτης, ανάγοντας το περιβάλλον σε αυτοτελώς προστατευόμενο αγαθό, προς το σκοπό της εξασφάλισης της οικολογικής ισορροπίας και της διαφύλαξης των φυσικών πόρων 112 . Βασικό στοιχείο της βιώσιμης ανάπτυξης είναι ο συνολικός σχεδιασμός του χώρου, υπό την έννοια του ολοκληρωμένου και ορθολογικού σχεδιασμού και κατα- νομής, σε συμμόρφωση με τα πορίσματα της επιστήμης, των παραγωγικών και μη δραστηριοτήτων, κατά τη χρήση των φυσικών πόρων, ώστε να ρυθμί- ζεται η ένταση της λειτουργίας αυτών και να μην επέρχεται μείωση του φυ- σικού κεφαλαίου 113 . Για το λόγο αυτό, ουσιώδης όρος για την επίτευξη του συνταγματικού αυτού σκοπού της βιώσιμης ανάπτυξης είναι τα ολοκληρω- μένα χωρικά σχέδια, καθώς και τα προβλεπόμενα από την εκάστοτε ισχύου- σα νομοθεσία εργαλεία χωρικού σχεδιασμού 114 . Είναι, συνεπώς, εμφανής η αλληλεξάρτηση του χωρικού σχεδιασμού και της βιώσιμης ανάπτυξης, τόσο μέσα από την κατοχύρωσή τους με τις ίδιες συ- νταγματικές διατάξεις, όσο και μέσα από την ανάδειξη και νομολογιακή, ιδίως, αναγνώριση του χωρικού σχεδιασμού σε βασική συνιστώσα, απαραίτη- τη προϋπόθεση και βασικό μέσο για την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης. 111.  Ζ΄ Αναθεωρητική Βουλή, 2000, Περίοδος Ι΄, Σύνοδος Α΄, Έκθεση της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος, σ. 27 επ. 112.  Μενουδάκος Κ., 2002, «Η συνταγματική προστασία του περιβάλλοντος μετά την αναθεώρηση», Νομικό Βήμα , τόμος 50, τεύχος 1, σελ. 45 επ. 113.  ∆εκλερής Μ., 2000, Το δίκαιο της βιωσίμου αναπτύξεως – Γενικές Αρχές , Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα – Κομοτηνή, σελ. 9 επ. 114.  ΣτΕ Ολ. 2152/2015, 2489/2006, 1569/2005.